Archive for category Ιστορία / Μύθοι

Λέων Τολστόι – Τα τρία ερωτήματα

Μια φορά και έναν καιρό, ένας βασιλιάς σκέφτηκε ότι αν ήξερε πάντοτε την κατάλληλη στιγµή για ν’αρχίζει κάτι, αν ήξερε ποιοι είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι για ν’ ακούει και ποιοι είναι εκείνοι που θα πρεπε ν’ αποφεύγει και πάνω από όλα αν ήξερε πάντοτε ποιο είναι το σηµαντικότερο πράγµα να κάνει, δε θα αποτύχαινε σε ό,τι επιχειρούσε. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν

Οι Κλαζομενές ήταν μια σπουδαία, πλούσια και ισχυρή πόλη, σύμμαχος της Σπάρτης, κτισμένη επί της ακτής της Ιωνίας, πλησίον της ομώνυμης νησίδας, περίπου στην ευθεία που συνδέει τη Χίο με τη Σμύρνη. Από εκεί καταγόταν ο διάσημος φιλόσοφος Αναξαγόρας (490-428 π.Χ.), φίλος του Περικλή. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σχολιάστε

Ποιος θέλει ακόμα αυτό το χαρτονόμισμα;

Ο Cassan Said Amer λέει μια ιστορία για έναν λέκτορα που ξεκίνησε ένα σεμινάριο κρατώντας ψηλά ένα εικοσαδόλλαρο και ρωτώντας: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

Αστυνομική Διαταγή έτους 1907

«Προς απάσας τας αρχάς που διηκούν το χωρίον Ματαράγκα Καρδίτσης:  Δήμαρχο, ιερέα του χωριού, Δάσκαλο και άπαντας τους προύχοντας του χωριού. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

6 Σχόλια

Αδόλφος Χίτλερ – Δικτάτορας (1889-1945)

Ούτε το πιο αρρωστημένα πολεμοχαρές μυαλό δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι ο γιος ενός νόθου τελωνειακού υπαλλήλου από το Μπραουνάου αμ Ιν της Αυστρίας, ένας αποτυχημένος παρ’ ολίγον καλλιτέχνης με μπόλικα απωθημένα (απέτυχε δις να εισαχθεί στην Ακαδημία Καλών Τεχνών), έμελλε να γίνει ο υποκινητής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο ενορχηστρωτής του Ολοκαυτώματος, ο ηθικός αυτουργός του Ψυχρού Πολέμου, ο δήμιος του 20ού αιώνα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σχολιάστε

Ο ναζισμός και η μυθοποίηση της αρχαιότητας

Τι όνομα έπρεπε να δοθεί στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου το 1936; Ελληνικό ή γερμανικό; Και ποια γραφή έπρεπε να χρησιμοποιείται στα έγγραφα του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και του γερμανικού κράτους το 1941; Η γοτθική ή η λατινική; Τέτοιου τύπου ερωτήματα διατυπώνονται σε φακέλους των αρχείων του υπουργείου Παιδείας του Γ΄ Ράιχ, του υπουργείου Προπαγάνδας και της καγκελαρίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

1 σχόλιο

Η Δροσοσταλίδα

Ένα πολύ όμορφο παραμύθι – του Αντώνη Δημητρακόπουλου.  Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

2 Σχόλια

Eυτυχία – Κοέλιο

Όλα είναι τόσο απλά και ταυτόχρονο τόσο περίπλοκα!
Απλά , επειδή αρκεί να αλλάξει κανείς στάση ζωής :
Δεν θα κυνηγήσω άλλο την ευτυχία. Απο τώρα και στο εξής θα είμαι ανεξάρτητη , θα βλέπω την ζωή με τα δικά μου μάτια και όχι με τα μάτια των άλλων. Θα κυνηγήσω την περιπέτεια του να είσαι ζωντανός. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

2 Σχόλια

Το παιδί και ο αστερίας!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά. Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.  Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σχολιάστε

H κάμπια που έγινε πεταλούδα

Ένας καθηγητής Βιολογίας εξηγούσε στους μαθητές του πώς μια κάμπια γίνεται πεταλούδα.Τους είπε λοιπόν ότι, κατά τις επόμενες δύο ώρες, η πεταλούδα θα προσπαθούσε να βγει από το κουκούλι και αφού τόνισε ότι κανείς δεν πρέπει να τη βοηθήσει, έφυγε. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

2 Σχόλια

Η κομψή καμήλα – του Ευγένιου Τριβιζά

Ο Αχμέτ Χαμάμετ, ο μοναχικός βεδουίνος, είχε μια καμήλα που τον συνόδευε ακούραστη σε όλα του τα ταξίδια. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

1 σχόλιο

Η πόλη των πηγαδιών – Χόρχε Μπουκάϊ

Εκείνη την πόλη δεν την κατοικούσαν άνθρωποι, όπως όλες τις άλλες πόλεις του πλανήτη. Σ’ εκείνη την πόλη κατοικούσαν πηγάδια. Πηγάδια ζωντανά … αλλά πηγάδια. Τα πηγάδια διέφεραν μεταξύ τους όχι μόνο ως προς τον τόπο όπου είχαν ανοιχτεί, αλλά και ως προς το στόμιο (το άνοιγμα που τα συνέδεε με τον εξωτερικό κόσμο). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σχολιάστε

Η μάχη στην ψυχή του ανθρώπου (οι δυό λύκοι)

Ένα βράδυ ένας γέρος ινδιάνος της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων και του είπε:  Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

1 σχόλιο

Κλειτόμαχος: ένας ξένος στην Αθήνα

Το 127 ή 126 π.Χ. ο Κλειτόμαχος έγινε διευθυντής (σχολάρχης) της Ακαδημίας του Πλάτωνα, στην Αθήνα. Ήταν ένας πολυγραφώτατος φιλόσοφος, με πάνω από 400 βιβλία στο ενεργητικό του (σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο), που κυρίως πραγματεύονταν τον σκεπτικισμό που είχε αναπτυχθεί στη λεγόμενη ‘Νέα Ακαδημία’, σε μεγάλο βαθμό από τον δάσκαλό του (και πρώην διευθυντή της Ακαδημίας), Καρνεάδη τον Κυρηναίο. Το έργο του επηρρέασε το σκέψη Ελλήνων και Ρωμαίων φιλοσόφων, ενώ πέθανε το 110 ή 109 π.Χ., αφήνωντας τον Φίλωνα τον Λαρισαίο ως διάδοχό του στην Ακαδημία. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

5 Σχόλια

Όταν οι Έλληνες ήταν ανεπιθύμητοι ξένοι…

Χιλιάδες μετανάστες στο μυθικό Ουέστ έπεσαν θύματα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού που εξαπέλυσαν τα ακροδεξιά και υπερσυντηρητικά στρώματα της εποχής. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

Κάποιος γυρίζει από το Μαρόκο

Κάποιος γυρίζει από το Μαρόκκο και μου λέει μία περίεργη ιστορία για το πώς βλέπουν ορισμένες φυλές το προπατορικό αμάρτημα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

2 Σχόλια

Το παράδοξο του Αχιλλέα και της χελώνας

O Ζήνωνας ο Ελεάτης(490-430 π.Χ.), μαθηματικός και φιλόσοφος, μεταξύ άλλων είχε γράψει τέσσερα παράδοξα, η αλλιώς «τα παράδοξα της κίνησης», με τα οποία υποστήριζε την Παρμενίδα θέση, ότι δηλαδή η κίνηση είναι αδύνατη! Εμείς θα ασχοληθούμε με το πιο γνωστό, το παράδοξο του Αχιλλέα και της χελώνας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

Γη των Ανθρώπων

Εδώ και μερικά χρόνια, σε ένα μακρύ ταξίδι με το τραίνο, θέλησα να επισκεφτώ την μετακινούμενη πατρίδα, όπου είχα κλειστεί για τρεις μέρες, αιχμάλωτος για τρεις μέρες αυτού του θορύβου σαν από χαλίκια που τα κυλά η θάλασσα, και σηκώθηκα. Διέσχισα, κατά τη μία το πρωί το τραίνο από τη μια άκρη ως την άλλη. Τα βακόν-λι ήταν άδεια. Τα βαγόνια της πρώτης θέσεως ήταν άδεια. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σχολιάστε

Οι 7 τυφλοί και ο ελέφαντας

Η παρακάτω ιστορία είναι διδακτική, είναι ένα Ινδικό παραμύθι  και χρησιμοποιείται σε περιστάσεις  που οι άνθρωποι καλούνται να απαντήσουν σε, φαινομενικά, εύκολες και απλές  ερωτήσεις και ισχύει κάθε φορά που καλείται ένας ειδικός να εκφέρει άποψη για  τον κλάδο του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

2 Σχόλια

Το δώρο της παπλωματούς

Μία γυναίκα, που κανείς δε γνώριζε από πού και πότε εμφανίστηκε στην πολιτεία, ζούσε σ΄ ένα μικρό σπιτάκι στο βουνό και μέρα νύχτα δούλευε και έφτιαχνε τα πιο όμορφα παπλώματα που είχανε ποτέ υπάρξει. Πλήθος πλουσίων ανέβαιναν στο σπίτι της προσφέροντάς της τεράστια χρηματικά ποσά, για να τους φτιάξει ένα από τα μαγικά της παπλώματα. Η ίδια ευγενικά απαντούσε ότι δεν τα είχε για πούλημα. Και αργά το βράδυ τριγυρνούσε στα σκοτεινά στενά και τα χάριζε σε άστεγους και σε όποιον έκρινε ότι τα είχε ανάγκη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

5 Σχόλια

‘Καλός Αγώνας’ – Κοέλιο

«Ο άνθρωπος δεν θα πάψει ποτέ να ονειρεύεται. Το όνειρο είναι η τροφή της ψυχής, όπως τα φαγώσιμα είναι η τροφή του σώματος. Πολύ συχνά βλέπουμε τα όνειρα και τις επιθυμίες μας να σβήνουν και να μην εκπληρώνονται, αλλά πρέπει να εξακολουθούμε να ονειρευόμαστε, διαφορετικά η ψυχή μας πεθαίνει κι η αγάπη δεν μπορεί να εισχωρήσει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

4 Σχόλια

Περί ελευθερίας και απόφασης ο λόγος

Ήταν κάποτε ένας ξυλουργός που ειδικευόταν στη συναρμολόγηση προκατασκευασμένων σπιτιών. Εργαζόταν για κάποιον επιχειρηματία, ο οποίος του προμήθευε έτοιμα τα ξύλα κι εκείνος τα μοντάριζε, στερέωνε τους αρμούς, έφτιαχνε το σπίτι και προετοίμαζε τις λεπτομέρειες. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

1 σχόλιο

Το λιοντάρι σκοτώνει κοιτάζοντας

Το λιοντάρι είναι δυνατό, γιατί τα άλλα ζώα είναι αδύναμα. Το λιοντάρι τρώει το κρέας των άλλων, γιατί τα άλλα το αφήνουν να τα φάει. Το λιοντάρι δεν σκοτώνει με τα νύχια ή με τα δόντια. Το λιοντάρι σκοτώνει κοιτάζοντας. Στην αρχή πλησιάζει σιγά σιγά, αθόρυβα, γιατί έχει σύννεφα στα πόδια που σκοτώνουν το θόρυβο. Κατόπιν πηδά και αναποδογυρίζει το θύμα, μια επίθεση που ποντάρει πιο πολύ στον αιφνιδιασμό απ’ ό,τι στη δύναμη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

4 Σχόλια

Συνειδητοποίηση (Χόρχε Μπουκάϊ)

Αυτή η ιστορία είναι εμπνευσμένη από ένα ποίημα ενός μοναχού από το Θιβέτ, του Ριμποτσέ, που εγώ το ξαναέγραψα σύμφωνα με το δικό μου τρόπο αφήγησης, για να τονίσω κάποια παραπανίσια χαρακτηριστικά που έχουμε εμείς οι άνθρωποι. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

1 σχόλιο

Θαυμάστε, Ευρωπαίοι, το όραμα του Έλγιν…

Με μια σειρά από ενέργειες και ούκ ολίγα χρήματα, το Ελληνικό Δημόσιο, αρχής γενομένης από την εποχή της θητείας της αξέχαστης Μελίνας Μερκούρη στο υπουργείο Πολιτισμού, και μέχρι σήμερα, προώθησε την επιστροφή των κλεμμένων απ’ τον Έλγιν μαρμάρων, χωρίς ωστόσο να καρποφορήσει η προσπάθεια. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

1 σχόλιο

Η μαύρη κουκκίδα

Το  εμπορικό επιμελητήριο μιας μικρής πόλης προσκάλεσε έναν ομιλητή για το δείπνο που διοργάνωνε κάθε χρόνο. Η οικονομική ζωή της πόλης δεν πήγαινε καλά , οι κάτοικοι ήταν απογοητευμένοι, και περίμεναν από αυτόν τον ομιλητή να τους ανεβάσει ψυχολογικά.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

10 άνθρωποι που πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο

Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που ψάχνουν τον εύκολο τρόπο να αποκτήσουν περισσότερη ευχαρίστηση, πλούτο ή δύναμη. Κατά μια έννοια, είναι συναρπαστικό το μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς για να πετύχει ότι επιθυμεί περισσότερο. Στη λίστα που ακολουθεί θα δείτε 10 ανθρώπους που πιστεύεται πως στραφήκαν στο κακό για να αποκτήσουν ότι επιθυμούσαν. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σχολιάστε

Η αληθινή αξία του δαχτυλιδιού, του Χόρχε Μπουκάι

«Ήρθα δάσκαλε, γιατί νιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πώς μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;’ Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

2 Σχόλια

Δυστυχία και προσδοκίες

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πρίγκηπας που ζούσε σ΄ένα παλάτι και είχε ό,τι μπορούσε να επιθυμήσει, σαν κάθε πρίγκηπας του παραμυθιού. Το πρωί της ιστορίας μας, βλέπει να περνάει ένας ζητιάνος μ’ ένα πιατάκι και να ζητάει ελεημοσύνη. Ο πρίγκηπας στέλνει να τον φωνάξουν και είναι έτοιμος να πετάξει μερικά νομίσματα στο παράξενο κιτρινωπό πιατάκι του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

4 Σχόλια

O άνθρωπος,το άλογο και το σκυλί

Ένας άνθρωπος, το άλογό του και το σκυλί του περπατούσαν σ ένα δρόμο. Καθώς περνούσαν δίπλα από ένα τεράστιο δέντρο, έπεσε ένας κεραυνός και όλοι έμειναν στον τόπο. Αλλά ο άνθρωπος δεν αντιλήφθηκε ότι είχε πια αφήσει τον κόσμο τούτο και συνέχισε να περπατάει με τα ζώα του. Μερικές φορές οι πεθαμένοι θέλουν χρόνο για να συνειδητοποιήσουν τη νέα τους κατάσταση…

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

Ο Βραχμάνος, η τίγρη και το τσακάλι

Μια φορά κι ένα καιρό, ένας Βραχμάνος κίνησε να πάει σ’ ένα προσκύνημα. Στο δρόμο του, είδε μια τίγρη κλειδωμένη μέσα σ’ ένα κλουβί να ξαπλώνει νωχελικά. Βλέποντας το καημένο το θηρίο το λυπήθηκε, που ήταν αιχμάλωτο. Αλλά μετά, σκεφτόμενος τι μεγάλο κίνδυνο θα αποτελούσαν τα άγρια ζώα αν δεν ήταν φυλακισμένα, αποφάσισε να συνεχίσει την πορεία του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

5 Σχόλια

Ένας πολύ γέρος κύριος με κάτι τεράστια φτερά. Του Gabriel Garcia Marquez

Το διήγημα για παιδιά που ακολουθεί*, με τίτλο «Ένας πολύ γέρος κύριος με κάτι τεράστια φτερά» 1968, του Gabriel Garcia Marquez, έγινε πηγή έμπνευσης του βίντεο κλιπ του Tarsem Singh για το «Losing My Religion» των R.E.M., από το άλμπουμ Out of Time (1991), αλλά και για το τραγούδι «Καθρέφτης» του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

Πως μπορείτε να κρίνετε!

Κάποτε, παλιά, σ’ ένα χωριό ζούσε ένας γέρος. Ήταν πολύ φτωχός, αλλά τον ζήλευαν οι Βασιλιάδες, γιατί είχε ένα ωραίο άσπρο άλογο. Ποτέ κανένας δεν είδε παρόμοιο άτι, τόσο όμορφο και δυνατό. Οι Βασιλιάδες και οι πιο πλούσιοι άνθρωποι της χώρας πρότειναν στο γέρο τα πάντα για ν’ αγοράσουν το άλογο, όμως ο γέρος έλεγε: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

6 Σχόλια

Ο Τρισένδοξος Αγώνας της Νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Λαϊκού Διαστήματος

        Φανταστική ιστορία αναγνώστη του blog
Ο υπολοχαγός Αρκάδιος έσυρε τα βαριά του πόδια, μπαμπουλωμένα κάτω από πολλαπλές στρώσεις προστατευτικών στολών, μέσα στον στενό διάδρομο από ενισχυμένο σκυρόδεμα, και ασφάλισε τη βαριά μεταλλική πύλη πίσω του. Απασφάλισε βαριεστημένα το αεροστεγές του κράνος και ετοιμαζόταν να το βγάλει όταν η οροφή άρχισε να σείεται και να χιονίζει σκόνη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

O απατεώνας

Ένας φτωχός άνθρωπος, άρρωστος και ταλαιπωρημένος, έταξε στους θεούς πως θα τους προσφέρει θυσία εκατό βόδια, αν τον γιατρέψουν. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σχολιάστε

Μυθολογία – 3.Έλληνας, ο γενάρχης των Ελλήνων

Ο Έλληνας, γιος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, σύζυγος της νύμφης Ορσηίδας και εγγονός του Προμηθέα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

1 σχόλιο

Άμεση Οικονομική Δημοκρατία στην Αρχαία Αθήνα και Σήμερα

Στις γιoρτές για τα γεvέθλια τωv μεταρρυθμίσεωv τoυ Κλεισθέvη oπoυ παρoυσιάστηκε τo φαιδρό θέαμα της ελίτ πoυ γιόρτασε, μόvη της, τηv πιo αvτιελιτίστικη μoρφή δημoκρατίας πoυ υπήρξε!), αλλά και στη γεvικότερη «συζήτηση» πoυ επακoλoύθησε για τη σημασία της άμεσης δημoκρατίας, δεv εγιvε καμμιά αvαφoρά στη σχέση άμεσης δημoκρατίας και oικovoμικής δημo-κρατίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

2 Σχόλια

Μυθολογία – 2.Γενεαλογία των Θεών

Η Γαία, μία από τις τρεις πρωταρχικές θεότητες, γέννησε – χωρίς ερωτική επαφή – τρία παιδιά, τα Όρη, τον Ουρανό και τον Πόντο. Τα Όρη δεν είχαν απογόνους, αλλά πάνω σ’ αυτά κατοικούσαν οι θεοί, αλλά πολλές από τις νύμφες της μυθολογίας, εκτός από τις Νηρηίδες και τις Ωκεανίδες. Με το άρθρο αυτό θα αναφερθούμε στους απογόνους της Γαίας από την ένωσή της με το τελευταίο της παιδί, τον Πόντο. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

Ντιλρουκές*

*Ντιλρουκές είναι περσική λέξη και σημαίνει την ελκυστική για την καρδιά και την ψυχή. Το παραμύθι αυτό έρχεται από την Τουρκία. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

3 Σχόλια

Το Ελληνικό έθνος, γένεση και διαμόρφωση του νέου ελληνισμού


Η νέα τούτη πορεία
του Ελληνισμού αρχίζει να διαγράφεται καθαρά από το τέλος του 11ου και τις αρχές του 12ου αιώνα, για να διαρκέσει, περνώντας από διάφορα στάδια, ως τις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι η περίοδος που ένας παλαιός λαός, με την προοδευτική του διαμόρφωση σε ένα συντελεσμένο έθνος, ανανεώνεται και αποτελεί μια καινούργια ιστορική οντότητα, τον Νέο Ελληνισμό, δηλαδή το Ελληνικό έθνος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

2 Σχόλια