«Χαίρετε. Κατ΄αρχάς να συστηθώ: με λένε Ιωάννα. Είμαι Φυσικός, σύζυγος, και μαμά. Είμαι Ελληνίδα, αλλά αισθάνομαι σκόρπια παντού. Στην Ελλάδα δεν ταιριάζω, γιατί είμαι «αλλιώς». Πάντα ήμουν δηλαδή. Και όντας Ελληνίδα, δεν ταιριάζω πουθενά αλλού. Αλλά από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ονειρευόμουν μια ζωή σε αυτό το «αλλού». Και σήμερα, που δεν ζω πια στην Ελλάδα, είμαι πολύ, μα πολύ ευτυχισμένη και δε θέλω ποτέ, μα ποτέ να επιστρέψω στην κόλαση της πατρίδας μου, εκτός κι αν αυτή η πατρίδα αλλάξει δραματικά. Θα αρχίσω εξηγώντας σας γιατί ήμουν στην Ελλάδα δυστυχισμένη, και γιατί η ζωή μου στη Γερμανία με έκανε ευτυχισμένη.
Όταν μπήκα στην εφηβεία και άρχισα να αλληλεπιδρώ με τον κόσμο γύρω μου χωρίς την προστασία των γονιών μου, άρχισαν παράξενα πράγματα να συμβαίνουν. Θα σας δώσω τρία παραδείγματα:
- Μια φορά πήγα στο περίπτερο να αγοράσω ένα παγωτό, έχοντας μόνο ένα πεντοχίλιαρο (ελπίζω το αναγνωστικό κοινό να τα θυμάται τα πεντοχίλιαρα…). Ο περιπτεράς μου έδωσε το παγωτό, αφού με έβρισε πατοκορφιστί, ένα νέο και μικρόσωμο κορίτσι. «Δεν ντρεπόμαστε λίγο» – κάποια από τα πιο ήπια λόγια του – «να πηγαίνουμε με τα πεντοχίλιαρα να αγοράζουμε ένα παγωτό των τετρακοσίων δραχμών!» Δεν αντέδρασα, όπως γενικά δεν αντιδρώ σε τέτοιες καταστάσεις, γιατί με σοκάρουν και μου κόβεται η μιλιά. Ίσως τελικά να είμαι πολύ δειλή, ή ευαίσθητη. Το ίδιο μου συνέβαινε τακτικά όταν πήγαινα να αγοράσω εισιτήρια στα ταμεία του ΗΣΑΠ, έτσι ώστε έγινε ένας καθημερινός παράγοντας στρες στη ζωή μου. Ο πατέρας μου εντυπωσιαζόταν: «μα καλά εμένα ποτέ κανείς δε με έχει βρίσει». Ναι, αγαπητέ μπαμπά. Αλλά δεν είσαι ένα μικρόσωμο κορίτσι! Οι δειλοί άνθρωποι πάντα στους αδυνατότερούς τους προσπαθούν να δείξουν τη «δύναμή» τους.
- Όταν πήγαινα στο πανεπιστήμιο, τα λεωφορεία που μας έφερναν στην Πανεπιστημιούπολη ήταν πάντα γεμάτα ως το ταβάνι με φοιτητές στοιβαγμένους σαν σαρδέλες. Σαν να μην έφτανε αυτό, δεν ήξερες ποτέ αν και πότε το λεωοφορείο θα έρθει. Φυσικά ως βετεράνος είχα μάθει τις καλύτερες ώρες και τα καλύτερα λεωφορεία που θα μπορούσα να πάρω χωρίς να ποδοπατηθώ. Θυμηθείτε, μικρόσωμο κορίτσι – έχω χάσει την ανάσα μου πολλές φορές σε στοιβαγμένο λεωφορείο… Αλλά μια μέρα είπα να δοκιμάσω την τύχη μου με το λεωφορείο 250, που έκανε το γύρο της πανεπιστημιούπολης του Ζωγράφου. Πήγα μια στάση νωρίτερα από τον Ευαγγελισμό, για να μην συμπέσω με το φοιτητομάνι που ανέβαινε στην επόμενη στάση. Πολλοί άλλοι φυσικά ήξεραν αυτό το κόλπο. Περίμενα, και περίμενα, και περίμενα, μαζί με όλους τους υπόλοιπους. Έρχεται ένα λεωφορείο, στοιβάζεται το φοιτητομάνι. Τόσοι πολλοί μπήκαν μέσα, που ένα σακίδιο έμεινε να κρέμεται έξω από την κλειστή πόρτα. Και μετά πάλι περίμενε. Μετά από ώρα έρχεται άλλο λεωφορείο. Τα ίδια, πού να μπεις – και να θέλεις πρέπει να έχεις κάνει προπόνηση σε χέβι μέταλ συναυλία για να επιβιώσεις. Και πάλι απ΄έξω. Στο τρίτο λεωφορείο που δεν μπόρεσα να μπω, έπαθα κρίση νεύρων. Δεν πληρώνω τα εισιτήριά μου; Δεν πληρώνουν οι γονείς μου διπλούς και τριπλούς φόρους; Ο πατέρας μου για το μαγαζί του πληρώνει φόρο ιδιοκτησίας, και επιπλέον, επειδή κατά τη νομοθεσία πληρώνει νοίκι στον εαυτό του, πρέπει να πληρώνει φόρο για το νοίκι που λαμβάνει. Με όλους αυτούς τους φόρους και παραφόρους και τα εισιτήρια και όλα αυτά που πληρώνουμε, γιατί να μην μπορώ να πάω στο μάθημά μου; Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό το απλό πράγμα, που οποιοσδήποτε φοιτητής στον κόσμο μπορεί να θεωρεί δεδομένο;
- Στο πρώτο εξάμηνο στο πανεπιστήμιο δεν τα πήγαινα και πολύ καλά. Το στρες των εισαγωγικών εξετάσεων και η σχεδόν απάνθρωπη τακτική των δασκάλων στο φροντιστήριο («άσχετοι! χαζοί! δεν θα περάσετε ποτέ!») με είχαν επηρεάσει φαίνεται, έτσι ευαίσθητη που είμαι, με λεπτό πετσί. Αλλά έδωσα στην πρώτη εξεταστική μερικά μαθήματα, στα οποία δεν πήγα και τόσο καλά όσο ήθελα. Τότε είχαμε μια στενή οικογενειακή φιλία με τον νομικό σύμβουλο του Πανεπιστημίου Αθηνών, έναν αξιόλογο άνθρωπο του πνεύματος, τον οποίο επισκεπτόμουν πού και πού στο γραφείο του. Μία από εκείνες τις ημέρες, κατεβαίνοντας από τη σχολή μετά από την εξέταση σε ένα μάθημα, είπα να περάσω να τον χαιρετήσω. «Πώς πήγαν οι εξετάσεις», με ρωτάει.» Όχι και τόσο καλά», του απαντάω. «Γιατί;» με ρωτάει. «Ε, δεν είχα προετοιμαστεί και τόσο καλά», του απαντάω. Τότε εκείνος βάζει το χέρι στο τηλέφωνο. «Πες μου το όνομα του καθηγητή και θα το κανονίσω», μου λέει.»Όχι«, του λέω. «Έλα βρε πες μου το όνομά του, τι σε νοιάζει εγώ είμαι εδώ», συνεχίζει. Εξακολουθώ να αρνούμαι, και εξακολουθεί να με πιέζει. Θα καταλάβατε μέχρι τώρα ότι στα νιάτα μου δεν τα κατάφερνα και πολύ καλά υπό πίεση. Κάποια στιγμή η αδικία αρχίζει να με πνίγει. Γιατί δε με αφήνει ήσυχη, να πάρω το δρόμο μου όπως εγώ το θέλω; Τα δάκρυα μου έρχονται στα μάτια, και για κακή μου τύχη δεν μπορώ να τα συγκρατήσω πριν φύγω τρέχοντας σχεδόν από το γραφείο του. Με ακολούθησε, με καθησύχασε ότι δεν θα τηλεφωνήσει στον καθηγητή, με αγκάλιασε και μου είπε: «Αυτό ήταν το πιο ωραίο δάκρυ που έχω δει ποτέ μου«. Την ιστορία τη διηγούμαι και δακρύζω ακόμα και σήμερα, πάνω από μια δεκαετία αργότερα. Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος δεν είναι πια στη ζωή.
Όποιος δεν έχει κοντέψει να χάσει τις εξετάσεις του επειδή έχει κλείσει η λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας για να περάσει κάποιος «επίσημος» με τη λιμουζίνα, ίσως δεν μπορεί να καταλάβει τι εννοώ. Όποιος δεν έχει καθήσει σε αμφιθέατρο όντας η μόνη ψυχή που δεν αντιγράφει – δεν καταδέχεται να αντιγράψει – δεν ξέρει τι εννοώ. Όποιος δεν έχει απηυδύσει με τις φοιτητικές παρατάξεις, που αν είχαν κάποια χρησιμότητα κάποτε τώρα μόνο το πανεπιστημιακό έργο κωλύουν, δεν μπορεί να συλλάβει τι θέλω να πω. Όποιος δεν έχει προσπαθήσει πάντα να είναι ευγενικός, μόνο για να αντιμετωπίσει κακή παιδεία, αναίδεια και βρισιές, τότε σίγουρα δε μπορεί να με νιώσει. Όποιος δεν θέλησε πάντα να στηριχτεί στις δυνάμεις του, στο μυαλό του, και όπου φτάσει, ας μην είναι και πολύ ψηλά αυτό το «όπου», δεν πρόκειται να πιάσει το νόημα των γραφόμενών μου. Όποιος, τέλος, δεν έχει αισθανθεί την ανάγκη να πει «ΟΧΙ», όχι ρε γαμώτο, δεν θέλω το ρουσφέτι σου, δεν θέλω τη βοήθειά σου, δεν θέλω να φοροδιαφύγω, δεν θέλω να είμαι άλλος ένας φταίχτης, δεν μπορεί καν να διανοηθεί τι εννοώ.
Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα και από μια άλλη οπτική γωνία:
- ‘Οταν πρωτοπήγα στη Γερμανία, μια μέρα συνειδητοποίησα ότι είχα μόνο πενηντάευρο για να πάω για μερικά ψιλοπράγματα στο σούπερ μάρκετ, και απευθύνθηκα στον Γερμανό σύντροφό μου τρομοκρατημένη: τι κάνω τώρα; Είχα τόσο αγχωθεί με την προοπτική του βρισίματος, που η ήρεμη απάντησή του ότι δεν πειράζει καθόλου, με εντυπωσίασε και με ιντρίγκαρε. Αποφάσισα να κάνω το πείραμα που πολλές φορές έχω επαναλάβει από τότε: πενηντάευρο στο ταμείο, για δύο ψιλοπράγματα. Κανείς δε μου φώναξε. Ούτε μία φορά. Ούτε όταν δεν είχαν ρέστα. Κάποιες φορές με ρωτούν ευγενικά μήπως έχω κάποια κέρματα. Κάποιες άλλες φορές πηγαίνουν στα άλλα ταμεία, ψάχνοντας για τα κατάλληλα χαρτονομίσματα, που το δικό τους ταμείο μπορεί να μην έχει. Αλλά κανείς – μα κανείς – δεν ήταν τόσο αγενής, απαίδευτος, υπάνθρωπος ώστε να με βρίσει.
- Μετά από μερικά χρόνια παραμονής στη Γερμανία, έπιασα τον εαυτό μου να γίνεται ανυπόμονος και να κοιτάει το ρολόι, αν το λεωφορείο ή το τραμ είχε καθυστερήσει δύο ή τρία λεπτά από την προκαθορισμένη ώρα έλευσής του. Κάποιες φορές, περιμένοντας στο σταθμό του τρένου, όταν ανακοινωνόταν μια πεντάλεπτη ή δεκάλεπτη καθυστέρηση από τα μεγάφωνα, έπιανα τον εαυτό μου να σκέφτεται «Τυπικό! Γερμανικά τρένα, σπάνια στην ώρα τους …» Και μετά η φωνή της λογικής με επανέφερε στην τάξη. Τι θα είχα να περιμένω στην Ελλάδα; Ένα πακτωμένο λεωφορείο που ίσως να έμπαινα μέσα, ίσως και να μην έμπαινα, και σε κάθε περίπτωση δε θα μπορούσα να κανονίσω ακριβή ραντεβού γιατί δεν θα ήξερα αν θα περίμενα δύο ή είκοσι λεπτά στη στάση. Καλές πιθανότητες να μη μπορώ να κατεβώ από το λεωφορείο σε ώρα αιχμής. Και τώρα που έχω παιδιά, με το καρότσι στα ελληνικά πεζοδρόμια; Το δοκίμασα μια φορά, και ευχαριστώ δε θα πάρω. Γιατί να πρέπει να βγάλω το βρέφος μου στο δρόμο; Κάποτε αναρωτιόμουν γιατί η Γερμανία έχει τόσο πολλούς περισσότερους αναπήρους από την Ελλάδα. Τους βλέπεις παντού, στο σούπερ μάρκετ, στην αγορά, να κυκλοφορούν. Μετά συνειδητοποίησα ότι η Γερμανία δεν έχει ποσοστικά περισσότερους αναπήρους, αλλά έχει πεζοδρόμια στα οποία μπορούν να κυκλοφορήσουν, δημόσια κτίρια στα οποία μπορούν να μπουν, πάρκα στα οποία έχουν πρόσβαση. Περπατήστε μια μέρα στην Εμμανουήλ Μπενάκη στο κέντρο της Αθήνας και θα δείτε τι εννοώ.
- Για τα ρουσφέτια, τις παρανομίες, τις αντιγραφές στα πανεπιστήμια, τις φοροδιαφυγές, τι να πω. Δεν θα το σχολιάσω καν. Τα πράγματα αυτά είναι ανήκουστα για τους περισσότερους Γερμανούς, όπως ήταν πάντα ανήκουστα για μένα. Γι’ αυτό ήμουν πάντα η απροσάρμοστη. Γι’ αυτό έπρεπε να φύγω από ένα σύστημα, μια νοοτροπία που με κατέπνιγε και θα με χαντάκωνε στο τέλος – κι εμένα και την υψηλή νοημοσύνη μου, και τα πολλά ταλέντα μου.
Θα μου πείτε, δε σου λείπει η Ελλάδα; Ναι, κάποια πράγματα μου λείπουν. Η αυθεντική φέτα. Η παραλία, τα καλοκαίρια. Το σουβλάκι. Κάποιοι – λίγοι και εκλεκτοί – φίλοι, όσοι δηλαδή δεν έχουν κι αυτοί προ πολλού μετοικήσει σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Το φαγητό δε μου λείπει, γιατί μια χαρά μπορώ να μαγειρεύω όλα τα παραδοσιακά φαγητά μόνη μου. Ούτε μου λείπει η νοοτροπία, αυτή που διαπερνάει όλους τους τομείς της ζωής, από τα χαμηλότερα έως τα υψηλότερα σκαλιά των ιεραρχιών, δε μου λείπει η σαθρότητα και η αδικία. Και να σας πω και κάτι άλλο: στη Γερμανία βρήκα για πρώτη φορά μετά από χρόνια πραγματικές τομάτες, σαν αυτές που έκοβα μικρή από το μποστάνι του θείου μου, γεμάτες άρωμα και γεύση. Όχι αυτά τα υπερφουσκωμένα άγευστα και νερουλά εκτρώματα του ελληνικού σούπερ μάρκετ και – συχνά – της ελληνικής λαϊκής. Στη Γερμανία ο αγρότης ακούει τις συμβουλές του γεωπόνου και δεν μαζεύει τα φρούτα δυο μέρες αφού έχει ραντίσει, γιατί «έλα μωρέ τι ξέρει αυτός, μόνο και μόνο επειδή έχει ένα χαρτί;». Στη Γερμανία πληρώνεις εισφορές και έχεις παροχές. Πας με την κάρτα υγείας σου σε όποιον γιατρό θέλεις, γεννάς σε όποιο νοσοκομείο θέλεις, και ο γιατρός δεν γνωρίζει τι είναι «φακελάκι». Αν του έλεγες να του δώσεις παραπάνω χρήματα, θα σου απαντούσε «περίμενε να φέρω το βιβλιαράκι να σου κόψω απόδειξη» – στην σπάνια περίπτωση που δε θα σε κοιτούσε σαν να ήσουν παράφρων. Στη Γερμανία ο υπάλληλος της καφετέριας δε σου μιλάει στον ενικό, δεν είστε φιλαράκια από το πρώτο λεπτό. Ξέρω ότι σε πολλούς αρέσει αυτή η νοοτροπία, αλλά αυτή η νοοτροπία φέρνει μαζί της σχόλια του τύπου «Γιατί να χάσω την ώρα μου να σου πω τις γεύσεις του παγωτού, αφού τελικά βανίλια θα πάρεις» – ναι, μου έχει συμβεί όταν ήμουν έφηβη, και ναι, ντρέπομαι να το ομολογήσω, έκανα μόκο και πήρα βανίλια καθώς ήμουν μικρό κορίτσι και οι αγενείς σερβιτόροι με τρομοκρατούσαν.
Δε λέω ότι κανείς στη Γερμανία δεν είναι αγενής, κανείς δε φοροδιαφεύγει, δε λέω ότι είναι ο παράδεισος επί της γης. Για παράδειγμα, ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα της Γερμανίας είναι ο αντρικός σωβινισμός, που καλύπτεται κάτω από την ταμπέλα «παράδοση» και υπαγορεύει τη γυναίκα στο σπίτι με τα παιδιά. Το γνωρίζετε ότι μόνο 6% των γυναικών με δύο παιδιά στη Γερμανία δουλεύουν full-time; Είναι τραγικό, και οι προσπάθειες του Γερμανικού κράτους να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα φέρνουν μικρά αποτελέσματα. Είναι κι αυτό θέμα νοοτροπίας, όπως όλα τα κακώς κείμενα της Ελλάδας είναι θέμα νοοτροπίας.
Αλλά όταν πρωτοπάς στη Γερμανία, όταν βλέπεις αυτή τη ζωή που θα μπορούσες να έχεις, είναι πραγματικά σαν να είσαι στον παράδεισο. Δεν έχεις τις δεκάδες καθημερινές μικρές πηγές άγχους που έχεις στην Ελλάδα – Θα με βρίσουν στο ταμείο; Θα μπορέσω να μπω στο λεωφορείο; Θα βγάλω άκρη στη δημόσια υπηρεσία; Θα μπορέσω να περάσω το φανάρι χωρίς κάποιος να περάσει με κόκκινο και να με πατήσει; Η δημόσια υγεία, η ηρεμία, η αποκέντρωση, τα μεγάλα και φωτεινά διαμερίσματα, το πράσινο, τα πάρκα, ο χώρος, η τάξη και η ασφάλεια – πράγματα εξωγήινα για εμάς τους Έλληνες, πρέπει να τα δεις για να τα πιστέψεις. Οι δημόσιες υπηρεσίες, είτε γεμάτες με πολίτες σε αναμονή είτε άδειες, ανάλογα με τον πληθυσμό της κάθε πόλης, ωστόσο πάντα με υπαλλήλους που σε βοηθούν όπως μπορούν να βγάλεις άκρη και δε σε στέλνουν σαν μπαλάκι του πιγκ-πογκ από τον έναν στον άλλο, για να σου πουν στο τέλος ότι πρέπει να έχεις εκείνο το ακριβές έγγραφο και αλλιώς δεν θα γίνει η δουλειά σου. Ναι, και η γραφειοκρατία μπορεί να είναι ευέλικτη. Αλλά και να πας και στη μπυραρία μπορείς, να κατεβάσεις μπύρες μέχρι αργά τη νύχτα με τους φίλους σου, να πας και στο κλαμπ μέχρι το πρωί αν θέλεις – για όσους πουν ότι οι Γερμανοί είναι βαρετοί και δε διασκεδάζουν. Αλλά φυσικά δεν θα πας στα μπουζούκια μέχρι τις 5 το πρωί, ξοδεύοντας χρήματα που δεν έχεις, χρωστώντας σε δεκαπέντε πιστωτικές κάρτες, και κρύβοντας ό,τι μπορείς από την εφορία, ενώ είσαι ήδη υπεράριθμος στην δημοσιοϋπαλληλική θέση που πήρες με ρουσφέτι. Αν αυτή είναι η ζωή που επιθυμείς, τότε μείνε στην Ελλάδα, μη αλλάζοντας τον τρόπο ζωής σου, και συνέχισε να κατηγορείς τους Γερμανούς για όλα τα κακά της μοίρας σου, που επί τουλάχιστον 30 χρόνια χωρίς να το συνειδητοποιείς ρίχνεις ο ίδιος στο κεφάλι σου.
Ιωάννα
Υποσημείωση: έχω έναν Γερμανό συνάδελφο που δούλεψε επί 2 χρόνια στην Ελλάδα. Μου είπε μια φορά: «Νόμιζα ότι στη Γερμανία η γραφειοκρατία ήταν χαοτική και ότι οι τράπεζες ήταν ανοργάνωτες. Μετά έζησα στην Ελλάδα, και τώρα δε θα ξαναπαραπονεθώ ποτέ.»
by Αντικλείδι , https://antikleidi.wordpress.com
Συναφές:
Οι τέλειες μαμάδες, και όλες οι υπόλοιπες
Η νέα ζωή των μεταναστών στην Αυστραλία
Το ρεκόρ της ανεργίας και η μετανάστευση
«Η ροδιά μου, η μετανάστευση και μια αυτοκτονία»
Όταν οι Έλληνες ήταν ανεπιθύμητοι ξένοι
Αναζητώντας δουλειά στη Νορβηγία
Ποιες ειδικότητες επαγγελματιών είναι δυσεύρετες μέσα στην κρίση
Αντικλείδι 
#1 by Χρήστος Μπεζιρτζόγλου on 09/11/2012 - 1:30 πμ
Θέλω το αυτονόητο για την Ελλάδα μου. Χρήστος – Βρυξέλλες.
#2 by gorm on 09/11/2012 - 8:54 πμ
Ζηλεύω όποιον μπορεί να φύγει (ή έχει φύγει ήδη), με καλές προυποθέσεις.
#3 by Χαρά Σ on 09/11/2012 - 10:54 πμ
Αγαπητή Ιωάννα, το κείμενό σου, είναι ολόκληρο μια υπερβολή και μου θύμισε από μια άλλη οπτική γωνία το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Το κακόμοιρο, κατατρεγμένο, φοβισμένο, που έχει πάντα δίκιο και έχει συνωμοτήσει ολόκληρο το σύμπαν για να του χαλάσει τη ζωή.
Έχω πάει πάμπολλες φορές στο super market, ναι εδώ, στην Ελλάδα, όσο και αν αυτό σε σοκάρει και ποτέ δεν μου μίλησε κανείς με αγένεια, αντίθετα κι εμένα με ρώτησαν αν έχω ψιλά και αν δεν είχα, σηκώθηκαν με ευγένεια και πήγαν σε διπλανά ταμεία για να χαλάσουν, όπως και σε περίπτερο και το μόνο που άκουσα ήταν «μα βρε παιδάκι μου, δεν έχεις ψιλά? Τι να κάνω κι εγώ δεν έχω να χαλάσω…», δεν μου πήρε το κεφάλι, δεν με καταρράκωσε, δεν μου άφησε ψυχολογικά τραύματα.
Ναι, πολλές φορές σε λεωφορεία, έχω πάει σαν σαρδέλα, αλλά δεν έχασα τίποτε από την αξιοπρέπειά μου, ούτε ένοιωσα λιγότερο άνθρωπος.
Ναι, πολλές φορές έχω ταλαιπωρηθεί από κλειστούς δρόμους, αλλά το προτιμώ από το να κάνω απεργία, φορώντας λευκό περιβραχιόνιο.
Ναι, ο μπαμπάς σου πλήρωνε φόρο γιατί αναγκαζότανε να δηλώνει εισόδημα από τα δικό του μαγαζί που χρησιμοποιούσε ως έδρα, αλλά παράλληλα, εξέπιπτε και το έξοδο από τα βιβλία του, για το τεκμαρτό ενοίκιο που δήλωνε ως έξοδο, άρα φυσικά και ΔΕΝ φορολογούνταν δύο φορές, αυτό ή παρέλειψε να σου το πει ή εσύ παρέλειψε σκόπιμα να το αναφέρεις, γιατί δεν εξυπηρετούσε το κείμενό σου.
Ναι, βαρέθηκα όλους τους μικρούς, αδαείς, κατατρεγμένους, ταγμένους για μια «ανώτερη κοινωνία», στη φαντασία της ουτοπίας τους, που το μόνο που κάνουν είναι να το βάζουν στα πόδια και να κατηγορούν καταστάσεις, χωρίς ποτέ να κάνουν αυτοκριτική, λες κι έχουν γεννηθεί με το τεκμήριο της αθωότητας.
Αγαπητή Ιωάννα, μικρόσωμη, αδύναμη και κατατρεγμένη από την σκληρή σου πατρίδα, που σε έσπρωχνε στο λεωφορείο και δεν σου χάλαγε το πεντοχίλιαρο ο περιπτεράς, χαίρομαι που είσαι ευτυχής εκεί στην Γερμανία κι έχεις βρει την ζωή που αξίζεις, σύμφωνα με το επίπεδό σου, τις αξίες σου και τον χαρακτήρα σου και κυρίως που έχεις καταφέρει να τρως (ν)τομάτες, ίδιες μ’ αυτές από το μποστάνι του θείου σου, …… καλού κακού, τσέκαρε μήπως είναι εισαγωγή από την Ελλάδα…..
Θα σε σοκάρω όμως για δεύτερη φορά, λέγοντάς σου, ότι εγώ εδώ στην Ελλάδα, με όλα τα στραβά της και τα παράλογά της, είμαι ευτυχής (καλά, όχι ακριβώς) και είμαι περήφανη για την πατρίδα μου την Ελλάδα, που δυστυχώς έχει πέσει σε λάθος χέρια και θέλουν να την καταντήσουν υπόδουλη, όπως δεν κατάφερε να το κάνει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η χώρα που έχεις εξιδανικεύσει και πλέον θεωρείς πατρίδα σου.
Θα εξακολουθήσω να σε σοκάρω, λέγοντας σου ότι προτιμώ το ελληνικό φιλότιμο, από τον γερμανικό ορθολογισμό.
Θα γίνω ακόμη πιο σκληρή μαζί σου, ελπίζω η μικρόσωμη κατασκευή σου να το αντέξει και να μη φτάσει στα όρια της υστερίας, αν σου πω, ότι προτιμώ να χτυπήσει ξαφνικά το κουδούνι και να δω φίκους, απρόσκλητους ναι, μη σοκάρεσαι, από το να στείλω cart visit για να κανονίσω δείπνο που δεν θα βλέπω την ώρα να τελειώσει. Όχι βέβαια ότι ο γερμανός θα σου ανοίξει ποτέ το σπίτι του, αν δεν έχει λόγο να το κάνει και λόγο που μεταφράζεται, ότι θα έχει κάτι να κερδίσει από σένα, αλλιώς ούτε που θα το σκεφτεί, δεν είναι στην «παιδεία του», την ιδιοσυγκρασία του.
Αλλά πάλι αν εσένα σου αρέσουν όλα αυτά, εμένα μου περισσεύουν. Ο καθένας όπου νοιώθει καλύτερα, όχι όμως και να θέλεις να μου κάνεις τον Βασιλάκη Καΐλα ( αυτός είναι ο σωστός χαρακτηρισμός) και να θέλεις να με πείσεις κιόλας για τα δεινά που αναγκάστηκες να υποστείς εδώ και που σε ανάγκασαν να ξενιτευτείς.
Δεν με πείθεις, αγαπητή Ιωάννα ………Καΐλα……..
Ααα να συστηθώ, μη με πεις και αγενή, είμαι λοιπόν η Χαρά και είμαι Λογίστρια και είμαι ευτυχισμένη που είμαι Ελληνίδα, όσο και αν προσπαθούν αυτό να μου το χαλάσουν είτε κάποιοι επαγγελματίες πολιτικοί, χορτάτοι συνδικαλιστές, αγενείς συμπολίτες μου, είτε κάποιοι ευθυνόφοβοι, δειλοί και με αίσθημα Ναπολέοντα, επίσης συμπολίτες μου νυν και πρώην ( ευτυχώς! ! ! )
#4 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 11:07 πμ
Δεν θέλω να σε πείσω αγαπητή Χαρά. Γράφω αυτό που βιώνω και αισθάνομαι. Μπορείς να ζεις στην ουτοπία του ότι «φταίνε οι άλλοι», και επειδή όλοι ζείτε σε αυτήν την ουτοπία συμβαίνουν όλα αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια. Ένας άνθρωπος που θέλει να τα κάνει όλα σωστά και νόμιμα δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να επιβιώσει στην Ελλάδα. Τον πετάει το σύστημα, το σύστημα που όλοι γύρω του ενστερνίζονται.
Όσο για τα αφελή που γράφεις για τους Γερμανούς, ασχολίαστα. Είναι απλά αφέλειες.
#5 by miss espresso on 10/11/2012 - 2:40 πμ
Χαρά, πρώτη φορά διάβασα το blog της Ιωάννας και δεν τη γνωρίζω. Επειδή όμως σε αντίθεση με την ίδια έχω σταματήσει να είμαι ευγενική με όσους μας έφεραν σε αυτά τα χάλια θα σου πω δύο πράγματα. Πρώτον, με τα λόγια σου, από την πρώτη κι όλας πρόταση τη δικαιώνεις απόλυτα. Και δεύτερον, κάποια στιγμή όλοι εσείς που χρησιμοποιείτε την Ελλάδα για να βγάλετε το νταηλίκι σας θα τα βρείτε μπροστά σας όλα αυτά. Δυστυχώς είσαι τυπικό δείγμα δειλού ανθρώπου και κακού πολίτη και νεοέλληνα ρατσιστή.
#6 by Ιωάννα on 10/11/2012 - 2:14 μμ
Κατ’ αρχάς ωραίο ψευδώνυμο, Miss Espresso… Για όλους εμάς τους φανατικούς του καφέ! Δεύτερον σε ευχαριστώ που μου θύμισες μια λέξη που έψαχνα από καιρό, δηλαδή την ελληνική μετάφραση του «bullying» – δηλαδή «νταηλίκι». Αν και αμφιβάλλω για το ότι η λέξη είναι ελληνικής προέλευσης, χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη και τη βρίσκω πολύ χρήσιμη.
#7 by Σοφία on 09/11/2012 - 11:53 πμ
Αγαπητή Ιωάννα,
Σαν να το έγραψα εγώ το κείμενό σου. Δεν έχω την ίδια εμπειρία με περιπτερά, αλλά μπορώ να φέρω στο μυαλό μου δεκάδες αντίστοιχες περιπτώσεις. Για τα ΜΜΜ, φοιτητικές παρατάξεις κλπ, ακριβώς τα ίδια…
Ό,που ‘Γερμανία’ βάζω το ‘Αγγλία’ στο κείμενό σου και το κάνω δικό μου.
Όταν η ευγένεια μεταφράζεται σε δειλία, μάλλον καλά έκανα και άφησα την Ελλάδα. Κάποιοι πρώην (ευτυχώς) συμπολίτες μου ούτε αυτό το ανώτερο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φυλής δεν μπορούν να εκτιμήσουν.
Φιλικά
Σοφία
ευτυχισμένη μαμά και σύζυγος
κάτοικος Αγγλίας εδώ και 3 χρόνια
#8 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 11:59 πμ
Ναι, φαίνεται πρέπει να είμαι πολύ πιο «γενναία» για να ζω στην Ελλάδα. Αλλιώς θα έπρεπε να με πετάξουν στον Καιάδα. Φαίνεται δεν υπάρχει χώρος για όλους τους τύπους των ανθρώπων, ε; Μόνο οι «εκλεκτοί»
#9 by Σοφία on 09/11/2012 - 12:03 μμ
Βασικά πρέπει να είσαι ‘τσαμπουκάς’, αγενής, έτοιμος να σηκώσεις τη φωνή σου για να σε εξυπηρετήσουν, να σου κάνουν χώρο, να σου αφήσουν τη θέση στο πάρκινγκ κλπ. Προτιμώ το χαμόγελο των Βρετανών (και όχι, δεν είναι πάντα τυπικό και ψεύτικο) από την αγένεια μερικών Ελλήνων. Ξεκολλήστε, δεν είμαστε οι εκλεκτοί…
#10 by Χαρά on 09/11/2012 - 12:16 μμ
Αχ, ναι, αυτά που γράφω εγώ για τους γερμανούς, είναι απλά αφέλειες, ενώ αυτά που γράφεις εσύ για τους έλληνες είναι βεβαιότητες!
Το τι βιώνεις και αισθάνεσαι είναι δικός σου λογαριασμός και διακαίωμά σου, από τη στιγμή όμως που κοινοποίησες τις σκέψεις σου, θα δεχτείς και τον αντίλογο.
Είναι το λιγότερο γελοίο να θέλεις να μας πείσεις ότι έφυγες από την Ελλάδα, επειδή σε πλήγωσε ανεπανόρθωτα ο περιπτεράς που δε σου χάλαγε με ευγένεια το πεντοχίλιαρο ή γιατί αργούσε το λεωφορείο, ή ότι ήσουν η μόνη τίμια, ανάμεσα σε πλήθος βαρβάρων, όντας λυγερόκορμος μίσχος, έτοιμος να σπάσει από βαρβαρικές συμπεριφορές.
Προφανώς δεν έχεις καλή γνώση της ιστορίας, για να μην πω ανύπαρκτη, διότι το μόνο που έγραψα για τους γερμανούς, είναι ότι ήρθαν ως κατακτητές στην Ελλάδα, στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και επεκτείνω, ότι πολλά από τα δεινά που αναγκαζόμαστε να υπομένουμε, έχουν τις ρίζες τους στο ότι μας ρήμαξαν, ενώ προσπαθούσαμε να σταθούμε στα πόδια μας, μας έγδυσαν με τα αναγκαστικά δάνεια, μας ισοπέδωσαν ως χώρα και τώρα αν και γερμανοί, παριστάνουν τους κινέζους
Αν το αμφισβητείς, παρακαλώ να μου το τεκμηριώσεις.
Το άλλο που είπα, είναι ότι προτιμώ το ελληνικό φιλότιμο, από τον γερμανικό ορθολογισμό.
Παρακαλώ επεσήμανέ μου το αμάρτημά μου και το λάθος μου.
Δικαίωμά σου να σου αρέσει η Γερμανία, αλλά δεν είναι δικαίωμά σου να θες να μας πείσεις με τέτοια αφελή επιχειρήματα για τους λόγους που μας έκανες την χάρη και έφυγες από την Ελλάδα.
Άρα την ουτοπία, σου την επιστρέφω και σου την χαρίζω και όταν θέλεις να κάνεις προπαγάνδα, δώσε σε κανέναν άλλο να σου γράψει το κειμενάκι σου, που μπορεί να το κάνει με καλύτερα επιχειρήματα αν μη τι άλλο!
#11 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 12:29 μμ
Γράφεις τη λέξη «δικαίωμα». Είναι δικαίωμά μου να γράφω, όπως και δικό σου.
Και κάτι άλλο παρατήρησα: με αποκαλείς «κοριτσάκι με τα σπίρτα» και «Βασιλάκη Καίλα» σαν αυτό να ήταν υποτιμητικό. Δηλαδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει χώρος για ανθρώπους που δεν είναι τόσο «γενναίοι», κατά τη γνώμη σου; Ανήκω σε μια κάστα που θα έπρεπε να πεταχτεί στον Καιάδα; Μήπως να πετάξουμε και τους ανάπηρους στον Καιάδα, όπως το Βασιλάκη Καίλα, μιας και αυτοί είναι απροσάρμοστοι και δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στην Αθήνα;
Δεν έχω δει οι Γερμανοί να μην έχουν φιλότιμο, λες και αυτό έρχεται σε αντιπαράθεση με τον ορθολογισμό. Έχουν και οργανωτικότητα. Καμιά φορά είναι βαρετοί. Συχνά είναι στρυφνοί και μη ευέλικτοι. Τελικά είμαστε όλοι άνθρωποι και είναι ηλίθιο να βάζουμε ταμπέλες. Έχω βαρεθεί την καραμελίτσα «εμείς είμαστε έτσι», «οι άλλοι είναι γιουβέτσι». Είναι θέμα παιδείας και νοοτροπίας, και η νοοτροπία σε κάθε χώρα είναι διαφορετική. Εσύ πάλι, συνέχισε να ρίχνεις το φταίξιμο σε άλλους. Το χρέος της Ελλάδας πριν από 30 χρόνια ήταν πολύ μικρό σε σχέση με σήμερα. Μήπως μας κατάκτησαν οι Γερμανοί το ’80 και δεν το ήξερα;
#12 by Χαρά on 09/11/2012 - 12:59 μμ
Θα ήθελες να μου υποδείξεις που ακριβώς είδες στις απαντήσεις μου να μιλάω ότι οι ανάπηροι ή οι διαφορετικοί άνθρωποι, θα έπρεπε να πεταχτούν στον Καιάδα?
Η διαφορετικότητα, αγαπητή Ιωάννα, δεν είναι κατακριτέα σε καμία περίπτωση, ούτε υπονόησα οπουδήποτε μέσα στις απαντήσεις μου ότι οι λιγότερο γενναίοι δεν έχουν δικαιώματα .
Κυρίως βέβαια, γιατί τα στερούν οι ίδιοι από τον εαυτό τους και λιγότερο γιατί τους τα στερούν οι άλλοι.
Σε αποκάλεσα λοιπόν «κοριτσάκι με τα σπίρτα» και «Βασιλάκη Καΐλα» όχι για να σε υποτιμήσω, αλλά καθ’ υπερβολήν, γιατί μόνο υπερβολή (επιεικώς…) έβγαζε το κείμενό σου.
Εγώ, λοιπόν προτιμώ να μένω σε μια χώρα που φυσικά και δεν είναι τέλεια και να αγωνίζομαι να την αλλάξω, από το να μεταναστεύσω και να κάνω κριτική αφ υψηλού, επειδή «εγώ» ήμουνα δειλή και δεν είχα τα κότσια να παλέψω πρώτα για μένα και μετά για την χώρα μου.
Δεν θα μου «φορτώσεις» τις δικές αδυναμίες αγαπητή Ιωάννα. Είναι δικαίωμά σου, να μην θέλεις να παλέψεις και να προτιμήσεις μία κοινωνία περισσότερο οργανωμένη, που θα σου προσφέρει περισσότερες ευκολίες και δρόμους που δεν θα χρειαστεί να κοπιάσεις για να τους ανοίξεις. ΔΕΝ θα κατηγορήσεις όμως εμένα για τις δικές σου αδυναμίες, ΔΕΝ θα κατηγορήσει όμως εμένα, επειδή δεν έλαβες αυτοδίκαια, αυτό που εσύ πίστευες ότι αξίζεις.
Μας κατέκτησαν οικονομικά οι γερμανοί, παρακρατώντας όλα αυτά τα χρήματα που θα έπρεπε να μας έχουν επιστρέψει, είτε γιατί μας τα υφάρπαξαν κατά την διάρκεια της κατοχής, είτε με τις περιβόητες γερμανικές αποζημιώσεις, που δεν τις έδωσαν πουθενά.
Αντίθετα κράτησαν και τα χρήματα που έκλεψαν από τους λαούς που υποδούλωσαν και δεν τους αποζημίωσαν μετά για τις καταστροφές και τα εγλήματά τους, για να ανοικοδομήσουν την δική τους χώρα και να την θέσουν ξανά σε τροχιά ανάπτυξης, με την οργανωτικότητά τους ( αυτό τους το αναγνωρίζω) και το κατάφεραν, μόνο που η επιτυχία τους , επιτευχτεί με τα δικά «μας¨» λεφτά, όχι τα δικά τους και τώρα έρχονται ξανά ως κατακτητές με τον τρόπο της συμπεριφοράς τους.
Όχι φυσικά και δεν είμαστε αθώοι, φυσικά και φταίμε σε μέγιστο βαθμό, γιατί βολευτήκαμε να ζούμε με εύκολο χρήμα, με χρήμα που δεν το είχαμε δουλέψει, μάθαμε σε μία καλοπέραση που δεν την δικαιούμασταν, εμπιστευτήκαμε πουλημένους πολιτικούς, κλπ, κλπ, κλπ, δεν αποποιούμαι τις ευθύνες που έχουμε ως λαός, κάνει πολύ μεγάλο λάθος.
Άλλο όμως αυτό και άλλο να θέλεις να με πείσεις εσύ με τον τρόπου που επέλεξες.
#13 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 1:08 μμ
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι με τα σχόλιά σου υποννοείς ότι δεν υπάρχει χώρος για εμένα και δειλούς σαν κι εμένα στην κοινωνία «σου». Αυτό γίνεται ξεκάθαρο με το κείμενό σου. Δηλαδή είναι θανατηφόρα αμαρτήματα, και πρέπει να αλλάξω την προσωπικότητά μου για να ταιριάζω στον δικό σου κομφορμισμό. Δηλαδή με λίγα λόγια, αντί να είναι οι άλλοι ευγενικοί και να μη με βρίζουν, πρέπει εγώ να αλλάξω και να γίνω «σκληρή». Εκείνοι δεν έχουν καθόλου άδικο;
Τελικά τι ισχύει; Φταίμε που φάγαμε το εύκολο χρήμα, ή φταίνε οι Γερμανοί που μας «επέτρεψαν» να το φάμε;
#14 by Χαρά on 09/11/2012 - 1:19 μμ
Δεν υπάρχει χώρος για σένα, γιατί εσύ η ίδια έθεσες τον εαυτό σου εκτός. Προφανώς μεγάλωσες υπερπροστατευτικά και υπέθεσες ότι όλοι θα σου φερόταν όπως η οικογένειά σου, χωρίς εσύ να χρειαστεί να κάνεις τίποτα.
Και όχι, δεν υπονοώ με αυτό, ότι θα πρέπει να πρυτανεύει η αγένεια, αλλά αν εσένα σε είχαν μεγαλώσει στο σπίτι σου ως πριγκίπισσα, ίσως έμαθες με άκομψο τρόπο ότι δεν αποτελούσες μεγαλειότητα και για τον υπόλοιπο κόσμο.
Όλα τα υπόλοιπα, είναι δικά σου αυθαίρετα συμπεράσματα.
Όσο για τα οικονομικά, τα λάθη που έχουν κάνει οι Έλληνες, δεν αθωώνουν τους γερμανούς από τα δικά τους, τα οποία είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όσο και αν δεν σου αρέσει αυτό.
#15 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 1:29 μμ
Δηλαδή εγώ φταίω για όλα… Ή μάλλον οι γονείς μου… Οι γονείς των άλλων που τους έμαθαν να πατάνε πάνω στους αδυνάμους (τώρα τελευταία να δέρνουν και μετανάστες!) δεν φταίνε. Πάντα θα νικάνε οι άξεστοι απολίτιστοι, απ’ ό,τι βλέπω.
Όσο για το «φταίνε όλοι», πρέπει να αποφασίσουμε. Να διορθώσουμε τον εαυτό μας ή να μοιρολογούμε και να κατηγορούμε; Γιατί όλοι οι φόροι που δεν έχουν πληρωθεί τις τελευταίες δεκαετίες θα έφταναν για να ξεπληρώσουν το χρέος…
#16 by Χαρά on 09/11/2012 - 1:42 μμ
Άρα αφού όλοι οι φόροι που δεν έχουν καταβληθεί, θα έφταναν για να πληρωθεί το χρέος, δίνει το δικαίωμα στους γερμανούς να μην πληρώσουν τα δικά τους χρέη, έστω τα οικονομικά, γιατί τα ηθικά, έτσι κι αλλιώς δεν τα αναγνωρίζουν. Ε και τι έγινε που ρήμαξαν τόσες ζωές, ποιος τα θυμάται τώρα, ούτε καν εσύ, που «είσαι» και ελληνίδα…..
Το έχεις καταλάβει ότι εθελοτυφλείς και προφανώς γι αυτό δεν μπορούσες να συνεννοηθείς εδώ στην Ελλάδα, έχεις πλάσει ένα παραμύθι και έχεις κλειστεί μέσα σ’ αυτό. Οτιδήποτε άλλο, το αντιστρέφεις και ξανακλείνεσαι στον ροζ κόσμο σου.
#17 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 1:53 μμ
Δεν θα απαντήσω στους χαρακτηρισμούς που με τόση ευκολία μου προσδίδεις, σε όλα τα σχόλιά σου. Συνέχισε να αποδίδεις χαρακτηρισμούς, και να γράφεις τα αφελή σχόλια περί οικονομίας τα οποία αναμασώνται σε όλα τα παρα-ειδησεογραφικά μπλογκς. Νομίζω δεν χρειάζεται να σχολιάσω παραπάνω, ο έχων νου κατανοεί.
#18 by Χαρά on 09/11/2012 - 2:09 μμ
Επιτέλους συμφωνούμε και σε κάτι, ο έχων νου, καταλαβαίνει.
Έχεις θεοποιήσει την Γερμανία και αρνείσαι να παραδεχτείς οτιδήποτε αρνητικό γι’ αυτήν, αντίθετα με περισσή ευκολία κατηγορείς την πατρίδα σου ( λέμε τώρα….).
Όσο για τους χαρακτηρισμούς και την αφέλειά τους, θα έπρεπε να έχεις επιχειρήματα για να τους αντικρούσεις κι επειδή δεν έχεις προτιμάς , τον δρόμο της φυγής.
Είναι κάτι εύκολο για σένα, από το να προσπαθήσεις ν’ αλλάξεις ότι δεν σου αρέσει.
Καλά έκανες κορίτσι μου, ζεις εκεί που σου αξίζει!
#19 by ευη on 09/11/2012 - 2:29 μμ
Συγχαρητήρια για το άρθρο σου…
#20 by antilogos on 09/11/2012 - 2:51 μμ
Ας το παραδεχτούμε. Είμαστε υπανάπτυκτο κράτος !
Έχουμε ήλιο και θάλασσα.
Τα ίδια έχει και η Μαδαγασκάρη.
So what ? Από εκεί και πέρα ?
Συμφωνώ με το άρθρο.
#21 by pyrrho on 09/11/2012 - 3:13 μμ
Δυστυχώς για μια ακόμη φορά αποδυκνείεται περίτρανα ότι οι νεοέλληνες δεν μπορούν ν αντιληφθούν ότι είναι η ανεξέλεγκτη ανομία που οδηγεί μαθηματικά στον λαϊκισμό και στον εκφασισμό της κοινωνίας.
#22 by mpaklavas on 09/11/2012 - 3:29 μμ
οι λαικίστικοι ισχυρισμοί ότι θα πάρουμε πολεμικές αποζημιώσεις από τον πόλεμο του ’40 (σιγά μη μας ζητήσουν κι οι αφγανοί για τις καταστροφές του μεγαλέξανδρου..), ότι θα πουλήσουμε τις μετοχές της Τράπεζας ανατολής του σεληνιασμένου διαστημάνθρωπου Τσακα-Σώρρας, ότι θα μας δώσει καμια 50αρια δεξαμενόπλοια πετρέλαιο ο Τσάβες,ότι θα μας δάνειζε ταχαμου ο Πούτιν και η Κίνα ή ότι θα βρούμε πετρέλαιο στη θάλασσα και θα κολυμπάμε στο χρήμα χωρίς να δουλεύουμε είναι όχι μόνο αποπροσαντολιστικοί αλλά δεν συμβάλλουν και σ ενα διάλογο για να βρουμε μια λύση και να βγούμε απο δω.
#23 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 3:38 μμ
Μη δίνεις ιδέες στους Αφγανούς …
#24 by Stamatis Kavadias on 11/11/2012 - 8:35 πμ
Άκου mpaklava, δικαιούμαστε αποπληρωμή κανονική του υποχρεωτικού δανείου που πήραν οι ναζί και αποζημιώσεις με τους τόκους. Αν δεν αποπληρώσουν τα δάνειά τους οι Γερμανοί (που η μη αποπληρωμή τους επέτρεψε να ξαναγίνουν ισχυρό κράτος και να ξαναενωθούν με την ανατολική Γερμανία), δικαιούμαστε να μην αποπληρώνουμε το μέρος των δανείων της τρόικας που αφορά τη Γερμανία, για όσο καιρό δεν πλήρωσε και η Γερμανία –έως και ποτέ, αν τελικά δεν πληρώσουν.
Το ότι οι Έλληνες πολιτικοί είναι γελοίοι και δε διεκδικούν τίποτα, παρά μόνο υποθάλπτουν τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης, είναι αρκετό για να μη «βρούμε» ποτέ λύση, να μην «γίνει» ποτέ διάλογος κλτ. Αν θες να λύσουμε τα προβλήματά μας, μην αποποιείσαι τα δικαιώματά μας, όπως οι πολιτικοί μας και βάλε πλάτη να απαλλαγούμε από αυτούς, από τους Παπαντρέου και τους Καραμανλήδες κι από τα υδροκέφαλα κόμματα που δεν μπορούν να τα ελέγξουν οι αρχηγοί τους και γίνονται οι μεγαλύτερες εστίες και άνδρα διαφθοράς και συστηματικής αλητείας!
#25 by Αλέξανδρος Αρκάς - Χημικός Μηχανικός on 11/11/2012 - 11:55 πμ
Το «οτι καλύτερο μπορούμε» και το «για την πατρίδα μας» είναι δυο πράγματα που μπορεί να είναι και διαφορετικά. Για το πρώτο δεν υπάρχει αντίρρηση, ευτυχώς οι ενδιαφερόμενοι δεν μπορούν πλέον να κάνουν κάτι περισσότερο.
Για το δεύτερο όμως, αφήστε πρώτα να μάθουμε ποια είναι η πατριδα τους, και ύστερα βλέπουμε αν μας αρέσει να κάνουν «οτι μπορούν» γι αυτήν στις πλάτες τής δικής μας πατρίδας που την λένε «Ελλάδα» και όχι «Αρπαχτή».
#26 by Seleukos on 11/11/2012 - 8:13 μμ
Το θέμα του υποχρεωτικού δανείου είναι πολύπλοκο. Το δάνειο ήταν άτοκο, οπότε αν αποπληρωθεί ως τέτοιο ανέρχεται σε μόλις 14 δισεκατομμύρια ευρώ. Από την άλλη, αν θεωρήσουμε ότι δεν ήταν κανονικό δάνειο αλλά ζημιά πολέμου που επιβλήθηκε στην Ελλάδα, ώστε να εγείρεται θέμα αποπληρωμής με τόκο, τότε σκοντάφτουμε σε ένα άλλο πρόβλημα: το 1990, όταν συνενώθηκε η Γερμανία και υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τα υπόλοιπα κράτη ως η ίδια χώρα που ήταν κατά τον Β’ΠΠ, συμφωνήθηκε να μην καταβάλλει επιπλέον πολεμικές αποζημιώσεις από όσες είχε καταβάλλει ήδη (και στην Ελλάδα είχαν ήδη καταβληθεί σημαντικά ποσά στο παρελθόν, κυρίως σε ιδιώτες από τη Δυτική Γερμανία). Ήταν κάτι στο οποίο η ίδια η Ελληνική κυβέρνηση τότε συμφώνησε.
Συνεπώς μπορούμε να διεκδικήσουμε την αποπληρωμή του δανείου χωρίς τόκους, που είναι ένα σημαντικό ποσό αλλά δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο το ιλιγγιώδες ποσό που αναπαράγεται λαϊκιστικά στην Ελλάδα, ή μπορούμε να διεκδικούμε το ποσό με τόκους, με πλήρη επίγνωση ότι είναι νομικά αδύνατο να το λάβουμε ποτέ, μόνο και μόνο για να εγείρουμε τη λαϊκή οργή κατά της Γερμανίας. Καθότι η Ελληνική εξωτερική (πρακτικά εσωτερική) πολιτική είναι τόσο «συνετή» τις τελευταίες δεκαετίες, κάνουμε το δεύτερο, δεν πρόκειται να λάβουμε ποτέ τίποτα, και οι Έλληνες στρέφονται κατά ενός εξωτερικού «εχθρού» για αποπροσανατολισμό.
#27 by Stamatis Kavadias on 14/11/2012 - 1:10 πμ
@Seleukos
1ον) Από αυτά που λες για την επανένωση της Γερμανίας, γνωρίζω το ακριβώς αντίθετο, ότι δηλαδή ήταν δεδομένο σύντομα μετά τη λήξη το Β’ ΠΠ (όταν περίπου δόθηκε και το σχέδιο Μάρσαλ), ότι η Γερμανία δε θα αποπλήρωνε αποζημιώσεις έως ότου επανενωθεί. Αυτό που λες ότι έγινε το 1990, πρώτη φορά το ακούω!
2ον) Η άποψη ότι υπάρχει άτοκο δάνειο είναι περίεργη. Λες ότι αυτό, νομικά, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο ως ζημία πολέμου. Δηλαδή, η μη αναγνώριση τόκων σε δάνειο, μπορεί να θεωρηθεί ζημία και να θεωρηθεί ότι τους την έχουμε χαρίσει (το 1990, όπως λες)!
Λοιπόν, τίποτε δεν εμποδίζει την αποπληρωμή του δανείου (έστω άτοκου), ***έστω κι αν επιχειρούμε να αποδείξουμε ότι επιβάλλονται και τόκοι σε ένα δάνειο***. Σε κάθε περίπτωση, δίδεται η δυνατότητα να *τονιστεί* σε *δημόσιο λόγο πανευρωπαϊκά*, ότι η δυνατότητα της Γερμανίας να γίνει ισχυρή χώρα στηρίχθηκε σε χρήματα που έκλεψε και δεν αποπλήρωσε, ούτε αποζημίωσε!!! Και θα πάρουμε, τουλάχιστον, το άτοκο. Επιπλέον, θα γίνει εμφανές ότι, οι φτωχοί Έλληνες έχουν χαρίσει κάποιο γιγαντιαίο ποσό (που πρέπει να ονομάσουμε) στη Γερμανία, πράγμα που μας ενδιαφέρει για τη διαγραφή χρέους που μας είναι απαραίτητη. Μπορεί νομικά να μην έχει σημασία το ζήτημα, αλλά πολιτικά θα έχει, έστω και σαν σχόλιο των γερμανικών εφημερίδων και σαν δικαιολογία των Γερμανών πολιτικών στους Γερμανούς. Αν, μάλιστα, αυτό το γιγαντιαίο ποσό συγκριθεί με το Ελληνικό δημόσιο χρέος το 1990, οπότε και το χαρίσαμε, τότε θα μπορούμε να υπολογίσουμε και που θα ήταν το χρέος μας το 2009, πριν …μας βοηθήσουν!
#28 by Stamatis Kavadias on 14/11/2012 - 1:24 πμ
Μόλις είδα εδώ (https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=xmj7xYStJDQ#!) ότι το 1990 η Γερμανία ***μονομερώς*** ανακήρυξε ότι το προηγούμενο χρέος της έχει «λήξει». Εμείς, απλώς δεν το αμφισβητήσαμε αυτό τότε. Αλλά, αυτό δε σημαίνει ότι η μονομερής διακήρυξη αποτελεί διακρατικό δίκαιο –τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό! Μπορούμε να επιμείνουμε, τουλάχιστον έως ότου ονομασθεί το ποσό που ζητάμε. Μετά, είτε θα μιλήσουμε σε βάση αλληλεγγύης, είτε θα διαλύσουμε το ευρώ, να τελειώνουμε. Αν δε διαλυθεί νωρίτερα…
#29 by Seleukos on 14/11/2012 - 1:44 πμ
Δεν λέω ότι νομικά μπορεί να αντιμετωπιστεί σαν ζημιά πολέμου. Νομικά είναι απλά ένα άτοκο δάνειο, γιατί σαν άτοκο δάνειο τους το δώσαμε. Το να το αντιμετωπίσουμε σαν ζημιά πολέμου (δηλαδή το να πούμε ότι δεν ήταν ένα απλό δάνειο που δώσαμε αλλά κάτι που η Γερμανία μας πήρε εκβιαστικά σε καιρό πολέμου) είναι ο μόνος τρόπος που θα υπήρχε για να διεκδικήσουμε τόκους από αυτό. Αλλά λόγω διεθνών συνθηκών αυτό είναι πλέον αδύνατον. Θα κοιτάξω μέσα στις επόμενες μέρες να γράψω ένα εκτενέστερο άρθρο για το θέμα του δανείου, όταν μαζέψω περισσότερο υλικό πάνω στις σχετικές συνθήκες.
Συμφωνώ ότι μπορούμε να το διεκδικήσουμε σαν απλή αποπληρωμή δανείου, με τους τόκους που είχαν συμφωνηθεί τότε (δηλαδή 0%). Όμως
α) Το ποσό που βγαίνει είναι πολύ, πολύ μικρότερο από αυτό που παπαγαλίζουν οι διάφοροι πολιτικοί που βάζουν μέσα τους τόκους. Δεν καλύπτει ούτε το 5% του δημόσιου χρέους μας. Είναι καλό να το πάρουμε πίσω αλλά όσοι πολιτικοί το επικαλούνται σαν σωτηρία της χώρας δεν θα θέλουν πλέον να γίνει αυτό για να μην μοιάζουν ανόητοι αφού μας το φούσκωναν τόσο πολύ και για τόσο καιρό.
β) Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η Γερμανία έγινε ισχυρή χώρα λόγω αυτού, γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το δάνειο το πήρε σε καιρό πολέμου, και χρησιμοποιήθηκε για να χρηματοδοτήσει έναν καταστρεπτικό πόλεμο που η Γερμανία έχασε. Μετά τη λήξη του πολέμου δεν είχε μείνει τίποτα από αυτό στα ταμεία της Γερμανίας. Η Ευρώπη ορθοπόδησε αρκετά γρήγορα λόγω του σχεδίου Μάρσαλ, από το οποίο έλαβε μπόλικα χρήματα και η Ελλάδα αλλά αυτή τα χρησιμοποίησε για πολεμικούς σκοπούς, καθότι η Ελληνική κυβέρνηση πάσχιζε τότε να τερματίσει τον Εμφύλιο Πόλεμο, που είχε ρημάξει την οικονομική, πολιτική και κοινωνική δομή της χώρας. Τα χρόνια που η υπόλοιπη Ευρώπη επανέχτιζε τη βιομηχανία της εμείς αλληλοσκοτωνόμασταν μετά μανίας. Αν μας αποπλήρωνε το δάνειο η Γερμανία τότε (που δεν είχε λεφτά να το αποπληρώσει) μπορεί η κυβέρνηση να κατάφερνε να τερματίσει τον Εμφύλιο Πόλεμο λίγους μήνες νωρίτερα με επιπρόσθετες αγορές πολεμικού υλικού και συντήρηση μεγαλύτερου στρατού, αλλά και πάλι στο πόλεμο θα είχαμε ρίξει τα λεφτά.
#30 by Seleukos on 14/11/2012 - 1:52 πμ
Δώσε μου μερικές μέρες να το ψάξω σε πιό πολύ βάθος, και θα ξεκινήσω μία ανάρτηση ειδικά για αυτό το θέμα τότε, όπου θα μπορούμε να το συζητήσουμε αναλυτικότερα χωρίς να γεμίζουμε τα σχόλια εδώ. Από ό,τι φαίνεται, έχει μεγάλη νομική ιστορία.
#31 by Stamatis Kavadias on 14/11/2012 - 2:00 πμ
Κοίταξε, δεν είναι ανάγκη ν συμφωνήσουμε, αλλά διαβάζεις/απαντάς (σ)τα μισά από όσα σου γράφω.
Δεν είναι ανάγκη να «συζητήσουμε» (με τους Γερμανούς) για δάνειο που ήταν υποχρεωτικό, αλλά για υποχρέωση να είναι άτοκο, ενώ το δάνειο μπορεί να θεωρηθεί θεμιτό. Η άποψη ότι αυτό κάνει την αποστέρηση τόκων «ζημία» δε με απασχολεί, καθώς σου εξηγώ ότι δεν υπάρχει διακρατική συμφωνία που να λέει ότι δε θα πληρώσουν αποζημιώσεις, αλλά μόνο μονομερής ανακήρυξη από τη Γερμανία.
Δεν είπα ότι το δάνειο έκανε τη Γερμανία ισχυρή χώρα, αλλά ότι *η αποφυγή αποπληρωμής του* (και άλλων αποζημιώσεων) της *επέτρεψαν* να επανενωθεί και να γίνει ισχυρή χώρα. Δεν είπα να μετρήσουμε πως θα ήταν αν μας το είχαν πληρώσει το δάνειο άμεσα μεταπολεμικά, αλλά πως θα ήταν αν το πλήρωναν το 1990 που το αποκήρυξαν μονομερώς. Φαίνεται, όμως, να βλέπεις μόνο τις πλευρές των επιχειρημάτων που συμφέρουν τους Γερμανούς. Όσο για το τι θα γίνονταν ακόμα κι αν το αποπλήρωναν μεταπολεμικά, το 1950 πχ, δεν ξέρουμε καθόλου τι θα γίνονταν.
#32 by Stamatis Kavadias on 14/11/2012 - 2:03 πμ
Κανένα πρόβλημα. Το συζητάμε σε προσεχές άρθρο, λοιπόν…
#33 by Ιωάννα on 14/11/2012 - 2:46 πμ
Stamatis ελπίζω η παρέμβασή μου να εκληφθεί ως καλοπροαίρετη, όπως και είναι. Ήθελα απλά να πω πως ο Seleukos, τον οποίο γνωρίζω προσωπικά, είναι απόλυτος υπέρμαχος της αντικειμενικότητας και δεν θα «έπαιρνε» ποτέ το μέρος των Γερμανών (όπως νομίζω έγραψες σε ένα σχόλιο) ή των Ελλήνων, ή οποιουδήποτε λαού. Είναι πολύ σχολαστικός σε θέματα ιστορίας, δεν την αντιμετωπίζει συναισθηματικά αλλά ορθολογικά, και υποστηρίζει μόνο τα γεγονότα. Το μόνο που θα μπορούσε κανείς να του καταλογίσει είναι ή άγνοια ή ημιμάθεια ή κακή πληροφόρηση, αλλά αυτό εγώ δεν μπορώ να το κρίνω γιατί δεν ξέρω τόσα όσα εκείνος, που είναι ενθουσιώδης μελετητής της ιστορίας.
#34 by mpaklavas on 09/11/2012 - 3:30 μμ
Δεν είναι δυνατόν να μην βλέπει κάποιος το παράδοξο ότι δεν γίνεται τα λεφτά όλων των χωρών του κόσμου να κατευθύνονται σε μια πλούσια χώρα ώστε να διατηρήσει ένα βιοτικό επίπεδο ανώτερο από αυτών που τη δανείζουν κι απο πάνω αυτοί να βρίζουν και τους δανειστές τους!
Σιγά ρε ελληναράδες! Να είστε περήφανοι γι αυτά που πετύχατε εσείς κι όχι οι υποτιθέμενοι προγονοί σας! Δεν σας χρωστάει κανείς τίποτα στην υφήλιο ! Προσγειωθείτε! πέφτουμε ρε!!
#35 by Χαρά on 09/11/2012 - 3:38 μμ
Πολιτική άποψη, με επιχειρήματα, έτσι, συνέχισε….
#36 by Σοφία on 09/11/2012 - 5:39 μμ
Για ποιο λόγο θεωρείς ότι η παραπάνω άποψη δεν είναι πολιτική, ενώ τα όσα καταθέτεις εσύ προηγουμένως (περί πολεμικών αποζημιώσεων κλπ) αποτελούν
πολιτικό λόγο;
#37 by Χαρά on 09/11/2012 - 5:46 μμ
Χρειάζεται να σχολιάσω γιατί δεν θεωρώ πολιτική άποψη, το «σιγά ρε ελληναράδες»???
Sorry δεν θα το κάνω, το θεωρώ αυτονόητο.
Όσο για το αν η δική μου άποψη, περί αποζημιώσεων, αν είναι πολιτική?
Είναι. Απλά οι πουλημένοι πολιτικοί μας για δικούς τους λόγους έχουν παραιτηθεί του δικαιώματος αυτού.
Και μόνο λοιπόν, ότι έχει απασχολήσει την Ελληνική και την Γερμανική βουλή, αυτό από μόνο του δίνει την απάντηση.
Το γιατί εσύ διαφωνείς απ’ ότι φαίνεται, θα πρέπει να το απαντήσεις εσύ, δεν μπορώ εγώ να κάνω κάτι γι αυτό.
#38 by mpaklavas on 09/11/2012 - 5:53 μμ
Χαρά , δεν είχα σκοπό να το προσωποποιήσω αλλά μ αναγκάζεις. Το να μην ξέρεις κατά που να στρέψεις την αγανάκτηση σου είναι ένα θέμα που πρέπει να το κοιτάξεις…. Ψάχνεις για εξιλαστήρια θύματα για να βγάλεις την οργή σου και ταυτόχρονα νομίζω ότι βλέπεις φαντάσματα, κάποιους που υποτίθεται κρύβονται πίσω από οργανωμένα σχέδια υποδούλωσης της πατρίδας μας ώστε να αιτιολογήσεις την ευθύνη σου.
Κατανοώ ότι μπορεί να σαι πληγωμένη , να νοιώθεις αδικημένη, να χει χαθεί ο κόσμος από τα πόδια σου , αλλά έτσι είμαστε πάνω κάτω όλοι. Αυτό δεν αιτιολογεί ούτε δικαιολογεί καμία απρέπεια, ούτε απώλεια σεβασμού της προσωπικότητας του άλλου, και φυσικά δεν χάνουμε την ανθρωπιά μας. Οι «άλλοι» σου είμαστε εμείς, δεν είναι κάποιο απρόσωπο «κράτος» .
Εσύ μπήκες σαν τον πιστολέρο του φαρ ουέστ μέσα σ ενα σαλουν σαν άγριο θηρίο ,φωνάζοντας, κουνώντας τα χέρια , προτάσσοντας το δάκτυλο, μειώνεις εξαπολύοντας χαρακτηρισμούς κι υπονοούμενα έτοιμη να κατακεραυνώσεις με το λόγο σου οποιονδήποτε κουνηθεί ! Ξεχνάς ότι ο καθένας μας δικαιούται να χει μια προσωπική άποψη, δεν μπορείς να του στερήσεις το δικαίωμα αυτό τι να κάνουμε…
Αντε καλο σαβ/κο σ όλους μας . Πιέστε κανα ποτήρι κρασί για να ηρεμήσουν και τα πνεύματα
#39 by Σοφία on 09/11/2012 - 5:54 μμ
Επιλεκτική ανάγνωση κάνεις (φαίνεται άλλωστε από την όλη σου παρουσία στο συγκεκριμένο διάλογο). Το σχόλιο του mplaklavas αναφέρει κι άλλα πράγματα, πολύ πιο εύστοχα από την ανακύκλωση λαϊκίστικων κορώνων.
Δεν συμφωνώ με την απαίτηση των πολεμικών αποζημιώσεων διότι την θεωρώ
ανούσια και παραπλανητική ως σημείο αναφοράς εν μέσω της σημερινής κατάστασης.
#40 by Βασίλης on 09/11/2012 - 5:44 μμ
Συγχαρητήρια για το κείμενο, Ιωάννα! Μη δίνεις βάση σε άτοπες, άστοχες και εμπαθείς απαντήσεις ανθρώπων με παρωπίδες! Και το «επίπεδο» για το οποίο κατηγορείσαι φαίνεται: εσύ ούτε επιτίθεσαι φραστικά ούτε ειρωνεύεσαι ούτε χρησιμοποιείς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς ούτε πέφτεις στην ευκολία της «τσάμπα μαγκιάς» που δίνει η απόσταση του διαδικτύου.
Είναι σαφές στο κείμενό σου – και αυτή είναι η έννοια του παραδείγματος, άλλωστε – ότι χρησιμοποιείς τα συγκεκριμένα παραδείγματα για να ενισχύσεις την άποψή σου για το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει εδώ και δεκαετίες η ελληνική κοινωνία, όχι για να αιτιολογήσεις με αυτά τη φυγή σου από τη χώρα. Προφανώς και δεν έφυγες εξαιτίας των περιστατικών με τον περιπτερά ή της κατάστασης με τα λεωφορεία, έφυγες όμως γιατί δεν άντεχες μια καθημερινότητα γεμάτη με περιστατικά σαν κι αυτά. Και αυτό είναι πέρα για πέρα κατανοητό από την πλευρά μου.
Αντίθετα, αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι το αντιγερμανικό ντελίριο! Προφανώς και ο Χίτλερ ήταν εγκληματίας πολέμου, όμως αυτό δε με νομιμοποιεί 7 δεκαετίες μετά να τρέφω μίσος για το γερμανικό λαό του σήμερα. Να μην πέφτουμε στο ίδιο λάθος να φορτώνουμε στους λαούς τα λάθη των ηγεσιών. Όπως κι εγώ σαν Έλληνας αρνούμαι να επωμιστώ τα λάθη του Σαμαρά και των προκατόχων του πολιτικών μας «ηγετών» και αρνούμαι αυτά να με χαρακτηρίζουν μέχρι να πεθάνω, έτσι και απ΄την πλευρά μου δεν μπορώ να κατηγορώ εν γένει τους Γερμανούς για τα λάθη του Χίτλερ! Επομένως, σε ένα κείμενο με τελείως άλλη λογική, είναι τουλάχιστον άστοχο να μετατοπίζουμε το κεντρικό θέμα στο αν μας φταίνε οι Γερμανοί για τα δεινά μας. Είναι απόλυτα λογικό κάποιος που η καθημερινότητά του δεν είναι βιώσιμη στη χώρα του, να αποζητά άλλες διεξόδους. Και είναι ξεκάθαρο σε ανθρώπους σαν εσένα κι εμένα, Ιωάννα, (που δεν επιδιώξαμε ποτέ το βόλεμα, το μέσο, την προσβολή, την κοροϊδία και τον ψευτοτσαμπουκά του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;») ότι μια χώρα σαν την Ελλάδα της μεταπολίτευσης, που είχε για σημαία της αυτές τις έννοιες – και τόσες άλλες, όπως διαθφορά, ατιμωρησία, συμφέρον, ωχαδερφισμός και πάει λέγοντας – δεν μας σηκώνει.
Όσο για μένα, λέγομαι Βασίλης, είμαι ακόμα κάτοικος Ελλάδας και ανήκω στο 50% των νέων που τυχαίνει να έχουν ακόμα εργασία εδώ, αλλά δεν θα εφησυχαστώ κιόλας: ήδη έχω αρχίσει αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό. Όταν τα συνεχή μέτρα των μνημονίων πάνε να μου στερήσουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, δε μου μένει άλλη επιλογή. Και αυτό δε με καθιστά ούτε δειλό ούτε ανθέλληνα, αλλά απλώς σκεπτόμενο άνθρωπο…
#41 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 5:53 μμ
Βασίλη, αυτό ακριβώς ήθελα να περάσω με την αποφυγή χαρακτηρισμών: ήθελα να κάνω σαφές σε οποιουσδήποτε αναγνωστες της παραπάνω συνδιάλεξης το ποιος αισθάνεται ελεύθερος να μοιράζει αφειδώς χαρακτηρισμούς (αρκετά προσωπικούς μάλιστα) και ποιος απέχει από τέτοιου είδους τακτικές. Σε ευχαριστώ που το επεσήμανες. Θα συνέχιζα με ήπιο τρόπο αλλά νομίζω ότι δεν είναι δυνατόν κανείς να «κερδίσει» μια τέτοια διαμάχη. Αυτός που φωνάζει δυνατότερα δυστυχώς ακούγεται και περισσότερο.
#42 by Χαρά on 09/11/2012 - 6:03 μμ
Λυπάμαι αγαπητή Ϊωάννα που ένοιωσες ότι μετείχες σε διαμάχη και λυπάμαι που δεν απάντησα όπως εσύ θα ήθελες.
Χαρακτηρισμούς? Που τους είδες? Εγώ τις αιτίες έψαχνα και ανέλυα τις απόψεις σου, το ότι αυτό δεν έγινε με τον τρόπο που ήθελες, λυπάμαι, αλλά δεν λειτουργούμε όλοι, ευτυχώς με τον ίδιο τρόπο και η ανταλλαγή απόψεων δεν είναι ποδόσφαιρο για να κερδίζει ή να χάνει κάποιος. Αν έτσι το βλέπεις, τότε τα υπόλοιπα είναι αυτονόητα.
#43 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 6:11 μμ
«αν εσένα σε είχαν μεγαλώσει στο σπίτι σου ως πριγκίπισσα, ίσως έμαθες με άκομψο τρόπο ότι δεν αποτελούσες μεγαλειότητα και για τον υπόλοιπο κόσμο»
Αυτό (ένα μόνο παράδειγμα) ειπωμένο σε κάποιον που δεν γνωρίζεις, είναι προσβολή ή όχι; Ας κρίνουν οι αναγνώστες.
#44 by Χαρά on 11/11/2012 - 6:30 μμ
Αν αυτό εξέλαβες ως χαρακτηρισμό, τότε θα πρέπει να αναθεωρήσω που ασχολήθηκα μαζί σου έτσι κι αλλιώς.
Υπόθεση είναι κοπελιά, για να αναλύσω τον τρόπο συμπεριφοράς σου. Με την αντίδρασής σου δείχνεις να είναι πραγματικότητα, πάντως κακό δεν είναι να είσαι μεγαλωμένη ως πριγκίπισσα, αλλά το να μην αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχουν υποχρέωση και οι τρίτοι να σε αντιμετωπίζουν έτσι, χωρίς να το αξίζεις.
Δεν έχει νόημα να ασχοληθώ παράταιρο, δεν είσαι διατεθειμένη να καταλάβεις, έχεις παγιωμένες απόψεις, να της χαίρεσαι και όνειρα γλυκά σου, στον κόσμο των ψευδαισθήσεων και της εμπάθειας, που κεκαλυμμένα αποκαλείς «ευγένεια», «επίπεδο» κλπ κλπ….
#45 by Ιωάννα on 11/11/2012 - 6:45 μμ
Με λίγα λόγια το να «μη μου συμπεριφέρονται σαν πριγκίπισσα» σημαίνει ότι είναι απολύτως αποδεκτό να με βρίζουν. Επίσης με εντυπωσιάζει που θα μπορούσε κανείς να αναλύσει τον τρόπο συμπεριφοράς μου όταν δεν με έχει δει ποτέ να συμπεριφέρομαι. Ακόμα περισσότερο με εντυπωσιάζει η όλη ψυχανάλυση, με τους περαιτέρω χαρακτηρισμούς. Αν είναι τόσο εύκολο να καταλάβεις από την αρχή μέχρι το τέλος έναν άνθρωπο να το πούμε στους ψυχολόγους να μην παιδεύονται. Σε ευχαριστώ, με έσωσες από πολλά έξοδα στους ψυχαναλυτές.
#46 by Χαρά on 12/11/2012 - 9:59 πμ
Κάνεις κέφι να διαστρεβλώνεις τα γραφόμενά έτσι? Προφανώς έχεις βρει ν’ ασχολείσαι με κάτι, λόγω της σημασίας που δώσαμε στο παραλήρημα του άρθρου σου.
Το να μη σου συμπεριφέρεται κάποιος σαν πριγκίπισσα, ΔΕΝ σημαίνει ότι θα πρέπει να σε βρίζει, αυτό μόνο εσύ θα μπορούσες να το βγάλεις ως συμπέρασμα.
Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο, έτσι πληροφοριακά στο λέω.
Επίσης ο τρόπος συμπεριφοράς σου αναλύεται βάσει των γραφομένων σου και όχι του συνόλου του χαρακτήρα σου, τόσο απλά.
Όσο για μια επίσκεψη σε ψυχολόγο, δεν είναι κακή ιδέα, σίγουρα θα σε βοηθούσε να καταλάβεις γιατί ισοπεδώνεις τα πάντα, όταν δεν συμφωνούν απόλυτα με τα πιστεύω σου και γιατί θεωρείς ένα ολόκληρο έθνος κλέφτες και λαμόγια, χωρίς περιθώρια εξαιρέσεων.
#47 by Σοφία on 09/11/2012 - 5:56 μμ
Αγαπητή μου διαφωνώ. Ο φωνάζων δεν κερδίζει πάντα. Απλά καταλήγει ενοχλητικός. Κάτι σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη, ένα πράγμα.
#48 by Ιωάννα on 09/11/2012 - 6:00 μμ
Σόρι για τη γερμανικούρα αλλά θυμήθηκα τώρα ένα γερμανικό γνωμικό: «Der Klügere gibt nach», που σημαίνει ο εξυπνότερος υποχωρεί. Ίσως αυτό να ισχύει … Αλλά έχω δει πολλές φορές να του περνάει του φωνακλά το δικό του … μόνο και μόνο για να μη φωνάζει, καταλαβαίνεις τι εννοώ!
#49 by Ανάξαρχος Ευδαιμονικός on 09/11/2012 - 7:40 μμ
Διαβάζοντας την ανάρτηση ( όχι τα σχόλια ), ξάφνου μου ήρθε στη μνήμη ένα παραμύθι, ( μπορεί να το διάβασα και εδώ στην ιστοσελίδα που μας φιλοξενεί ).
Κάποιο χωριό καταστράφηκε ολοκληρωτικά , ας πούμε από μια φυσική καταστροφή. Οι κάτοικοι του χωριού αναγκάστηκαν να αναζητήσουν τη τύχη τους σε άλλα μέρη. Ένας από τους κατοίκους του χωριού , κάποιος νεαρός στην αναζήτησή του βρήκε κάποιο άλλο χωριό, στην είσοδο του οποίου βρισκότανε καθισμένος ένας σεβαστός γέροντας . Ο νεαρός χαιρέτησε ευγενικά και ζήτησε από τον γέροντα να τον πληροφορήσει τι είδους κάτοικοι κατοικούσαν στο χωριό αυτό, ρώτησε δηλαδή αν οι άνθρωποι του χωριού είναι καλοί ή κακοί. Ο γέροντας χαμογέλασε και τον ρώτησε με τη σειρά του να του πει αν στο δικό του το χωριό , που καταστράφηκε , οι συμπατριώτες του ήταν καλοί ή κακοί. Ο νεαρός αυθόρμητα απάντησε ότι όλοι οι συμπατριώτες του ήταν καλοί , ευγενικοί , ανοικτόκαρδοι, το χωριό του ήταν το πιό όμορφο , πιό φιλόξενο , πιό ειρηνικό χωριό του κόσμου και συγχρόνως ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτιά του , ενθυμούμενος το χωριό του. Γαλήνια λοιπόν με χαρούμενο πρόσωπο ο γέροντας τον είπε : Ε μη στενοχωριέσαι και στο χωριό αυτό έτσι είναι οι άνθρωποι , όμοιο είναι και το χωριό.
΄΄Ιδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν.[Λουκ. ιζ 20]΄΄
#50 by miss espresso on 10/11/2012 - 2:25 πμ
Ιωάννα, όλα όσα έγραψες είναι 100% σωστά. Αν αντικαταστήσεις την εμπειρία σου στη Γερμανία με οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα οι συγκρίσεις και τα συμπεράσματα θα είναι ανάλογα.
Έβλεπα σήμερα ειδήσεις σε ένα από τα ανερχόμενα κανάλια (βασικά βλέπω ειδήσεις τις τελευταίες ημέρες από όλα τα κανάλια για να συγκρίνω τα σημεία στα οποία λέει ψέμματα το κέθε ένα). Ήταν ένας … τέλος πάντων ας τον πω κύριο … πολιτικός (δυστυχώς δεν πρόσεξα ποιός ήταν), ο οποίος σχολίαζε την κατάσταση με τους υπαλλήλους της Βουλής. Και αφού κι αυτός επιχειρηματολογούσε για το πώς όοοοοοολοι μας είμαστε ανήθικοι κι υπεύθυνοι πέταξε και τη φράση που με αποτέλειωσε: «Έχετε αμφιβολία ότι ένας άνεργος αυτή τη στιγμή θα αρνιόταν να μπει με μέσο στη Βουλή αν ερχόταν ένας Βουλευτής να τον βολέψει»; Δεν ήταν ακριβώς έτσι διατυπωμένη η φράση αλλά αυτό ήταν ακριβώς το νόημα.
Κι εγώ, τρία χρόνια άνεργη κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό επί τόπου. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι πώς το λένε; Για δύο λόγους. Πρώτον, ποτέ δεν θέλησα να μπλέξω με το Δημόσιο, και ποτέ δεν θέλησα να βολευτώ οπουδήποτε. Και δεύτερον έχει δίκιο! Οι περισσότεροι ήθελαν να βολευτούν στο Δημόσιο και ήθελαν να βολευτούν.
Θέλω να πω, ότι όπως κι εσύ, πάντα αισθανόμουν να είμαι ένα ούφο σ’αυτή τη χώρα, γιατί θέλω να ζώ με ένα τρόπο που είναι αυτονόητος στις περισσότερες χώρες εκτός από την Ελλάδα.
Αλλά ευτυχώς τελευταία ανακαλύπτω ότι τελικά δεν είμαι το μόνο ούφο. Ευτυχώς! Δειλά δειλά τελευταία διαβάζω όλο και περισσότερα blogs με απόψεις που δείχνουν ότι δεν είναι όλος ο κόσμος γύρω μου βουτηγμένος στη σαπίλα. Αλλά ρε παιδί μου που κρυβόσασταν τόσα χρόνια; Όλο αυτό τον καιρό νόμιζα ότι ήμουν μόνη μου.
Και κοίτα να δεις πλάκα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τελικά όλοι όσοι σκεφτόμαστε κάπως διαφορετικά θα καταλήξουμε εκτός Ελλάδος.
Πώς το λένε «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της»; Ναι, αυτή τη φράση καλό είναι κάποιοι να τη συλλογιστούν καλύτερα.
#51 by Ιωάννα on 10/11/2012 - 2:39 μμ
Θα έλεγα μάλλον στις δυτικο-βοειοευρωπαϊκές χώρες. Οι μεσογειακές χώρες μοιάζουν περισσότερο με την Ελλάδα – αν και από τα λίγα που έχω δει και ακούσει από τους Ιταλούς και Ισπανούς συναδέλφους, η διαφθορά της Ελλάδας δεν έχει όμοιό της, τουλάχιστον προς τα δυτικά της Ευρώπης (τα ανατολικά είναι άλλη υπόθεση). Εκτός αυτού στην Ιταλία και στην Ισπανία κάποια χρήματα πηγαίνουν ακόμα στην επιστημονική έρευνα…
#52 by ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ on 10/11/2012 - 7:19 πμ
ΟΥΣΑ Ελληνιδα με ΥΨΗΛΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ και ΠΟΛΛΑ ΤΑΛΕΝΤΑ επισης…(κληρονομικο χαρισμα???), θα πω ΝΑΙ….υπαρχουν ΠΟΛΛΑ στραβα στη χωρα μου…υπαρχουν ΠΟΛΛΑ πραγματα που με ενοχλουν και που με εκνευριζουν και που με εχουν φερει σε δυσκολη θεση…ομως, επειδη μεσα στην Ελληνικοτητα μου υπαρχει η δυναμη της θελησης ΚΑΙ σηκωσα το αναστημα μου στον καθε…»περιπτερα» ΚΑΙ κατορθωσα πραγματα στη ζωη μου ΚΑΙ ενω ωρες ωρες «βλαστημαω» για τα κακως κειμενα της χωρας μου παραλληλα τη ΛΑΤΡΕΥΩ…θεωρω οτι ΚΑΛΩΣ εκανες και εφυγες, γιατι τελικα δε χωρανε ΤΟΣΟΙ ΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ της ζωης στον ιδιο τοπο…τελικα η μιζερια και το να σκυβεις το κεφαλι, αναγεται σε πολιτισμο και «ευκολη λυση»…και ΝΑΙ, προτιμω τη μιζερια του μικρου ή καθολου μισθου μου που με ΑΝΑΓΚΑΣΑΝΕ τυποι σαν αυτους τους…»πολιτισμενους» να εχω, απο το να τους ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΩ και να πω κι ευχαριστω…!!! προτιμω να ειμαι ΕΔΩ και να ΠΑΛΕΥΩ οσο μπορω για ενα καλυτερο αυριο…προτιμω να ειμαι μαζι με τους αλλους «υποαναπτυκτους» και «μη πολιτισμενους» συνελληνες, απο το να «την κανω» και να παω με τους εχθρους…οσο για το πως ηρθαμε σε αυτο το σημειο, αστο, δεν ειναι ΤΟΣΟ απλο για να το αναλυσουμε σε πεντε αραδες…παντως ΣΙΓΟΥΡΑ δεν φταιγαμε ΜΟΝΟ εμεις…και κλεινοντας, αυτη τη στιγμη απο το ΚΑΤΑΦΩΤΕΙΝΟ σπτι μου (ναι, παραδοξως ΚΑΙ στην Ελλαδα υπαρχουν φωτεινα σπιτια, κατι που προφανως μεσα στη «δυστυχια» που βιωνες δεν ειχες παρατηρησει ποτε…) βλεπω εναν ΚΑΤΑΓΑΛΑΝΟ ουρανο που μου χαμογελαει με αισιοδοξια…ειμαι με κοντομανικο κι ας ειναι 10 Νοεμβρη…κατα τις 1 θα πεταχτω να κανω μια βουτια στην θαλασσα-πισινα που διαθετει η χωρα ΜΟΥ…θα αραξω στον ηλιο με το μαγιο και θα ακουω τα παιδακια να τρεχουν πανω κατω πετωντας βοτσαλα στο νερο και τις ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ παρεες στην καφετερια πιο πανω να διασκεδαζουν τη βολτα τους στη θαλασσα και τον ηλιο…ΝΑΙ, ΑΥΤΗ τη χωρα ΓΟΥΣΤΑΡΩ και ΝΑΙ, αυτο ειναι το γιατι ΔΕΝ θα φυγω απ την Ελλαδα κατηγορωντας την επειδη ΕΓΩ δεν ημουν αξια να διακρινω τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ της ομορφιες και να επιρριπτω ΜΟΝΟ σφαλματα σε αλλους…καλη μελαγχολια στην – σιγουρα – γκριζα και συνεφιασμενη Γερμανια ΣΟΥ…!!! εγω αποφασισα να ζησω και να πεθανω με ηλιο…
#53 by Ιωάννα on 10/11/2012 - 9:01 πμ
Ο ήλιος και η θάλασσα δεν είναι επιχειρήματα. Αν είναι έτσι να πάμε να ζήσουμε και στην Ταϊλάνδη. Ή μόνο η Ελλάδα σε όλον τον πλανήτη έχει ομορφιές; Και τελικά τι σχέση έχει αυτό με την παιδεία, τον πολιτισμό, τη νοοτροπία, τη σαθρότητα που μας έχει πνίξει;
Εγώ δε θα σχολίαζα τόσο αυστηρά, αλλά ο μπαμπάς μου παραπάνω έγραψε: «Ο σχολιαστής σου που λέει ότι έφυγες επειδή δεν έχεις το θάρρος να δώσεις την μάχη σου εδώ, σού ζητά να θυσιάσεις την ζωή σου για να διορθώσεις τις στραβωμάρες του. «
#54 by ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ on 10/11/2012 - 9:38 πμ
Οχι δεν ειναι επιχειρηματα ΦΥΣΙΚΑ…εχω ΤΟΣΑ αλλα…αυτα τα ειπα, επειδη ολοφανερα επηρεασμενη απο τις δοσοληψιες σου με καποιους Ελληνες, κατεταξες την Ελλαδα σαν μια χωρα ουτε καν ηλιολουστη…οσο δε για την Ταϊλανδη, εκει που μας φερανε θα γινουμε σαν κι αυτη…φτωχοι ολοι οσοι απο μας μεινουμε εδω και παμφτηνη για τους τουριστες που θα ρχονται να απολαμβανουν τις ομορφιες μας…συμφωνω και επαυξανω σε οσα εχουν να κανουν με την ΜΗ παιδεια, με τον ΜΗ πολιτισμο, απλα επισημαινω οτι ειναι ΚΑΠΟΙΩΝ και οχι ΟΛΩΝ…κι εγω γινομαι τρελλη που «καποιοι» γνωστοι ή μη «δουλευουν» (ή καλυτερα ΜΑΣ δουλευουν) σε θεσεις που τους εβαλαν, είτε ιδιωτες-ειτε δημοσιοι…ναι, γινομαι τρελλη με το σαθρο κοινωνικοπολιτικοοικονομικο συστημα που ΤΟΣΑ χρονια το μονο που κανει ειναι να «βολευει» καποιους και ολους τους υπολοιπους να τους φερνει στα ορια τους…δε με ενδιαφερει η «θυσια» ή οπως αλλιως το αποκαλει – ισως – αυστηρα οπως λες ο πατερας σου, με ενδιαφερει οτι ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΕΚΔΙΩΧΘΩ επειδη ετσι αποφασισαν καποιοι…και με το χερι στην καρδια, αν δεν υπηρχε ο Γερμανος ερωτας σου θα εφευγες το ιδιο ευκολα…??? νομιζεις η αποδοχη σου θα ηταν η ιδια??? θα σου απαντησω απο προσωπικη πειρα…ΟΧΙ…εχω πεσει θυμα ρατσιστικης μεταχειρισης απο Γερμανους ΚΑΙ εκει ΚΑΙ στην Ελλαδα…απο ανθρωπους που ΕΠΕΛΕΞΑΝ τη χωρα ΜΟΥ για να ζησουν και παρολα αυτα με/μας βριζουν με τα ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ λογια…δεν εχουν παρα να γυρισουν πισω, αλλα οχι…τους βολευουν τα φραγκα που ερχονται με τις ιδιες σαθρες μεθοδους που καταγγελουν, αλλα – λογω του οτι δεν ειναι Ελληνες – εχουν το θρασος και να μας βριζουν για το πως ειμαστε/εργαζομαστε/ζουμε…
Συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ με τη θεση του πατερα σου στη θλιβερη πραγματικοτητα που δυστυχως μας εφεραν καποιοι…
η μονη μου διαφωνια σε ΟΛΑ οσα εγραψες, εχει να κανει με το οτι «περνας» ενα μηνυμα απαξιωτικο για ΟΛΟΥΣ εμας που ειμαστε εδω, κατατασσοντας μας σαν ενα σακι με σκουπιδια…διαφωνω στο οτι οι Γερμανοι/Αγγλοι/Κινεζοι/Πορτογαλοι, ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ λαος εντελει ειναι «καλυτερος» απο μας και μπλα-μπλα-μπλα…με ενοχλει αυτος ο τσουβαλιασμος και ευκολη κριση…ΠΑΝΤΟΥ υπηρχαν-υπαρχουν και ΘΑ υπαρχουν καλοι-κακοι, εξυπνοι-λιγοτερο εξυπνοι, ειλικρινεις ή μη, ευγενικοι ή όχι…
κι εγω εχω «σπαστει» που καποιος/καποιοι υποτιμησαν -ή και εξακολουθουν να υποτιμουν- τη νοημοσυνη μου, αλλα δε με εφτασε αυτο στο σημειο να φυγω…μαλλον θεωρω οτι η τοποθετηση σου στο πως αναγκαστηκες να ξενιτευτεις ειναι αυτο που ενοχλησε τους περισσοτερους απο μας, παρα το οτι επελεξες καποιον αλλο δρομο…
εν κατακλειδι…δε με ενδιαφερει η χωρα μου να λεγεται «ευρωπη» αφου μονο αυτο δεν ειναι…με ενδιαφερει που οι προγονοι μου ματωσαν, πολεμησαν, πεθαναν, αγωνιστηκαν και ολα αυτα γιατι? για να μεινουν καποιοι εν ζωη να τους ροκανιζουν την αξιοπρεπεια τους με τη λιγοστη συνταξη, την υγεια την ανυπαρκτη, με τους εξωφρενικους φορους…ΝΑΙ, θυμωνω για ολα αυτα και ΝΑΙ, μπορει να ειμαι «ρομαντικη», αλλα θεωρω οτι δεν ειναι η μονη αξια το χρημα στη ζωη για να πω οτι εφυγα και αμοιβομαι απλως καλυτερα, οταν πισω μου εχω αφησει συντριμμια…ΔΕΝ θελω η χωρα μου να γινει χειροτερο ερμαιο απο οσο ηδη ειναι…και με το σκεπτικο που λες εσυ με τον πατερα σου περι θυσιας της ζωης, αν ΚΑΝΕΙΣ Ελληνας μεχρι τωρα δεν ειχε εστω ενα ψιγμα θαρρους-θρασους-αγωνιστικοτητας, τοτε δεν ξερω που να πρωτοτρεξω στην Ιστορια για να βρω οτι θα ανηκαμε…εδω και αιωνες…να το πιασω απο τους Τουρκους? να το συνεχισω στους φιλους σου τους Γερμανους??? ΚΑΜΙΑ εμπαθεια για κανεναν απο τους 2 αναφερομενους…οτι εγινε-εγινε και δυστυχως ή ευτυχως οπως ξαναειπα, ΚΑΝΕΙΣ δεν κατατασσεται σε καλο ή κακο βασει φυλης…
τελικα, το κυριως κακο που εντοπιζω, ειναι οτι αντι ολοι εμεις να γινουμε μια γροθια και να παλεψουμε ολα τα μιασματα, καταληγουμε να τρωγομαστε μεταξυ μας και να χανουμε το στοχο…και ο στοχος δεν ειναι να φαγωθουμε, αλλα να λυτρωσουμε αυτη τη χωρα απο καθε ειδους «φαταουλες» οποιασδηποτε μορφης…
#55 by Ιωάννα on 10/11/2012 - 10:05 πμ
1.ΔΕΝ μπορείς να απαντήσεις για μένα – η απόφασή μου να φύγω είχε έρθει πολύ πριν τον «Γερμανικό έρωτα».
2. Οι άνθρωποι κατά βάση είναι ίδιοι. Η νοοτροπία κάθε έθνους, που προέρχεται από μακρόχρονη εκπαίδευση, δεν είναι ίδια.
3. Ναι, ας παλέψουμε. Συνειδητοποιείς ότι το 80% των συμπολιτών σου θα είναι εναντίον σου, γιατί θα εξακολουθούν να προτιμούν τη φοροδιαφυγή, τις μίζες, τους πολιτικούς με τα ρουσφέτια, τις επιδοτήσεις που έπαιρναν από την ΕΕ για την αγροτική ανάπτυξη με τις οποίες αγόραζαν τζιπ και έχτιζαν σπίτια, τις «αναπηρικές» συντάξεις, τη θεσούλα στο δημόσιο όπου θα ξύνονται όλη μέρα, τη σύνταξη στα 45 για να «μπουν» οι επόμενοι, να «βολέψουν» το παιδί τους, το χρηματισμό ως δημόσιοι υπάλληλοι για να κάνουν τη δουλειά τους, τα ψεύτικα τιμολόγια στα νοσοκομεία για να αγοράζονται έξτρα χαρτιά υγείας – αλλά η λεχώνα πρέπει να φέρνει χαρτί από το σπίτι της; Όταν πολεμάς τη μαφία, ή θα σκοτωθείς ή θα πας με τα νερά της. Ή μήπως δεν είναι μαφία; Μήπως δεν υπάρχει η τακτική της τρομοκρατίας, του «κάνε τα στραβά μάτια γιατί έχεις και οικογένεια»;
#56 by Αλέξανδρος Αρκάς - Χημικός Μηχανικός on 10/11/2012 - 10:05 πμ
Κόρη μου πολυαγαπημένη,
Είχες την τύχη να γεννηθείς στην μια και μοναδική Ελλάδα, και την ατυχία να γεννηθείς σε λάθος στιγμή. Εμείς οι παλιοί ζήσαμε την μοναδική Ελλάδα, αλλά δεν μας άρεσε και θέλαμε να την αλλάξουμε, χωρίς να μπορεί να φανταστεί κανείς τί μας περίμενε.
Η Μεγάλη Αλλαγή συνέβαινε όταν γεννιόσουν εσύ. Τότε άλλαζε η πολιτική τάξη, και γινόταν το πρώτο βήμα από τον καταραμένο Καπιταλισμό στον ευλογημένο (Ανύπαρκτο) Σοσιαλισμό. Ανακαλύψαμε έκτοτε ότι αυτό που πετύχαμε ήταν να απαλλαγούμε από πολιτικούς που μπορεί να ήσαν και λίγο καθάρματα, και να αποκτήσουμε καθάρματα που μπορεί να είναι και λίγο πολιτικοί.
Θα ρωτήσεις τώρα, μα αυτή είναι η διαφορά του Καπιταλισμού από τον Σοσιαλισμό; Και θα σου πω μην κολλάς στα ονόματα. Στην Ελλάδα τού Ανύπαρκτου οι λέξεις δεν κρύβουν νοήματα, αλλά είναι συνθήματα για την εξαπάτηση του λαού. Ο συνταγματολόγος καθηγητής Δημ. Τσάτσος αναφερόμενος σε αυτό ακριβώς το ζήτημα, έχει πει ότι: Ο πολιτικός λόγος γίνεται, όσο πάει και περισσότερο, σκόπιμη, μεθοδευμένη λεκτική οργάνωση της ανακρίβειας. Έτσι, η ανακρίβεια από αδυναμία έγινε δύναμη και η κοινή γνώμη έγινε αντικείμενο χειρισμών. Η λέξη Σοσιαλισμός στην Ελλάδα, περιέχει ένα συνονθύλευμα από λύματα και απόβλητα τής σοβιετικής παρακμής που ζουν το αμερικάνικο όνειρο στην Ελλάδα.
Η πρώτη συνέπεια αυτών ήταν ότι οι Έλληνες γίναμε μειονότητα στην πατρίδα μας. Η μειονότητα τών ιθαγενών που παράγουν έσοδα. Οι υπόλοιποι είναι πάσης φύσεως προνομιούχοι που μπουκώνονται με προνόμια για την διαιώνιση τού κομματισμού και τής εργολαβο-κρατίας. Από την μειονότητα το κόμμα παίρνει λεφτά, για να πληρώνει τους προνομιούχους που φέρνουν ψήφους (αυτό άλλωστε ακριβώς σημαίνει και η φράση «Ισοδύναμα Μέτρα»).
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: στους εργατικούς και στους ακαμάτηδες. Οι εργατικοί είναι είτε δημιουργικοί είτε παραγωγικοί, είτε και τα δυο μαζί. Οι ακαμάτηδες είναι είτε κλασικοί τεμπέληδες, είτε παρακρατικά παράσιτα, δηλαδή κλέφτες, τρωκτικά, αρπακτικά, βδέλλες, που ζουν εις βάρος τών παραγωγικών.
Εσύ είσαι ένας άνθρωπος δημιουργικός και παραγωγικός. Ζεις σε ένα κράτος Καπιταλιστικό, ενώ εμείς ζούμε σε ένα πολιτικό έκτρωμα που αλλάζει ονόματα ανάλογα με την πολιτική μόδα. Ο Καπιταλισμός αποτελείται από ανθρώπους δημιουργικούς που εκμεταλλεύονται τους παραγωγικούς, άρα δεν είναι άγγελοι. Ενδιαφέρονται όμως να ζεις για να σε εκμεταλλεύονται. Ενώ το πολιτικό έκτρωμά μας, που δεν ξέρω το αυριανό του όνομα, σημαίνει παρακράτος που εκμεταλλεύεται τα πάντα, ως και τις επόμενες γενιές, και το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι να σε κατασπαράξει, είτε ζωντανό, είτε πεθαμένο, είτε αγέννητο.
Στην πατρίδα μας δημιουργήθηκε μια καινούργια τάξη κακοποιών, οι Εγκληματίες Ειρήνης: Οι λαθρέμποροι ελπίδων που τα τελευταία τριάντα χρόνια κλέβουν τις ελπίδες από τα παιδιά, και τις κάνουν λεφτά για να δωροδοκήσουν τους χρήσιμους ηλίθιους με αργομισθίες (για να θυμηθούμε και λίγο τον Marx).
Εάν το παιδί σου είχε γεννηθεί στην Ελλάδα, θα ήταν ήδη χρεωμένο εφ’ όρου ζωής, και μάλιστα, θα του έλεγαν ότι γι’ αυτό φταίει η κυρία Μέρκελ.
Αφ’ ότου γεννήθηκες, οι Έλληνες πολιτικοί, καταφέρνουν μόνο τρία πράγματα, και τίποτα άλλο: το ένα είναι να υποσχεθούν ότι θα κάνουν πράματα και θάματα, το δεύτερο να σου πουν τί φταίει που αυτά δεν έγιναν, και το τρίτο να σε βάλουν να πληρώσεις και αυτόν που δεν τα έκανε, και αυτόν που υποτίθεται ότι φταίει. (Πιθανότητα να φταίνε οι χρήσιμοι ηλίθιοι δεν υπάρχει, διότι κανένας ηλίθιος δεν παραδέχεται τα λάθη του).
Και μη νομίσεις ότι μπορεί να αλλάξει κάτι. Αν η βιόσφαιρα εκλείψει από την Γή, οι τελευταίοι οργανισμοί που θα καταστραφούν θα είναι οι κατσαρίδες και το κομματικό παρακράτος μας.
Και αν με ρωτήσεις τί έχουν αυτά να κάνουν με την ανάρτησή σου, θα σου πω να το πάρεις απόφαση ότι τα περισσότερα σχόλια στις απόψεις σου θα είναι γραμμένα από μια στρατιά παρακρατικών μισθοφόρων, που αμείβονται με αργομισθίες, μαϊμού-υπερωρίες, επιδόματα, συντάξεις, ή εργολαβίες, και έχουν ως αποκλειστικό έργο τους την διασπορά παραπλανητικών πληροφοριών, Ακαμάτηδες δηλαδή, ευεργετημένοι σκανδαλωδώς από τον κομματισμό τής Κλεπτοκρατορίας, που απαντούν προβοκατόρικα σε ό,τι δεν συμφέρει το Σύστημα που τους τρέφει πλουσιοπάροχα εις βάρος μας.
Δεν έχει λοιπόν νόημα να παίρνεις τοις μετρητοίς τα σχόλιά τους, γιατί αυτοί είναι εκατοντάδες χιλιάδες, και αυτή είναι δουλειά τους. Ο σχολιαστής σου που λέει ότι έφυγες επειδή δεν έχεις το θάρρος να δώσεις την μάχη σου εδώ, σού ζητά να θυσιάσεις την ζωή σου για να διορθώσεις τις στραβωμάρες του. Εάν δεν είναι αθεράπευτα αφελής, τότε ανησυχεί ότι αν μεταναστεύουν τα παραγωγικά στοιχεία, τότε ποιος θα παράγει έσοδα για να απομυζούν τα παράσιτα; Απλά πράγματα αν θέλεις να διαβάζεις ανάμεσα στις γραμμές.
Υπάρχουν και οι αυτάρκεις στην άγνοιά τους, όπως η κυρία που λέει ότι ο φόρος ιδιοκατοίκησης θα αφαιρείται ως δαπάνη, και με αυτό το πλευρό να κοιμάται. Αυτό που λέει η καλή κυρία ισχύει μόνον για τα επαγγελματικά έξοδα, και μάλιστα όταν τηρούνται επίσημα φορολογικά στοιχεία με διπλογραφικό σύστημα. Αυτός που φορολογείται με συντελεστή, καθώς και ο μισθωτός και ο συνταξιούχος θα πληρώνει φόρο ιδιοκατοίκησης πέραν τού φόρου εισοδήματος, άσε που αν το σπίτι του είναι ακριβό πιθανόν να πληρώνει πέραν αυτών, και φόρο με βάση το τεκμήριο.
Μας λείπεις σπαρακτικά φως μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να έρθεις εδώ για να μάθουν τα παιδιά σου τί σημαίνει η αντικατάσταση των ονείρων με εφιάλτες.
Με όση αγάπη μπορεί να χωρέσει η καρδιά μου
Ο πατέρας σου
#57 by Σοφία on 10/11/2012 - 9:47 μμ
Υπέροχο κείμενο. Συμπυκνώνει αλήθειες, εμπειρίες, συναισθήματα και συμβουλές. Συγχαρητήρια (όχι πως σας χρειάζονται, αλλά η επιβράβευση πρέπει να δίνεται εκεί που υπάρχει αξία).
#58 by john on 10/11/2012 - 9:52 μμ
Φίλε μου τα είπες όλα. Σε κατάλαβαν 3 στους 100. Οι άλλοι θα δηλώσουν απλά περήφανοι και θα μας πούν πόσο χαίρονται τις ομορφιές της ηλιόλουστης πατρίδος μας όπως έμαθαν στα σχολέια και από τους γονείς τους τα τελευταία 30 χρόνια Μ.Α. (μετά Ανδρέα).
#59 by Χαρά on 11/11/2012 - 6:04 μμ
Αγαπητέ μου κύριε, δεν σκοπεύω να απαντήσω σε οτιδήποτε άλλο, παρά μόνο σε ότι αφορά, το τεκμαρτό μίσθωμα.
Απάντησα σε αυτό που ανέφερε η κόρη σας και μόνο….
Ότι «ο μπαμπάς μου αναγκαζόταν να πληρώνει ενοίκιο για το ιδιόκτητο μαγαζί του, το οποίο χρησιμοποιούσε ως έδρα» , εκεί λοιπόν απάντησα ότι ταυτόχρονα το τεκμαρτό ενοίκιο αφαιρούνταν από τα έξοδά του.
Όλα τα υπόλοιπα λοιπόν που αναλύσατε δεν ξέρω που τα βρήκατε, ίσως από τον διακαή σας πόθο να με διαψεύσετε, λόγω των διαφορετικών απόψεων που έχω με την κόρη σας, δυστυχώς για σας όμως αυτή είναι η δουλειά μου, οπότε αφήνω εσάς στην άγνοιά σας, αυτάρκη ή όχι, αυτό είναι δικό σας θέμα.
#60 by Rotscas Rovy on 10/11/2012 - 11:46 πμ
Θα συμφωνήσω με Χαρά και Γκαρφίλντω και κλπ
Ιωάννα.ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ !!!!!!Ενας φτωχός τω πνεύματι περιπτεράς δεν μπορεί να σημαδέψει ένα ολόκληρο έθνος και να προσβάλει και τον κυρ Ανέστη τον δικό μου περιπτερά που μοιράζει καραμέλες και σοκολατάκια στα τσιγγανάκια που φλερτάρουν το μικρομάγαζό του., που » δανείζει » ακόμη περιοδικά κι εφημερίδες σε όσους γείτονες ΝΙΩΘΕΙ ότι αδυνατούν να καταβάλουν το αντίτιμο.Στο δε σουπερμάρκετ τα κορίτσια ΠΑΝΤΑ με ευγενικό τρόπο ζητούν κέρματα, ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, και πολλές φορές φεύγουν απο την θέση τους και τρέχουν να ανταλλάξουν στο ράφι ένα προιόν που ή δεν είχε τιμή ή απλά δεν είχε ζυγιστεί.ΜΙΛΑΣ ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ λόγω του Γερμανικού έρωτα.Αν πήγαινες μόνη και ξένη ανάμεσα στους ξένους θα σου έλεγα ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ θα την έβλεπες την Γερμανία.Επειδή έζησα 7 χρόνια στο εξωτερικό όπου σπούδασα ( όχι σαρδέλα αλλά τοστ γινόμουν κάθε πρωί στον ηλεκτρικό μέχρι να φτάσω στο Πανεπιστήμιο ) και επειδή τυχαίνει και είμαι αναγκασμένη να έρχομαι σχεδόν καθημερινά σε επαφή με κρατικές υπηρεσίες ( υπουργεία γεωργίας ) Ισπανίας και Ιταλίας θα σου πω ότι ουδόλως διαφέρουν από τα δικά μας.Εκεί να δεις γραφειοκρατία και/η αδιαφορία και συνέπεια στο δικό τους ωράριο εργασίας και στο δικό τους βόλεμα.Κι εμένα ο ταξιτζής από το αεροδρόμιο του Παρισιού για την περιοχή της Οπερας μου πήρε 130 ευρό και τον καφέ – τάχα μου δήθεν από λάθος – τον χρέωσαν 12,5 ευρό στο αεροδρόμιο της Ρώμης αλλά δεν παραπονιέμα για ένα ολόκληρο έθνος επειδή υπάρχουν μερικά λαμόγια και κάποιοι κρατικοί λειτουργοί ανίκανοι ή με παρωπίδες πολλώ μάλλον δε όταν πρόκειται για την δική μου πατρίδα την Ελλάδα.
ΜΗΝ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ θαρθει ο καιρός που θα το μετανιώσεις !!!
Μη, παρακαλώ σας, μη λησμονάτε τη χώρα σας Οδ. Ελύτης
#61 by Ιωάννα on 10/11/2012 - 11:48 πμ
Μην κολλάτε στα παραδείγματα – είναι παραβολές.
#62 by ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ on 10/11/2012 - 12:19 μμ
Συνειδητοποιω οτι ΔΕΝ μου αρεσει που λες οτι εισαι Ελληνιδα…ξερω πολλους απο αλλη χωρα που σκεφτονται και ειναι πι οΕλληνες απο σενα…εσυ απλα γεννηθηκες καπου που δε σε ακουμπησε καν η εννοια του Ελληνισμου…ξαναλεω-δικαιωμα σου να κανεις οτι θες, δικαιωμα σου να επιλεξεις τη ζωη που θες, αλλα και δικαιωμα ΜΑΣ να νοιωθουμε οτι με τα λεγομενα σου ταπεινωνεις ολους εμας τους υπολοιπους…ΔΕΝ το δεχομαι λοιπον, δεν δεχομαι καμια απο τις παραβολες, δικαιολογιες ή οτι αλλο γραφεις προσπαθωντας να μας πεισεις…ειμαστε δυο εντελως διαφορετικοι κοσμοι τελικα…μεινε με την μακροχρονια εκπαιδευση σου στο εθνος που αγαπας και ασε μας εμας να κανουμε ο,τι θελουμε στην τελικη…μια απορια μονο, μιας και εσυ εισαι τοσο σπανια και ξεχωριστα διαφορετικη απο οσο ολο εμεις….τον πατερα σου που – ξανα – τοποθετηθηκε στο διαλογο, γιατι δεν τον εχεις παρει στον «παραδεισο» που περιγραφεις αλλα τον εχεις αφησει στο καμινι της «κολασης» που βιωνουμε ολοι εμεις….??? ή μηπως οι μακροχρονιες εκαπιδευσεις και τα διαφορετικα εθνη μεσα σε ΟΛΑ τα αλλα μαθαινουν τον κοσμο να μη δινει δεκαρα για τους ανθρωπους που τους μεγαλωσαν και την οικογενεια οπως οι ΕΛΛΗΝΕΣ???? γιατι καποιοι απο μας «φιλη» Ιωαννα…μπορει να θελουμε να παλεψουμε ακομα και ΜΟΝΟ για τους γονεις μας…μηπως αυτο σημαινει οτι παμε κοντρα στη μαφια και θα πρεπει να τους φιλησουμε το χερι??? μηπως σημαινει οτι θα πρεπει να υποκυψουμε και να τους αφησουμε στη μοιρα τους…?? ή μηπως ΚΑΠΟΙΟΙ μιλανε ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ειτε λογω μεγαλης περιουσιας, είτε λογω αλλων γεγονοτων (μην ταραζεσαι, δεν ειναι παραδειγμα αλλα…»παραβολη»…) που τους δινουν το δικαιωμα να ζουνε ανθρωπινα και δε σκανε και πολυ για το υπολοιπο της ζωης τους…???
εμεις λοιπον που μενουμε και παλευουμε ΔΕΝ κανουμε τα στραβα ματια, ακριβως επειδη εχουμε οικογενεια και προσπαθουμε για το καλυτερο…
ΕΛΕΟΣ!!!
Υ.Γ. Ναι, ΔΕΝ μπορω να απαντησω για σενα, αλλα δεν ειδα πουθενα να προσπαθησεις να με «πεισεις» για τους «τελειους» Γερμανους και το κρατος τους και να μου αντικρουσεις την ΑΠΑΙΣΙΑ ρατιστικη συμπεριφορα (ειτε στη χωρα ΜΟΥ, ειτε στη χωρα ΤΟΥΣ) καποιων εξ αυτων…
#63 by Ιωάννα on 10/11/2012 - 12:23 μμ
1. Ο πατέρας μου είναι ανεξάρτητος άνθρωπος και παίρνει τις δικές του αποφάσεις στη ζωή του.
2. Δεν είπα ποτέ ότι οι Γερμανοί είναι τέλειοι. Διάβασες όλο το κείμενο;
3. Εσύ πάλι υποννοείς ότι οι Έλληνες είναι καλύτεροι από όλους τους άλλους. Σωβινισμός much?
4. Προσωπικές προσβολές, προσωπικές προσβολές … ο νοών νοείτω.
#64 by ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ on 10/11/2012 - 1:19 μμ
Εγω διαβασα ολο το κειμενο σου και βγαζεις την τελειοτητα του κρατους που ζεις…στηριζομενη στα δικα ΣΟΥ λογια, σου λεω οτι εμμεσα βγαινει οτι λογω της παιδεις και του εθνους, οι Γερμανοι ειναι – μαλλον? – οι σουπερ ηρωες…
εσυ μαλλον ΔΕΝ διαβασες καλα τα γραφομενα μου και με θεωρεις σωβινιστρια (φυσικα χωρις καν να κανεις ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ σε βαρος μου…) ενω επανειλημμενως αναφερω τις αποψεις μου περι των φυλων και ανθρωπων κλπ κλπ…
ο λογος λοιπον σου ΞΑΝΑλεω (και τζαμπα χανω το χρονο μου τελικα απαντωντας σου ξανα…) που θεωρεις οτι ΣΕ προσβαλω (ενω εγω δεν εχω αυτη την προθεση) ειναι οτι ΕΣΥ πρωτη προσβαλλεις ΟΛΟΥΣ εμας που ειμαστε εδω και μας θεωρεις μιασματα…σου υπενθυμιζω οτι πιο πανω με δικσες ΣΟΥ καθαρα «στατιστικες» μελετες, κατεταξες το 80% (!!!!) της Ελλαδας σε Μαφιοζους κλπ κλπ….
κοιτα λοιπον «κουκλιτσα» μου πρωτα εσυ τα γραφομενα σου και πως κανεις να νιωθει ο ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ και μετα σφυρα μας κανα Γερμανικο απ’αυτα που ξερεις…
και ναι, ξαναλεω…ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ εκανες και εφυγες….αλλα με μας ΓΙΑΤΙ ασχολεισαι τελικα…???!!!! μεινε στον προσωρινο ή μη παραδεισο σου και ασε μας εδω να ασχολουμαστε ΕΜΕΙΣ με τα προβληματα μας…
και μια που ειπα παραδεισο….ναι ειναι 1:15, ωρα για τη βουτια στην παραδεισενια θαλασσα-πισινα που ανεφερα νωριτερα…καλη συνεχεια στο δικο ΣΟΥ παραδεισο…
#65 by Ιωάννα on 10/11/2012 - 1:29 μμ
Αυτό που με βγάζει έξω από τα ρούχα μου είναι όταν κάποιος
1. δεν καταλαβαίνει αυτό που γράφεις, ακόμα και όταν το γράφεις ξεκάθαρα («Δε λέω ότι κανείς στη Γερμανία δεν είναι αγενής, κανείς δε φοροδιαφεύγει, δε λέω ότι είναι ο παράδεισος επί της γης» κτλ)
2. σε προσβάλλει επανειλημμένα και μετά λέει «ποιος, εγώ; καλέ πότε;» λες και είμαι τόσο μα τόσο, μα τόσο χαμηλής νοημοσύνης. Δεν ανέχομαι να προσπαθούν να με κοροϊδέψουν. Ξέρω ότι θα μου απαντήσεις, γιατί θέλεις να έχεις την τελευταία λέξη, αλλά θα υποκύψω στην αίσθηση δικαίου μου και θα ποστάρω αυτό το σχόλιο παρόλο που ξέρω ότι δεν είναι συνετό γιατί άκρη δεν πρόκειται να βγει, και μάλλον «τσιμπάω» στο δόλωμά σου, ως αγανακτισμένη. Και θα είναι το τελευταίο.
#66 by ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ on 10/11/2012 - 3:45 μμ
Ακριβως οπως το ειπες…εγω σε προσεβαλλα, εγω δεν καταλαβα, εγω φταιω σε ολα οπως ΟΛΟΙ εμεις που μειναμε εδω κλπ κλπ κλπ …
Σε αφηνω εσενα με την υψηλη νοημοσυνη να καταλαβεις ο,τι θες. εξαλλου, μαλλον εγω φταιω που απαντησα αφου καταλαβα οτι (οπως πολυ σωστα ειπες) ακρη δε θα βγαλω…εσυ εισαι αλλου-εγω ειμαι αλλου…και δεν εννοω σε χωρες αλλα σε ιδεες…
δε σου απανταω γιατι «θελω να χω την τελευταια λεξη» οπως πολυ σωστα σαν ψυχολογος που ΟΛΟΥΣ τους κρινεις και τους καταλαβαινεις (αλλα ουε κι αλλοιμονο αν καποιος αλλος παει να κανει το ιδιο σε σενα) ειπες, αλλα γιατι με ενοχλει το υφακι της θιγμενης ενω εσυ πρωτη εθιξες ολους εμας…
ακριβως, αυτη η αισθηση δικαιου που αναφερεις ειναι που με εκανε κι εμενα εξαλλη, λεμε τα ιδια αλλα απο αλλη σκοπια
η απαντηση μου ερχεται για ολους οσους υποστηριζουν τα ιδια με μενα, δεν εχει να κανει με σενα…και δεν θα ΞΑΝΑ-κατσω να σου κανω αναλυσης-αναλυση…οποιος διαβασει ΟΛΟΥΣ τους μεταξυ μας διαλογους (και πρωτιστως πολυ καλα το δικο σου ποστ) θα καταλαβει πολυ καλα τι εννοω…
#67 by Σοφία on 10/11/2012 - 5:55 μμ
Ιωάννα μου εγώ δεν έφυγα ούτε λόγω έρωτα (τον πήρα μαζί μου) ούτε λόγω κρίσης (έφυγα το 2007) ούτε επειδή θέλησα να πάψω να αγωνίζομαι. Έφυγα ακριβώς επειδή ήθελα να αγωνιστώ με όσα εφόδια είχα και στο δικό μου αξιακό σύστημα οι γνωριμίες και τα ρουσφέρια δεν αποτελούν εφόδια.
Ευγνωμονώ τη χώρα που με φιλοξενεί για τον τρόπο με τον οποίο το κάνει. Σέβομαι τους ανθρώπους της και παρόλο που η νοοτροπία τους δεν είναι πάντα σύμφωνη με τη δική μου, την αποδέχομαι.
Στην Ελλάδα δεν θέλω να επιστρέψω, όχι γιατί δεν μου αρέσει ο καταγάλανος ουρανός της, αλλά επειδή δεν μου αρέσει να πληρώνομαι ψίχουλα για τη δουλειά μου ή να μην ξέρω αν θα την έχω μετά από ένα μήνα.
Αυτό δεν με κάνει λιγότερο Ελληνίδα από άλλες και άλλους.
Αγαπάμε Ελλάδα, μακάρι η πίκρα που νιώθουν πολλού από εμάς, εντός και εκτός συνόρων, να σβήσει.
Όπως λέει και μια φίλη μου, μεγάλη πλέον σε ηλικία, η Ελλάδα είναι ιδέα αλλά όχι κράτος.
#68 by Ιωάννα on 10/11/2012 - 5:57 μμ
Συμφωνώ, και σε ευχαριστώ. Ούτε κι εγώ έφυγα λόγω έρωτα. Έφυγα αρχικά για να κάνω το διδακτορικό μου στον τομέα που ήθελα χωρίς να είμαι βάρος στους γονείς μου (πληρωνόμενα διδακτορικά στην Ελλάδα … χα χα χα). Αλλά ήξερα ότι δεν ήθελα να ξαναγυρίσω.
#69 by Seleukos on 10/11/2012 - 8:13 μμ
Είμαι και εγώ Έλληνας, αλλά πριν από αυτό είμαι πολίτης του κόσμου. Έχω μεγαλώσει, όπως όλοι σε κάθε χώρα, σε ένα πολιτισμικό περιβάλλον που με έχει φέρει σε επαφή με κάποιες αρχές και ήθη, άλλα επίσημα και στομφώδη (το ‘φιλότιμο’ λόγου χάριν), άλλα επισήμως μεν κατακριτέα αλλά ανεπισήμως διάχυτα (π.χ. η αντιμετώπιση του κράτους και των θεσμών και της περιουσίας αυτού σαν κάτι το φτηνό και ασήμαντο που υπάρχει για να το εκμεταλλευόμαστε, είτε ‘εμείς’ είμαστε πολιτικοί είτε πολίτες). Από εκεί και πέρα, εναπόκειται στη κρίση του καθενός να αποφασίσει ποιά από αυτά τα ήθη είναι καλά, ποιά είναι κακά, και ποιά ήθη άλλων χωρών είναι ενδεχομένως καλύτερα, και χρήζουν εισαγωγής στη χώρα μας. Δεν υπάρχει «ελληνικότητα» σαν μονοκόμματη πολιτισμική οντότητα, ούτε τώρα ούτε υπήρχε ποτέ. Το ίδιο ισχύει και για τη «γερμανικότητα», τη «βρετανικότητα» ή οποιαδήποτε άλλο πακέτο στερεοτυπικών χαρακτηριστικών.
Δεν υπάρχει καμία φυσική, γονιδιακή ή πολιτιστική αρχή που να συνδέει τον ήλιο και τη θάλασσα της πατρίδας μας με το νταηλιδίκι, τον τσαμπουκά και τον ωχαδερφισμό. Το ότι έχει κάποια καλά η Ελλάδα δεν είναι δικαιολογία για τα κακά της. Δεν πάνε πακέτο. Ούτε πάνε πακέτο τα τωρινά ήθη χωρών όπως η Γερμανία με συμπεριφορές ναι νοοτροπίες του παρελθόντος τους που εξοβελίστηκαν συστηματικά τα μετέπειτα χρόνια. Κάποιοι/ες στα παραπάνω σχόλια εδώ ή αλλού μάλλον τείνουν να το ξεχνάνε αυτό.
Όσο για το αν κάποιος/α πρέπει να παραμένει σε μία δυσλειτουργική χώρα για να μην κατηγορηθεί για δειλία, υπενθυμίζω ότι ήταν οι Έλληνες του εξωτερικού που έφεραν στην, υπόδουλη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, Ελλάδα τα ιδεώδη του Διαφωτισμού, που χρηματοδότησαν την επανάσταση με τις περιουσίες που είχαν χτίσει αλλού, και που προσπάθησαν να δώσουν μία δημοκρατική καθοδήγηση σε μία χώρα που είχε μάθει να ζει κάτω από πασάδες, παπάδες και την ανομία από την οποία ανέκυψαν οι κλεφταρματολοί. Μήπως θα έπρεπε όλοι εκείνοι οι Έλληνες να έχουν μείνει στην Ελλάδα ώστε… τι? Να έχουν γίνει ραγιάδες? Να προσκυνούν τον κάθε κοτσαμπάση, Τούρκο ή Έλληνα, για να μπορέσουν να βάζουν λίγο ψωμί στο στόμα τους και στο τέλος της εξαθλίωσης – στη καλύτερη περίπτωση – να γίνουν κλέφτες στα βουνά?
Όχι, καλό είναι να προσπαθεί κανείς όσο μπορεί στην Ελλάδα, αλλά αν έχει την ευκαιρία και το κουράγιο να προκόψει στο εξωτερικό, τότε καλό είναι και αυτό – αν όχι καλύτερο. Τόσο για αυτούς, όσο και για τον κόσμο γενικότερα και, κατά συνέπεια, σε κάποιο βαθμό και για την Ελλάδα ειδικότερα.
#70 by Σοφία on 10/11/2012 - 9:12 μμ
Ωραία τα λέτε-ή μάλλον τα γράφετε.
#71 by john on 10/11/2012 - 10:13 μμ
Πρώτον:
———–
Σε ολους εσάς που συνεχώς και με κάθε ευκαιρεία σπέυδετε να δηλώνετε περήφανοι για τον ήλιο, τις ακτές και τις ομορφιές της πατρίδας μας (η ¨θάλασσα πισίνα»), θα ήθελα να τονίσω ότι αυτές οι ομορφιές θα έπρεπε να κάνουν περίφανο τον δημιουργό (αλλά όχι εσάς).
Όσοι πάλι είστε περίφανοι για τους αρχαίους ημών προγόνους, πρώτα να τους διαβάσετε, διότι έλεγαν ότι «καλόν το κλέος των προγόνων, αλλά όμως ανήκει σε αυτούς».
Για να δηλώνετε περήφανοι θα πρέπει αναγκαστικά να είναι για κάτι που κάνατε εσείς.
ΜΟΝΟΝ ΕΣΕΙΣ.
Εχετε κάτι τέτοιο στο ρεπερτόριο σας?
Δευτερον:
————-
Αν μπεί μια καλή κοπέλλα ξεβράκωτη σε ένα μπάρ με φορτηγατζήδες δεν είναι υπεύθυνη για αυτό που θα πάθει? Οταν κάποιος σε αδικεί ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΣΕ ΑΔΙΚΗΣΕΙ. Οι αρχαίοι ¨Ελληνες αυτά τα είχαν λυμμένα. Εσείς όμως (που είστε περίφανοι να χαίρεστε τις παραλίες και την ανεμελιά) μονίμως θα κατηγορείτε τους άλλους που σας εκμεταλεύθηκαν, αλλά να βάλετε βρακί όταν πάτε στα μπάρ με τους φορτηγατζήδες δεν σας προέκυψε η σκέψη….
Τρίτον:
—————
Στην ιστορία του πλανήτη πάντα οι δυνατοί παίρνουν το τρόπαιο, και οι αδύναμοι παίρνουν τον ΠΟΥΛΟ. Συνεχίστε να είστε περίφανοι, να βλέπεται όλη μέραν τον ωραίο ήλιο και να επισκέπτεστε την θάλασσα – πισίνα, και σύντομα θα δείτε για πότε θα τα χαίρονται άλλοι και εσείς θα τους σερβίρετε «καπουτσίνο φρέντο» ντυμένοι σερβιτόροι. Αν αυτό δεν σας αρέσει, άντε πάτε να τα σούρετε στον Κάρολο Δαρβίνο, τον Κλαούζεβιτς, τον Σωκράτη, τον Ξενοφώντα και όλους αυτούς τους ηλιθίους που τα λένε αυτά.
#72 by Chris on 10/11/2012 - 11:23 μμ
Μερικές φορές, αν όχι όλες, το να φεύγεις είναι το πιο δύσκολο πράγμα.
Θέλει πολύ θάρρος και αυτογνωσία.
#73 by ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ on 11/11/2012 - 12:12 πμ
John:
1ον…μαθε ορθογραφια…
2ον: αν αναφερεσαι σε μενα για τη θαλασσα-πισινα, αν απο ΟΛΑ οσα εγραψα ΜΟΝΟ αυτο συγκρατησες…τι να πω…
3ον: το επιπεδο των χαρακτηρισμων σου και μονο κανουν να μη θελει κανεις να ελθει σε διαλογο, αντιπαραθεση ή οτιδηποτε μαζι σου, γιατι δυστυχως οι τεκμηριωσεις με την ξεβρακωτη και τους σερβιτορους ειναι τουλαχιστον χυδαιες και αφελεις…
4ον: το γεγονος οτι μας αρεσει ο ηλιος, η θαλασσα και ο,τι αλλο ο καλος Θεουλης μας εδωσε, δε σημαινει οτι μας κανει ηλιθιους και δε διεκδικουμε πραγματα για μας
5ον: η περηφανια ειναι σχετικος ορος και οχι οτι εσυ εννοεις επειδη σε ενοχλησαν καποια σχολια…
6ον: ακριβως επειδη δεν θελουμε να γινουμε σκλαβοι των αλλων αντιδρουμε…ποτε δε δηλωσαμε αφελεις ή σκλαβοι ή χαζοι ή οτιδηποτε αλλο ή οτι δε φευγουμε γιατι μας αρεσει το βολεμα
7ον: εξακολουθω να μην καταλαβαινω το τοσο εντονο υφος στις ερωτησεις σου…προς τι ο τοσος θυμος….???
8ον: επιμενω: ΜΑΘΕ ορθογραφια…αλλιως δεν εχει νοημα να μας «πεισεις» για το δικο σου διαβασμα των αρχαιων και ευθαρσως να κρινεις και να αποφασιζεις για καποιον τοσο σοβαρο οπως ο Σωκρατης, ο Ξενοφωντας και ο Δαρβινος αποκαλωντας τους «ηλιθιους»….
9ον: Seleukos : ΑΠΟΛΥΤΑ συμφωνη στο κειμενο σου….η μονη διαφωνια μου κι εμενα γενικα, εγκειται στο οτι καποιοι προσπαθουν να με πεισουν οτι ΟΛΑ ειναι στραβα στον τοπο μου κι αυτο ΔΕΝ το δεχομαι…
#74 by john on 11/11/2012 - 1:49 πμ
1. Η ορθογραφία σε μάρανε…. βάλε έναν τόνο πρώτα και μετά μέτρα τα λάθη μου.
2. Συγκράτησα μόνο αυτά από όσα είπες γιατί όλα τα άλλα ήταν ασυγκράτητα…
α) Χαρακτηρισμός είναι όταν χαρακτηρίζεις κάποιον. Εγώ δεν χαρακτήρισα κανέναν. Έδωσα παραδείγματα που ίσως να καταλάβαιναν άτομα του δικού σου διανοητικού επιπέδου (“ΟΥΣΑ Ελληνίδα με ΥΨΗΛΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ και ΠΟΛΛΑ ΤΑΛΕΝΤΑ επίσης (κληρονομικό χάρισμα???)” μας ενημέρωσες λίγο πιο πάνω….)
β) Η τεκμηρίωση είναι πάλι κάτι άλλο. Αυτά με την ξεβράκωτη λέγονται παραβολές.
Πάλι λάθος το πήρες. Το ότι σου αρέσει να λιάζεσαι και να κάνεις βουτίτσες δεν είναι κακό… απλά δεν είναι λόγος περηφάνιας…
Η περηφάνια είναι σχετικός όρος, όπως και η βλακεία.
Πως ακριβώς είπες αντιδράς? Εγώ δεν βλέπω καμία αντίδραση
Θυμός μεγάλος…. βασικά γιατί το 80% της χώρας αποτελείται από ανθρώπους που είναι περήφανοι, χωρίς να ξέρουν τον λόγο (αλήθεια έγραψες πενήντα comments τελικά δεν μας είπες γιατί είσαι περήφανη….) που νομίζουν ότι η διαμαρτυρία είναι αντίδραση, και που τα βασικά τους επιχειρήματα κινούνται στον άξονα του ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΙ…..
Εσύ μάθε τονισμό και μάθε ότι από την ορθογραφία (που ίσως και να είναι συνάρτηση του τι συσκευή έχει κάποιος) δεν κρίνονται τα επιχειρήματα… (ή η έλλειψη τους) Αν από αυτά που έγραψα κατάλαβες ότι αποκαλώ ηλίθιους τον Δαρβίνο και τον Σωκράτη ξαναδιάβασε το κείμενο, και τσέκαρε την υψηλή σου νοημοσύνη ξανά μήπως και το χάνεις το κληρονομικό σου χάρισμα…. Τους αρχαίους τους διάβασα όταν εσύ διάβαζες ΓΚΑΡΦΙΛΝΤ.
#75 by Stamatis Kavadias on 11/11/2012 - 8:00 πμ
Απ’ ότι κατάλαβα, στη Γερμανία είναι καλύτερα για ανθρώπους με «υψηλή νοημοσύνη» , ανθρώπους με «πολλά ταλέντα » και ανάπηρους. Καλά είναι αυτά κι ας είναι ευτυχισμένη η κοπέλα –θα αναλάβουμε εμείς να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για την πατρίδα.
Ας μη μας στέλνει τα άρθρα της, όμως, με όλη της την ιδιαίτερη …ευαισθησία (όταν πρόκειται για τον υπερευαίσθητο εαυτό της). Άραγε, είχε διαβάσει στο γυμνάσιο εκείνο το κείμενο που λέγονταν «Ο Ευαίσθητος»;
#76 by john on 11/11/2012 - 9:30 πμ
Αρκεί το ότι «ότι καλύτερο μπορείτε» για την πατρίδα να είναι κατά τι διαφορετικό από το «ότι καλύτερο που μπορουσατε» και που γίνονταν μέχρι τώρα, γιατί το προηγούμενο «ότι καλύτερο» του 80% των όσων επέλεξαν να διέμενουν εδώ έφερε την χώρα στο χάλι που είναι σήμερα…
#77 by Stamatis Kavadias on 14/11/2012 - 12:39 πμ
Εσύ τι ρόλο βαράς; Είσαι ο κριτής και αξιολογητής της προσπάθειας των άλλων; Ρε δε ντρέπεσαι λίγο, που θα μου πεις πόσο καλό πρέπει να είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε, θα βγάλεις τον εαυτό σου απ’ έξω και, λίγο-πολύ, θα μου κουνήσεις διδακτικά το δάκτυλο;
Όσο άνθρωποι σαν εσένα και τη γράφουσα βγάζουν την ουρά τους απ’ έξω, θα καταφέρνουμε λίγα, οι Έλληνες, γιατί ό,τι πήρατε από την πατρίδα για να χτίσετε τις λατρεμένες σας προσωπικότητες και ικανότητες, το κρατάτε για την πάρτη σας, μακριά από την πατρίδα και αφήνετε πάντα την πατρίδα να είναι η ευθύνη *των άλλων*. Μετά σας προκαλεί έκπληξη που φυτρώνει διαφθορά, πολιτικά τζάκια και ΧΑ!
#78 by Seleukos on 11/11/2012 - 4:41 μμ
Υπάρχει σαν έννοια αυτό που οι αγγλόφωνοι αποκαλούν «voting with your feet», δηλαδή να δείχνει κανείς τη δυσφορία του με μία χώρα με το να μετακομίζει σε μία καλύτερη. Είναι μία σοβαρή αντίδραση, καθότι η χώρα από την οποία φεύγει χάνει υψηλής μορφωτικής αξίας εργατικό δυναμικό («brain drain», για να χρησιμοποιήσω πάλι έναν δόκιμο αγγλικό όρο) και πλήττεται μακροπρόθεσμα περισσότερο από ό,τι με το κλείσιμο ενός δρόμου σε μία διαδήλωση. Οποιοδήποτε κράτος που σέβεται τον εαυτό του προσπαθεί να αναστρέψει ένα τέτοιο κύμα. Τώρα, αν θες να να μην ακούς καν για την ύπαρξη αυτών των περιπτώσεων, οι άνθρωποι που φεύγουν να μην έχουν φωνή στη πατρίδα και να μην υπάρχει η σχετική πίεση στη κοινωνία και τη κυβέρνηση από τις αποφάσεις τους, τότε δεν μπορώ παρά να διαφωνήσω εντελώς με εσένα.
#79 by Stamatis Kavadias on 14/11/2012 - 12:28 πμ
Κάτι έχεις μπερδέψει.
1ον, είμαι κι εγώ στο εξωτερικό, σχεδόν 1 χρόνο.
2ον, όταν ασχολούμαι με την πατρίδα –και το κάνω συνεχώς κι όχι αποσπασματικά, για να πω τον πόνο μου, ή για να πατήσω στο λαιμό των πατριωτών μου που πνίγονται– το κάνω με *θετικό* τρόπο. Δέχομαι τις ασχήμιες που βγάζει ο Έλληνας που έχει μείνει πίσω (όχι οι πολιτικοί –αυτοί ήταν έτσι πάντα και ποτέ δεν τους δικαιολογώ) και προσπαθώ να δω πως μπορούν να ξεπεραστούν, πως μπορούμε να αντιδράσουμε, να ομονοήσουμε.
3ον, προσπάθησα το βάρος της διατύπωσης να πέσει στην ευκολία που «ο πόνος μας» και ο εαυτούλης μας έρχεται πριν από την πατρίδα, πριν από τα κοινά, πριν από την υπευθυνότητα. Και αυτό αφορά και τις εξυπνάδες που λέει ο μπαμπάς της κοπέλας. Μπορεί εγώ να ήμουν πιο τυχερός από αυτή, αλλά *πολύ αμφιβάλω* καθώς έχουμε την ίδια μοίρα κι εγώ δεν έχω καν σύντροφο.
Η διαφορά, λοιπόν, βρίσκεται στον *εαυτούλη μας* και πόση αξία του δίνουμε σε σχέση με τους άλλους και σε σχέση με την πατρίδα. Γιατί δεν είναι μόνο η πατρίδα που πλήττεται από τέτοιες επιθέσεις, ανθρώπων πλέον βολεμένων. Είναι κι όλοι εμείς οι άλλοι που προσπαθούμε για την πατρίδα και δε θα μας πει καμία «Ιωάννα» ότι αξίζουμε λιγότερο από του λόγου της. Πόσο, μάλλον, όταν οι αιτιάσεις της είναι στο επίπεδο του ότι αντέχουμε να μας βρίζουν για τα ψηλά (ή να βρίζουν τις κόρες μας), ότι αντέχουμε να περιμένουμε τα λεωφορεία και να γινόμαστε σαρδέλες μέσα σε αυτά (όσο δεν κάνουμε τίποτα για να το αλλάξουμε αυτό κι όσο μένουμε κολλημένοι στην Αθήνα και ίσως τη Θεσσαλονίκη) και ότι, τελικά, αντέχουμε και τη γραφειοκρατία (όπως μπορούμε) και την αντιγραφή στο πανεπιστήμιο και όλα τα βάρη, που δεν έπεσαν ποτέ μόνο πάνω σ’ αυτήν και ***δεν*** συμβαίνει αυτό γιατί είμαστε κομμάτι του προβλήματος (καθώς θέλει να πιστεύει ότι αυτή το έχει λύσει με …τον εαυτό της!), αλλά γιατί ***δεν είμαστε τόσο ελιτιστές*** ώστε να *απαιτούμε* λύση στην πλάτη των φτωχότερων. Γιατί μόνο τέτοιες λύσεις μπορούν να *απαιτηθούν* –οι άλλες χτίζονται με κόπο και κοστίζουν τον πολύτιμο χρόνο που έχουμε για να ζήσουμε, ***οι εαυτούληδές μας***.
#80 by john on 14/11/2012 - 1:25 πμ
Ο ρόλος που βαράω δεν είναι διδακτικός διότι πολλά όντα είναι ανεπίδεκτα μαθήσεως….
Διαφθορά, πολιτικά τζάκια, Σύριζα και Χ.Α. φυτρώνουν σε λαούς που αδυνατούν να ακούσουν κριτική από άλλους, και παθαίνουν αλλεργία να τους θυμίζουν τα στραβά τους.
Επίσης (τυπικό δείγμα ανθρώπου χωρίς παιδεία και κουλτούρα) μας κρίνεις προσωπικά χωρίς να μας γνωρίζεις. Ξέρεις ακριβώς εσύ τι πήραμε και τι δώσαμε και αν τα πήραμε και μαζί μας έξω.
Νομίζεις ότι όλοι οι Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό το γουστάρουν? Ξέρεις εσύ καλύτερα πως είναι να είσαι άνεργος και να μην έχεις να πληρώσεις το νοίκι και να ταΐσεις τα παιδιά σου?
Οι Έλληνες (πριν από εσένα βέβαια) από την αρχαιότητα το ψωμί τους το βγάζανε εκτός Ελλάδας ως έμποροι και ναυτικοί. Ένα μήνα το καλοκαίρι γύρναγαν και έβλεπαν την οικογένεια.
Θέλει αντριλίκι για να το κάνεις αυτό, και ζόρικες περσόνες σαν εσένα (που μάλλον είναι υπεράνω επιβίωσης) δεν το αντέχουν.
Αν δεν καταλαβαίνεις ότι όσο η χώρα είναι πιο πολιτισμένη και οργανωμένη, είναι όντως καλύτερη για για ανθρώπους με “υψηλή νοημοσύνη” , ανθρώπους με “πολλά ταλέντα ” και ανάπηρους, είναι γιατί είσαι τυπικό δείγμα της εγχώριας υποκουλτούρας και δεν μπορείς να δεις ούτε τα οφθαλμοφανή.
Εσύ είσαι που κουνάς το δάκτυλο και απαγορεύεις την κάθε σύγκριση με τα καλύτερα. Προτιμάς να μείνεις υπανάπτυκτος παρά να δεις τα στραβά σου.
Τέλος δεν ξέρω αν η γράφουσα διάβασε τον «ευαίσθητο» στο γυμνάσιο, αλλά εσύ αμφιβάλλω αν το τελείωσες….. και η ντροπή δική σου…..
#81 by Stamatis Kavadias on 14/11/2012 - 1:45 πμ
Εγώ και το γυμνάσιο τελείωσα και το πανεπιστήμιο και διδακτορικό έκανα για 6 χρόνια (στην Ελλάδα) και τώρα βγάζω το ψωμί μου στο εξωτερικό σαν εσένα κι αν είμαι υπεράνω επιβίωσης είναι λόγο επιλογών και ικανοτήτων κι όχι de facto. Το ποιος είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως φαίνεται από το πόσα σου έγραψα και πόσα έγραψες. Το σε ποιο βαθμό κάνεις ακριβώς αυτό για το οποίο κατηγορείς εμένα, μπορεί να το καταλάβει όποιος διαβάζει.
Τέλος, να σε ενημερώσω ότι, ανεξαρτήτως που εδώ στο εξωτερικό μπορώ να βρω δουλειά και να αξιοποιήσω τις ικανότητες που ανέπτυξα και προετοίμασα για αυτόν τον «πολιτισμό», που έχουν σε αυτές τις χώρες και που τόσο εκτιμάς, πάντα η δυνατότητα επικοινωνίας είναι περιορισμένη εδώ και οι άνθρωποι κλεισμένοι σε σκέψεις συντηρητικές, οι φίλοι μου είναι πάντα εκεί, στην πατρίδα και, συνολικά, όλες οι αντανακλάσεις των ιδεών που αντιλήφθηκα στον κόσμο, έχουν υποστασιοποιηθεί στο μυαλό μου πάνω σε Έλληνες και σε ελληνικά τοπία και στην ελληνική παιδεία, όσο την έχω ενσωματώσει.
Όσο για την ντροπή …ποιός την έχασε;
#82 by john on 14/11/2012 - 8:28 πμ
1) Αποσπάσματα από αυτά που γράφεις:
α) στη Γερμανία είναι καλύτερα για ανθρώπους με “υψηλή νοημοσύνη”, ανθρώπους με “πολλά ταλέντα ” και ανάπηρους
β) ανεξαρτήτως που εδώ στο εξωτερικό μπορώ να βρω δουλειά και να αξιοποιήσω τις ικανότητες που ανέπτυξα και προετοίμασα για αυτόν τον “πολιτισμό”
Καθώς του ότι η χρήση εισαγωγικών στην Ελληνική με τον τρόπο που το κάνεις καταδεικνύει ειρωνεία και αμφισβήτηση, τότε το α) μεταφράζεται στο ότι στην Γερμανία είναι καλύτερα για ανθρώπους αμφιβόλου νοημοσύνης, πιθανώς ατάλαντους και ανάπηρους.
Αν είναι έτσι, μου επιτρέπεις να ρωτήσω εσύ γιατί επέλεξες να πάς στο εξωτερικό? (εκτός και αν θεωρείς ότι τις παραπάνω κατηγορίες ανθρώπων τις συγκεντρώνει μόνο η Γερμανία)
Και γιατί δεν έμεινες στην Ελλάδα?
2. Μετά από τόσα χρόνια στα θρανία έπρεπε να διαβάζεις κείμενο καλύτερα. Εγώ δεν έβγαλα κανένα συμπέρασμα για την ζωή σου ως σήμερα. (πόσα πήρες και πόσα έδωσες στην πατρίδα) Μόνο, λόγω του τρόπου με τον οποίο απορρίπτεις συλλήβδην και άκριτα την κριτική, αμφισβήτησα το μορφωτικό σου επίπεδο (καθώς και την κουλτούρα σου), και επίσης επεσήμανα και την ευκολία με την οποία με μάγκικο (που θυμίζει λίγο από Συριζα και Χ.Α) τόνο ζητάς από αυτόν που σου χαλάει την μέρα να «μη μας στέλνει τα άρθρα της, όμως, με όλη της την ιδιαίτερη …ευαισθησία (όταν πρόκειται για τον υπερευαίσθητο εαυτό της)» και στους υπολοίπους να ντρεπόμαστε που σου απευθύνουμε ερωτήσεις και σου κουνάμε το δάκτυλο. Και τα δύο συμπεράσματα προέκυπταν λοιπόν από τα γραφόμενα σου, και κανένα από την φαντασία μου.
3. Η κουλτούρα δεν είναι αποτέλεσμα της παραμονής στα θρανία. Αλλιώς με τόσους διδάκτορες και καθηγηταράδες στα Ελληνικά πανεπιστήμια η χώρα μας θα ήταν Ελβετία. Αντιθέτως εδώ ούτε εκλογές δεν μπορούν να γίνουν, και έχουμε μέχρι και καθηγητές τραμπούκους να σταματούν νόμιμες διαδικασίες γιατί δεν τους αρέσουν και δεν τις εγκρίνουν.
4. Λες «πάντα η δυνατότητα επικοινωνίας είναι περιορισμένη εδώ και οι άνθρωποι κλεισμένοι σε σκέψεις συντηρητικές», αλλά παρόλα αυτά μένεις στο εξωτερικό και παραμένεις εκεί, μόνος προοδευτικός μέσα στην συντήρηση. Θα πρέπει να έχεις κάποιον καλό λόγο που το κάνεις.
5. Η Ελληνική παιδεία τα τελευταία χρόνια θεωρείται τόσο χαμηλή που πλέον τα περισσότερα (πλην εξαιρέσεων π.χ. πολυτεχνείο Κρήτης/πατρών) Ελληνικά ιδρύματα δεν αναγνωρίζονται καν στο εξωτερικό. Εσύ που είπαμε ότι την πήρες την Ελληνική παιδεία?
6. Τέλος δεν ξέρω ποιος την έχασε την ντροπή…. αλλά νομίζω ότι ξέρω ποιος δεν την βρήκες….
#83 by john on 14/11/2012 - 9:35 πμ
Συμπληρωματικά μερικές εικόνες από τα Ελληνικά πανεπιστήμια που απλόχερα μοιράζεται η Ελληνική Παιδεία (στην οποία αναφέρεσαι) στους φοιτητές (που μάλλον δεν την προσλαμβάνουν σε ικανοποιητικές δόσεις):
Την ίδια στιγμή στην συντηρητική Βέρνη της Ελβετίας δεν υπάρχουν αντανακλάσεις Ελληνικών τοπίων, όμως οι μαρκαδόροι βρίσκονται ανελλιπώς στον πίνακα:
Τέλος θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ μαζί σου τους λόγους για τους οποίους εργάζομαι στο εξωτερικό, όπου θα φανεί πόσα πήρα από την Ελλάδα και πόσα έδωσα.
α. Έγινα αναγκαστικά επιχειρηματίας στα 13 μου (αφού η τράπεζα με έβαλε τριτεγγυητή στα δάνεια της επιχείρησης του πατέρα μου).
β. Όλα μου τα καλοκαίρια δούλευα εργάτης, και δούλεψα ταυτόχρονα με τις σπουδές μου.
γ. Ενώ πέρασα 18ος στην ΑΣΟΕΕ, καθώς του ότι τότε δεν γίνονται (καθόλου όμως) μαθήματα, δεν υπήρχαν βιβλία και αν δεν ήσουν σε πολιτική νεολαία δεν πέρναγες καν τις τάξεις, πλήρωσα ιδιωτικό πανεπιστήμιο.
δ. Δεν πήγα μεταπτυχιακά για να δουλέψω διότι «τα πράγματα ήταν δύσκολα»
ε. Έγινα διευθύνων σε βιοτεχνία με 80 εργαζόμενους στα 23, και μισθοδότησα (με ΙΚΑ) δεκάδες ανθρώπους για 20 χρόνια.
στ. Ποτέ δεν έκλεβα την εφορία λόγω φόβου και απειρίας. Όμως βάση της Ελληνικής φορολογική νομοθεσίας (που δίνει το δικαίωμα στον πάσα ένα περαστικό ελεγκτή να σε κλείσει με συνοπτικές διαδικασίες π.χ. λόγω φύρας / αποθεμάτων παραγωγής) εκβιάστηκα (χωρίς παράπτωμα) και πλήρωσα λάδια πολλάκις (λόγω του ότι ο ελεγκτής «είχε στόχους»)
ζ. Ο βασικός μου ανταγωνιστής έκανε 1 ΔΙΣ τζίρο και έδειχνε 100 εκατομμύρια. Τον έπιασαν με διπλά βιβλία, τα οποία καταδείκνυαν την συνεργία 300 μαγαζιών ανά την Ελλάδα. Αθωώθηκε με βούλευμα και συνέχισε ακάθεκτος.
η. Λόγω του ζ παραπάνω τελικά το κλείσαμε το μαγαζί καθώς ο κύριος ήταν κατά 30% φθηνότερος σε βιομηχανικό προιόν (άρα ανίκητος)
θ. Χάσαμε τα πάντα (ΤΑ ΠΑΝΤΑ) από τις κρατικές τράπεζες (ΕΘΝΙΚΗ – που έφθανε να με χρεώνει μέχρι και 36% επιτόκιο- και όχι τους κακούς διεθνείς τραπεζίτες) και η επιχείρηση έκλεισε. Μακάρι να μας δάνειζαν οι «κακοί» ξένοι με 6%.. θα ήμασταν πλούσιοι τώρα….
ι. Ο πατέρας μου με 45 χρόνια ένσημα δεν παίρνει σύνταξη διότι δεν έχει τελειώσει με την εφορία (πως γίνεται να τελειώσεις αν έχεις χρεοκοπήσει?) (εγώ έχω ήδη 26 χρόνια ένσημα, και ξέρω ότι δεν θα πάρω σύνταξη ποτέ)
κ. Τώρα ο πατέρας μου είναι στο τελευταίο στάδιο άνοιας και parkinson και τον πληρώνω από την τσέπη μου.
λ. Επί κοντά 20 χρόνια είτε δεν πήγαινα διακοπές (είτε πήγαινα μία εβδομάδα με φόβο κυρίου, μη και μου σκάσουν οι επιταγές και μπω φυλακή)
μ. 6 χρόνια μετά την χρεοκοπία κατάφερα να πληρώσω ΟΛΟΥΣ όσους χρώσταγα (αναγκαστικά και τις τράπεζες) δουλεύοντας στο εξωτερικό.
μ. Από την Ελλάδα ΔΕΝ ΠΗΡΑ ΤΙΠΟΤΑ. Αντιθέτως έδωσα πολλά. (πολύ περισσότερα πάντως από τον μέσο άνθρωπο)
ν. Τώρα λοιπόν επιλέγω να εργάζομαι στο εξωτερικό και δεν θέλω να πληρώσω ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΡΑ ΦΌΡΟΥΣ σε αυτό το σύστημα ανομίας που με την βοήθεια του 60% των «φτιαγμένων» συμπατριωτών μου νέμεται την εξουσία.
ξ. Όπως λέει ο seleukos ψηφίζω και εγώ με τα πόδια μου και αφήνω τους Έλληνες να κάνουν τα πράγματα «όσο καλύτερα μπορούν», να είναι περήφανοι για την Ελληνικότητα τους, να απορρίπτουν κάθε κριτική, και να χαίρονται τα μπάνια τους σε θάλασσες – πισίνες. Πάντως πλέον δεν θα το κάνουν με τα δικά μου λεφτά…..
Όπως βλέπεις δεν είμαι ούτε ευαίσθητος, ούτε Βασιλάκης Καίλας, ούτε και πήρα από την πατρίδα για να τα πάω έξω.
Αντιθέτως είμαι σκληρόπετσος και έχω «ψηθεί» στα άσχημα….
Όμως υπέρτερο αγαθό όλων είναι η ελευθερία, και έχω την ελευθερία να δουλέψω σε όποια «απολίτιστη» χώρα θέλω και να αποφασίσω να μην πληρώσω άλλο κεφαλικό φόρο στους όποιους συμπατριώτες μου να «κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για την πατρίδα».
#84 by Ιωάννα on 14/11/2012 - 11:25 πμ
John να είσαι καλά και να προοδεύεις όπου κι αν είσαι. Η ιστορία σου είναι συγκλονιστική – τι να πει κανείς για μια χώρα που συμπεριφέρεται έτσι στους έννομους και τίμιους πολίτες της; Πραγματικά δεν μπορούσες να επιβιώσεις καν, για σένα ήταν θέμα ζωής και θανάτου να φύγεις. Με τα δικά σου δεδομένα, το να μείνεις και να «παλέψεις», όπως μας λένε κουνώντας το δάκτυλο, θα σήμαινε την ολοκληρωτική σου καταστροφή, επαγγελματική και πιθανώς και σωματική/ψυχική, μια και όπως λες τον πατέρα σου τον συντηρείς εσύ – φαντάζομαι κανένα σύστημα υγείας δεν τον ανέλαβε. Ας μας πουν πώς ακριβώς λοιπόν παλεύει στην Ελλάδα κάποιος στη θέση σου, όταν μπορούν τα διάφορα συστήματα και κυκλώματα απλώς να τον λιώσουν σαν μυρμήγκι, χωρίς δεύτερη σκέψη.
#85 by Stamatis Kavadias on 15/11/2012 - 6:46 πμ
1) Να σε βοηθήσω λίγο. Στις φράσεις <> και <>, τα εισαγωγικά δεν χρησιμοποιούνται με τον τρόπο που νομίζεις, αλλά παραπέμπουν (όντως ειρωνικά) σε χαρακτηρισμούς που δίνει *επί λέξη* η γράφουσα στον εαυτό της. Τώρα, γιατί βάζω εισαγωγικά στον «πολιτισμό» αυτόν, που απαιτεί οι δουλειές που μαθαίνουμε να είναι εφικτές μόνο στις πλούσιες χώρες και γιατί αυτός ο «πολιτισμός» χρησιμοποιεί τον πλούτο για να χωρίσει τους ανθρώπους κι όχι για να καλύψει διαφορές, σε αφήνω να το καταλάβεις μόνος σου, αν και το βλέπω δύσκολο.
2) Γράφεις:
<>
Αν εσύ αυτό το βρίσκεις κριτική –που «απορρίπτω συλλήβδην και άκριτα»– έχεις μπερδέψει τις έννοιες. Αν αυτά είναι τα «στραβά» των Ελλήνων, που «παθαίνω αλλεργία να μου τα θυμίζουν», έχεις χάσει τα λογικά σου. Αν πάλι αναφέρεσαι στο άρθρο και θεωρείς ότι έχω «πάθει αλλεργία», πάλι νομίζω ότι παραλογίζεσαι, αν αυτό το λες για το 1ο μου σχόλιο στη γράφουσα και το 1ο μου σχόλιο σε σένα. Τα υπόλοιπα σχόλιά μου, αφορούν αποκλειστικά αυτόν στον οποίο απαντώ, εκτός από όταν κατονομάζω τη «γράφουσα» ως τέτοια ή ως «Ιωάννα».
Όσο για αυτά που απευθύνω στη γράφουσα (κι ανέλαβες δικηγόρος της), για το να μην μας γράφει «τον πόνο της» από ‘κει έξω που είναι βολεμένη, νομίζω ότι έχεις καβαλήσει κάποιο καλάμι, που νομίζεις ότι θα μου κάνεις και παρατήρηση. Είναι ένα πράγμα να μην είσαι υπεύθυνος (απέναντι στην πατρίδα) κι ένα άλλο πράγμα να είσαι και αναίσθητος από πάνω (απέναντι στους συμπατριώτες σου)!
3) Αν αυτά που γράφεις αφορούν εμένα, μάλλον παρεκτρέπεσαι και …βγάζεις συμπεράσματα(!!!) και μπορεί να σε διαψεύσει η τωρινή μου εργασία εκτός Ελλάδας. Διαφορετικά, απλώς παραμιλάς κι αυτά είναι άσχετα. Δε θα μιλήσουμε επί παντός επιστητού εδώ.
4) Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις.
5) Αυτό το εκλαμβάνω ως ένδειξη …ευρυμάθειας κι εφευρετικότητας!
#86 by Stamatis Kavadias on 15/11/2012 - 6:52 πμ
Επειδή χάθηκαν κάποια στοιχεία του κειμένου, το επαναλαμβάνω, για να μην υπάρχει μπέρδεμα.
1) Να σε βοηθήσω λίγο. Στις φράσεις «ανθρώπους με “υψηλή νοημοσύνη”» και «ανθρώπους με “πολλά ταλέντα”», τα εισαγωγικά δεν χρησιμοποιούνται με τον τρόπο που νομίζεις, αλλά παραπέμπουν (όντως ειρωνικά) σε χαρακτηρισμούς που δίνει η γράφουσα στον εαυτό της. Τώρα, γιατί βάζω εισαγωγικά στον «πολιτισμό» αυτόν, που απαιτεί οι δουλειές που μαθαίνουμε να είναι εφικτές μόνο στις πλούσιες χώρες και γιατί αυτός ο «πολιτισμός» χρησιμοποιεί τον πλούτο για να χωρίσει τους ανθρώπους κι όχι για να καλύψει διαφορές, σε αφήνω να το καταλάβεις μόνος σου, αν και το βλέπω δύσκολο.
2) Γράφεις:
«Αρκεί το ότι “ότι καλύτερο μπορείτε” για την πατρίδα να είναι κατά τι διαφορετικό από το “ότι καλύτερο που μπορουσατε” και που γίνονταν μέχρι τώρα, γιατί το προηγούμενο “ότι καλύτερο” του 80% των όσων επέλεξαν να διέμενουν εδώ έφερε την χώρα στο χάλι που είναι σήμερα…»
Αν εσύ αυτό το βρίσκεις κριτική –που «απορρίπτω συλλήβδην και άκριτα»– έχεις μπερδέψει τις έννοιες. Αν αυτά είναι τα «στραβά» των Ελλήνων, που «παθαίνω αλλεργία να μου τα θυμίζουν», έχεις χάσει τα λογικά σου. Αν πάλι αναφέρεσαι στο κείμενο και θεωρείς ότι έχω «πάθει αλλεργία», πάλι νομίζω ότι παραλογίζεσαι, όταν αυτό το λες για το 1ο μου σχόλιο στη γράφουσα και το 1ο μου σχόλιο σε σένα. Τα υπόλοιπα σχόλιά μου, αφορούν αποκλειστικά αυτόν στον οποίο απαντώ, εκτός από όταν κατονομάζω τη «γράφουσα» ως τέτοια ή ως «Ιωάννα».
Όσο για αυτά που απευθύνω στη γράφουσα (κι ανέλαβες δικηγόρος της), για το να μην μας γράφει «τον πόνο της» από ‘κει έξω που είναι βολεμένη, νομίζω ότι έχεις καβαλήσει κάποιο καλάμι, που νομίζεις ότι θα μου κάνεις και παρατήρηση. Είναι ένα πράγμα να μην είσαι υπεύθυνος (απέναντι στην πατρίδα) κι ένα άλλο πράγμα να είσαι και αναίσθητος από πάνω (απέναντι στους συμπατριώτες σου)!
3) Αν αυτά που γράφεις αφορούν εμένα, μάλλον παρεκτρέπεσαι και βγάζεις συμπεράσματα και μπορεί να σε διαψεύσει η τωρινή μου εργασία εκτός Ελλάδας. Διαφορετικά, απλώς παραμιλάς κι αυτά είναι άσχετα. Δε θα μιλήσουμε επί παντός επιστητού εδώ.
4) Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις.
5) Αυτό το εκλαμβάνω ως ένδειξη …ευρυμάθειας κι εφευρετικότητας!
#87 by Stamatis Kavadias on 15/11/2012 - 7:46 πμ
Αρχικά να σου στείλω κάτι από το διδακτορικό μου στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, για να βεβαιωθείς ότι υπάρχουν και στην Ελλάδα μαρκαδόροι στους πίνακες και τους χρησιμοποιούμε κι όλας!
————–
Βλέπω κι εσύ θες να πεις τον πόνο σου! Φίλους δεν έχεις; Αλλά, βέβαια, προφανώς το κάνεις γιατί σου φταίει η πατρίδα για όσα τράβηξες. Μακάρι τα παιδιά σου να μην τραβήξουν χειρότερα, γιατί θα τα στηρίξει η καινούρια πατρίδα για την οποία τα προορίζεις.
Συγχαρητήρια που αγωνίστηκες και κατάφερες να σταθείς στα πόδια σου και συγχαρητήρια που το έκανες χωρείς να παρανομήσεις. Θα μου επιτρέψεις να έχω την άποψη ότι, όσα τράβηξες δεν οφείλονται στο ότι το 60% των Ελλήνων είναι κηφήνες και διεφθαρμένοι και ότι έχουμε όλοι ευθύνη για αυτά, με τους ξένους να μην είναι άμοιροι μέρους αυτών των ευθυνών (όχι μεροληπτικά και μόνο σε βάρος μας, αλλά εκ συστήματος!), καθώς ίσως γνωρίζεις ότι ακόμα πληρώνουμε, ή πληρώναμε ως πρόσφατα, χρέος …υπεραιωνόβιο! (Για να μην ξανανοίξουμε την κουβέντα για τις αποζημιώσεις και το υποχρεωτικό δάνειο που χαρίζουμε στη Γερμανία.)
Αντιλαμβάνομαι ότι είσαι αρνητικά προκατειλημμένος με την Ελλάδα, όμως κανείς δε σου ζήτησε κανενός είδους «κεφαλικό φόρο». Μπορείς, όμως, να μην επανέρχεσαι πάνω από ένα πτώμα γεμάτο πληγές που κακοφορμίζουν, γιατί βρήκες την ώρα να …εκδικηθείς! Κι αν έχεις τη γνώμη ότι δικαιούσουν καλύτερη «συμπεριφορά» από την Ελλάδα, ίσως κάποτε θα πρέπει να αρχίσεις (εσύ και όλοι μας), να σκέφτεσαι και τι οφείλεις, πριν ζητήσεις αυτά που «σου οφείλουν» τα μέρη που σε γέννησαν. Αν, στα μέρη που ζεις κι έμαθες να αγαπάς, την ελευθερία την μετράτε με το τι πληρώνετε και κυρίως τι δεν πληρώνετε, εμένα εδώ με μάθανε ότι την ελευθερία την αξίζεις όταν μπορείς να κουβαλήσεις την ευθύνη που γεννά.
#88 by john on 15/11/2012 - 11:35 πμ
Μάλλον είσαι από τους δόκτορες που παράγονται μαζικά στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και μαθαίνουν να μελετούν μια σταγόνα που πέφτει επί δώδεκα χρόνια, και δεν βλέπουν το δωμάτιο που έχει πιάσει φωτιά πίσω τους….
1) Ευτυχώς εσύ δεν είχες προβλήματα στην Ελλάδα γιατί στα 6 χρόνια του διδακτορικού σου κάποιος σε πλήρωνε (μάλλον εμείς) και επίσης δεν αναγκάστηκες ποτέ να ¨λερώσεις» τα χεράκια σου προσπαθώντας να επιβιώσεις στην Ελλάδα των αντανακλάσεων και τον τοπίων.
2) σε ότι σου έθεσα στα προηγούμενα δεν απαντάς σε τίποτα:
– Γιατί είσαι έξω?
– Γιατί δεν είσαι μέσα?
– Πώς εσύ συμβάλεις και «αναλαμβάνεις να κάνεις ότι καλύτερο για την πατρίδα» ενώ είσαι στο εξωτερικό και ούτε καν ξέρεις τι πως είναι να ζεις, να εργαζεσαι και να καταστρέφεσαι στην Ελλάδα. (μόνο το δωματιάκι του διδακτορικού σου ξέρεις καλά από ότι φαίνεται).
2) μας βάζεις μια φωτό με το πινακάκι που έγραφες το διδακτορικό σου που είχε μαρκαδόρο και τι απέδειξες? Εγώ ανέβασα την εικόνα του ΑΠΘ σήμερα και όχι του ενός δωματίου στο ΙΔΡΥΜΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ και ΕΡΕΥΝΑΣ που ήταν κλειδωμένο και που δεν το πρόλαβαν οι «φοιτητές¨μας.
Πάλι λοιπόν είσαι εκτός θέματος και αποδεικνύεις ότι βλέπεις το δάκτυλο όταν σου δείχνουν το δάσος.
3) Κεφαλικός φόρος στην Ελλάδα υπάρχει. Έχει πολλές μορφές και λέγεται φόρος επιτηδεύματος, φόρος Ακινήτου περιουσίας, τεκμήριο εισοδήματος κλπ. Απλά ζεις αλλού (και ο εγκέφαλος σου έχει καεί διαβάζοντας τόσο θεωρεία) που δεν το ξέρεις.
4) Μη σε ανησυχεί αν έχω φίλους. Θα τα καταφέρω και χωρίς γιατί μπορώ να βρίσκω συμπόνια και παρηγοριά στα μπλόγκ όπου την διαβάζουν ανώτεροι ερευνητές σαν εσένα.
5) Αν δεν φταίει το 60% των βολεμένων που πάντα ψήφιζε ότι καλύτερο για να συνεχιστεί το πάρτυ και η μοιρασιά για την κατάσταση μας ποιος φταίει? Οι Νεφελίμ? Οι εξωγήινοι? Οι Γερμανοί? Η ίδια πάντα ιστορία…. και για αυτό θα είναι πάντα οι Έλληνες ουραγοί. Γιατί κανείς ποτέ δεν θα φταίει. Πάντα θα πετάτε την μπάλα στην εξέδρα.
6) Το πόσο κομπλεξικούλης είσαι φαίνεται που μου λες ότι ανέλαβα «δικηγόρος» της αρθρογράφου. Δεν έγινε αυτό. Απλά βρίσκω φτηνιάρηδες του όσους έχουν δηλώσεις του κιλού (σαν εσένα) που κατά βάση είναι βερμπαλισμοί και τίποτα παραπάνω. Εκτός από τις αντανακλάσεις «ελληνικών τοπίων» και τα άλλα σχετικά έχεις τίποτα να μας πεις πάνω στο αληθινό θέμα? Είναι όσα γράφει το άρθρο βλακείες? Είναι όλα θέμα της ευαισθησίας της Ιωάννας?
7) Δεν χρειάζομαι να καβαλήσω καλάμι για να σου «κάνω παρατήρηση». Θα το κάνω ελεύθερα και όσο θέλω και για όσο εκθέτεις τις σκέψεις σου σε δημόσιο φόρουμ. Αν δεν σου αρέσει μην τις εκθέτεις σε δημόσια θέα και βάλε τις μαζί με τις αντανακλάσεις της Ελληνικής παιδείας που πήρες από την πατρίδα.
8) Εμένα πατρίδα μου ΔΕΝ είναι η «Ελλάδα του 2012» των κομματικών, συνδικαλιστών και βολεμένων. Πατρίδα μου είναι ο Σωκράτης, ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής, ο Αλέξανδρος, οι φιλόσοφοι της αρχαιότητας, ο Πλάτων, ο Βενιζέλος, ο Μποδοσάκης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Γιατρός Παπαιωάννου και όλοι όσοι σύμπηξαν το Ελληνικό πνεύμα (οχι το γιαλαντζί) και το γιγάντωσαν μέσα στους αιώνες.
Όταν θα σβήσουν αυτοί που καπηλεύτηκαν την πατρίδα μας, και που κατ’ ευφημισμό ονομάζουν τους εαυτούς τους Ελληνες, κάποιοι από μας θα υπάρχουμε και θα γυρίσουμε για να ξαναπάρουμε πίσω και την γεωγραφία μας.
#89 by ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ on 11/11/2012 - 10:05 πμ
john
Θυμος-Θυμος-Θυμος…
ναι, δεν τονιζω
ναι, ειμαι ανυπερβλητα και ασυγκρατητη εξυπνη, ομορφη, ταλαντουχα κλπ κλπ, απαντωντας στο αρχικο αρθρο…αλλα μαλλον το χιουμορ – μιας και δεν διαβαζες γκραφιλντ – δεν το εχεις
μου αρεσουν οι ασυναρτησιες που γραφω και που τις καταλαβαινουν οι ανθρωποι του δικου μου επιπεδου
μεινε με τις γνωσεις των αρχαιων λοιπον και οταν ειναι να επικοινωνησεις – εστω κι απο δω – χρησιμοποιησε πουλους, ξεβρακωσιες και αλλα τετοια που αρμοζουν σε ανθρωπους του επιπεδου σου
#90 by miss espresso on 11/11/2012 - 3:58 μμ
Εγώ πάλι είμαι περίεργη να καταλάβω ακριβώς ποιό είναι το επίπεδό σου, τους λόγους για τους οποίους το θεωρείς ανώτερο, και πώς πιστεύεις ότι θα βελτιώσει την κοινωνία μας. Με επιχειρήματα παρακαλώ. Διότι μέχρι στιγμής το μόνο που διαβάζω στα σχόλιά σου είναι μια απαξίωση για όποιον έχει διαφορετικές απόψεις από τις δικές σου. Επίσης, κι εγώ διάβαζα Garfield μετά μανίας αλλά φαίνεται να μην έχω την ίδια αίσθηση του αστείου με σένα!
#91 by miss espresso on 11/11/2012 - 7:52 μμ
Όταν τίκαρα το κουτί για να ειδοποιούμαι μέσω mail για τα επόμενα σχόλια σε αυτό το ενδιαφέρον άρθρο δεν φανταζόμουν ότι θα έβλεπα ανάμεσα στα άλλα κάποια σχόλια που με βγάζουν από τα ρούχα μου.
Όπως έγραψα παραπάνω ούτε την Ιωάννα ξέρω ούτε το blog αυτό είχα διαβάσει πριν από χθες.
Η κοπέλλα καλώς ή κακώς έγραψε τις απόψεις της πάνω σε μία υπαρκτή κατάσταση. Έχει φύγει από την Ελλάδα, και παραθέτει το πώς βλέπει τα πράγματα. Κάποιοι συμφωνούν και κάποιοι διαφωνούν. Ωραία ως εδώ.
Κάποιοι από εσάς που έχετε ξεσπάσει σε εθνικιστικό παραλήρημα πάτε καλά ήθελα να ξέρω; Μπορεί να μην είστε τόσο ακραίοι όσο σε κάποια άλλα sites αλλά μα την αλήθεια ήθελα να ξέρω τί περνάει μέσα από το μυαλό σας!
Γράφει και ξαναγράφει η χαρά κάπου στο #34 ότι η Ιωάννα είναι «πριγκήπισσα» κι άλλα τέτοια χαριτωμένα. Ωραία Χαρά, εγώ που σίγουρα δεν είμαι πριγκήπισσα, γιατί βλέπω ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο ήλιος και θάλλασα αλλά δυστυχώς είναι κυρίως καφρίλα και γλύψιμο; Πες μου. Εγώ σίγουρα δεν μεγάλωσα προστατευμένη σε ροζ φούσκα. Η οικογένειά μου είναι μετρημένη και περάσαμε απίστευτεες οικονομικές δυσκολίες όταν κάποιοι έξυπνοι καλοπερνούσαν. Πες μου λοιπόν, γιατί να μην απαιτώ από το κράτος να μου παρέχει τα πεζοδρόμια που πληρώνω αντί να μπάινω στον κίνδυνο να περπατώ στο δρόμο; Γιατί νοιάζομαι για τον ανάπηρο που δεν μπορεί να κυκλοφορήσει με αμαξίδιο, κι ας μην έχω ευτυχώς ανάπηρο άνθρωπο στην οικογένειά μου; Είναι επειδή είμαι «πριγκηπέσσα»;
Γιατί να πρέπει να πληρώνω 1,40 Ευρώ για μια συγκοινωνία που δεν με εξυπηρετεί. Γιατί να πρέπει να λαδώσω για να πάρω δίπλωμα; Φαντάζομαι πρέπει να με θεωρείς πανηλίθια και πριγκήπισσα που αρνήθηκα να πάρω δίπλωμα οδήγησης με αυτό τον τρόπο. Γιατί να πρέπει να δέχομαι μονίμως τον ΑΒ να μην έχει να μου δώσει σωστά τα ρέστα στα ψώνια μου αλλά να μην μιλάω όταν με κλέβει στις τιμές στα ράφια; Είναι μαγκιά αυτό;
Εσύ προτιμάς να ταλαιπωρηθείς από τους κλειστούς δρόμους. Εμένα η μητέρα μου κυκλοφορεί με μπαστούνι κι έχει πρόβλημα υγείας κι έχει πληρώσει γι’αυτούς τους δρόμους από τα 14 της που δούλευε. Εκείνη γιατί να δέχεται τη δική σου εκκεντρικότητα;
Θεωρείς ουτοπικό το να μην έχουμε σκουπίδια στους δρόμους; Θεωρείς ουτοπικό ο έμπορος να είναι έμπορος και όχι κλέφτης;
Πώς είσαι τόσο σίγουρη ότι ο Γερμανός ή ο Σουηδός ή ο Νορβηγός ή ο βέλγος δεν θα σου ανοίξει το σπίτι του και δεν θα σε βοηθήσει; Δεν ξέρεις ότι τέτοιες σκέψεις φλερτάρουν με το ρατσισμό;
Και πάνω απ’όλα πώς έχεις το θράσσος να κρίνεις τον κόσμο που αφήνει την πατρίδα του και πάει να ζήσει αλλού; Τί εννοείς ότι κάποιος κάνει το «Βασιλάκη Καΐλα»; έχεις παρακολουθήσει ποτέ ταινείες με τον Καΐλα; Συνήθως πρόκειται για κόσμο με δυσκολίες που προσπαθεί να βρει λύση στα προβλήματα του με αξιοπρέπεια; Τί υποννοείς λοιπόν, ότι όσοι μεταναστεύουν είναι τί; Κάτι διαφορετικό; Μην πετάς απλά εξυπνάδες, ανέλυσέ το. Πες μας τι επάφή έχεις εσύ με τους μετανάστες Έλληνες; Έζησες ποτέ την αγωνία τους; Ξέρεις τί νιώθουν;
Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να οικειοποιείσαι μία πατρίδα; Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να αμφισβητείς την αγάπη κάποιου άλλου για την πατρίδα του; Επειδή δεν γλύφει; Επειδή λέει πράγματα που πονάνε; Σου αρέσει εσένα η Ελλάδα όπως έχει καταντήσει; Ξέρεις εσύ κανενα να βελτιώνεται με το να κρύβεται από τα μειονεκτήματά του; Αν πεις ναι θα συμπεράνω πολλά για εσένα.
Και τέλος Χαρά, άστα τα λογιστικά επιχειρήματα. Όποιος υπήρξε μικρομεσαίος επιχειρηματίας στην Ελλάδα με την αφέλεια να θέλει να είναι τίμιος γνωρίζει πολύ καλά τους λογιστές.
Έταιρη η ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ στο #43. Ελληνίδα που αρνείται στους υπόλοιπους να αγαπούν την ίδια χώρα. Θα σχολιάσω μόνο τις λέξεις με κεφαλαία, προφανώς εκεί ήθελε να εστιάσουμε όλοι μας. Υψηλή νημοσύνη έχουν πολλοί άνθρωποι. Δυστυχώς δεν έχεις καταλάβει ότι αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Προτιμώ έναν τίμιο, εργατικό άνθρωπο με χαμηλή νοημοσύνη από κάποιον έξυπνο που θα είναι απατεώνας. Το σπίτι σου είναι καταφώτεινο ανάλογα με το που μένεις. Αν το μόνο που μπορείς να πληρώσειες είναι μια ημιϋπόγεια γκαρσονιέρα πολύ αμφιβάλλω αν θα βλέπεις φως. Το ότι είναι Νοέμβριος και είναι καλοκαίρι μάλλον δεν θα έπρεπε να σε κάνει χαρούμενη γιατί η ανομβρία βλάπτει την αγροτική οικονομία της Ελλάδας. Ακούς τα βότσαλα στην παραλία; Μπράβο βρε προνομιούχα! Εγώ έχω να κάνω διακόπες από το 2002. Όχι δεν υπερβάλλω αλλά δεν είμαστε όλοι βολεμένοι, δεν έχουμε όλοι σπίτια σε χωριό, και δεν θέλαμε όλοι να βρεθούμε χρεωμένοι για να πάμε διακοπές. Επίσης δεν έχουμε όλοι αμάξι. Φαντάζομαι η Χαρά από πιο πάνω θα χαίρεται να πηγαίνει με 2 αστικά λεωφορεία κι ένα ΚΤΕΛ στην παραλία πάντως. Επίσης η Ελλάδα δεν έχει την αποκλειστικότητα του ήλιου και της θάλασσας στον πλανήτη. Σου προτείνω να ανοίξεις μια εγκυκλοπαίδεια αν δεν με πιστεύεις.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Θέλεις «να ζήσεις και να πεθάνεις με ήλιο». Μπράβο σου, μάλλον έχεις τα μέσα να το κάνεις. Μήπως θέλεις όλοι μας να πεθάνουμε στον ήλιο; Εγώ πάντως δεν έχω όρεξη να αυτοκτονήσω επειδή εσύ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ότι είσαι ρομαντική.
Κι επειδή κι εσένα ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ το παραλήρημά σου υπήρξε ατελείωτο να σου πώ ότι δεν μπορώ να φανταστώ πώς κάνεις παρατηρήσεις για την ορθογραφία ενός ανθρώπου από τη στιγμή που δεν τονίζεις, δεν βάζεις ένα κόμα, μια άνω τελεία, κεφαλαία γράμματα όπου πρέπει άρα κι εσύ η ίδια είσαι ανορθόγραφη!!!!
Περιμένω τα επιχειρήματα που σου ζήτησα για να μου εξηγήσεις γιατί έχεις ανώτερο επίπεδο. Διότι από αυτά που έγραψα δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί έχεις τέτοιο κόμπλεξ ανωτερώτητας.
Stamatis Kavadias: Αλλοίμονο στον Έλληνα που θα βρεθεί ανάπηρος. Κανένας μας δεν έχει συμβόλαιο να είναι αρτιμελής για πάντα, μόνο αυτό σκέψου.
#92 by Ιωάννα on 11/11/2012 - 8:03 μμ
Ντρέπομαι για τον εαυτό μου που δεν είχα την οξυδέρκεια και την ευγλωττία (και το θάρρος, μάλλον, μια και είμαι άτολμη, δειλή και άλλα τέτοια, και δεν μπορώ να αντιμετωπίσω ανθρώπους που με βρίζουν) για να επισημάνω όλα αυτά που τόσο εύστοχα παρατηρείς. Και τέλος πάντων ας μου απαντήσει κάποιος, πώς αντιμετωπίζει κάποιος που δεν είναι «πριγκηπέσσα» τα διαρκή βρισίδια. Μήπως βρίζει κι εκείνος; Τώρα καταλαβαίνω…
#93 by Χαρά on 12/11/2012 - 11:01 πμ
Miss espresso, για δείξε μου μέσα σε όλες μου τις απαντήσεις, που αναφέρω ότι η Ελλάδα διαφέρει λόγω του ήλιου της και της θάλασσας ή που αναφέρω ότι δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που να τα διαθέτει αυτά?
Άρα κράτα τις εγκυκλοπαίδειες για τα δικά σου ταξίδια.
Πες μου που αναφέρω ότι εγώ συμφωνώ με την κατάσταση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα? Που έχω γράψει ότι ο ανάπηρος δεν δικαιούται ότι ακριβώς και ο μη ανάπηρος? Που έγραψα ότι πρέπει να λαδώνεις για να μπορέσεις να κάνεις την δουλειά σου? Που αναφέρω ότι το κράτος δεν θα πρέπει να σέβεται τον πολίτη και να είναι ανταποδοτικό?
Που είπα ότι μου αρέσουν οι κλειστοί δρόμοι? Απλά ανέφερα ότι προτιμώ να απεργώ κατεβαίνοντας στον δρόμο, από το να φοράω λευκό περιβραχιόνιο.
Ενημερωτικά και η δική μου μητέρα κυκλοφορεί με μπαστούνι και δούλευε από τα εννιά της, γιατί μεγάλωσε χωρίς πατέρα.
Επειδή λοιπόν πουθενά ΔΕΝ τα έχω γράψει αυτά, σταμάτα να βγάζεις συμπεράσματα. Είπα και σε άλλη απάντηση ότι τα πράγματα δεν είναι ή άσπρο ή μαύρο.
Θα σου πω λοιπόν μιας και το ζήτησες, που και γιατί διαφώνησα με την Ιωάννα…
Λοιπόν Βασιλάκη Καΐλα την αποκάλεσα λόγω της υπερβολής των γραφομένων της και όχι για να μειώσω τον Βασιλάκη Καΐλα και ότι αυτός πρεσβεύει.
Εγώ πάντως δεν πλήρωσα για να πάρω το δίπλωμα οδήγησης και ούτε καν μου ζητήθηκε και το πήρα με την πρώτη φορά.
Το αν είσαι ηλίθια ή όχι, λοιπόν είναι δικό σου θέμα, δεν θα κάνω τον κόπο να σου λύσω εγώ την απορία, αν δεν μπορείς να καταλάβεις.
Το ότι υπάρχουν μεμονωμένοι άνθρωποι με αγενή συμπεριφορά, δεν σημαίνει ότι όλοι οι Έλληνες έχουν αγενή συμπεριφορά ή ότι επικροτώ όσους την έχουν.
Με τους μετανάστες, έχω επαφή από το προσωπικό και επαγγελματικό μου περιβάλλον και σίγουρα δεν είναι τόσο ανοιχτοί και δεκτικοί όσο οι Έλληνες στο να σου ανοίξουν το σπίτι τους, χωρίς να αποσκοπούν σε κάτι από σένα, ΟΧΙ ΟΛΟΙ, αλλά οι περισσότεροι, αφού θα πρέπει να το τονίσω για να το καταλάβεις.
Επίσης, που είδες να αναπτύσσω τις απόψεις μου για το μεταναστευτικό και την άποψή μου για τους μετανάστες.
Πουθενά!
Απλά έβγαλες το συμπέρασμα, ότι επειδή δεν συμφωνώ με την Ιωάννα κι επειδή η Ιωάννα είναι μετανάστης, εγώ τους μέμφομαι.
Εε αφού δεν τα καταφέρνεις σταμάτα να βγάζεις συμπεράσματα.
Ο πατέρας μου έζησε και δούλεψε για χρόνια στο εξωτερικό και εμένα με είδε όταν ήμουν ήδη έξι μηνών.
Όσο για τα λογιστικά επιχειρήματα και τους μικρομεσαίους, άσε να ξέρω καλύτερα. Ναι, έχουμε ένα άδικο φορολογικό σύστημα, δεν σου φταίει ο λογιστής γι’ αυτό, δεν είναι συνέταιρος του υπουργείου οικονομικών, για να απολογείται διαρκώς για το οικονομικά μέτρα.
Φυσικά υπάρχουν και κακοί λογιστές, όπως και κακοί γιατροί, δικηγόροι, φουρνάρηδες, υδραυλικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, κλπ κλπ
Δεν οικειοποιήθηκα καμία πατρίδα και κανένα δικαίωμα.
Απάντησα όμως στην Ιωάννα, βάσει των επιχειρημάτων που χρησιμοποίησε, τα οποία ήταν αφελέστατα. Δεν έκανε καμία σοβαρή ανάλυση, αλλά είχε ένα ύφος μεμψιμοιρίας, ισοπέδωσης και αποστασιοποίησης.
Μας έφερε ως παράδειγμα την δειλία της για το ότι δεν αντιδρούσε σε τίποτα και θέλει εγώ να την δικαιολογήσω και να την επικροτήσω γι’ αυτό, θέτοντας τον εαυτό της σε κατηγορία διαφορετικότητας και άρα υποχρέωσής μου να την αποδεχτώ και να την προστατέψω.
Ε, όχι καλή μου, ο κόσμος δεν άλλαξε από τους δειλούς!
Άλλαξε από ανθρώπους με όραμα, που είχαν το σθένος να μείνουν και να πολεμήσουν για τα ιδανικά τους, της αξίες τους. Που δεν συμβιβάστηκαν με τίποτε λιγότερο απ’ ότι δικαιούνταν και τους άξιζε και γι αυτό θυσίασαν την προσωπική τους ευημερία, πρόοδο, ελευθερία, ζωή…..
Πουθενά δεν ανέφερα ότι επικροτώ την αγένεια, την κλεψιά, την λαμογιά, αλλά και κανένας δεν θα με κάνει να σκύβω το κεφάλι κλαψουρίζοντας ότι είμαι δειλή και πρέπει άλλος να έρθει να παλέψει για μένα.
Το ότι δεν κλαψουρίζω και δεν το έβαλα στα πόδια σαν την Ιωάννα , δεν με κάνει ταυτόσημη με όσους καταδυναστεύουν τον τόπο μας και τον έχουν φέρει σ’ αυτό το χάλι, ούτε με κάνει αρωγό τους.
Φυσικά και είναι δικαίωμα της Ιωάννας και της κάθε Ιωάννας να πάει όπου θέλει, για να βρει την τύχη της και να χτίσει την ζωή της, αλλά δεν θα ανεχτώ να κατηγορεί εμένα, επειδή έμεινα πίσω για να παλέψω, χωρίς να σκύβω το κεφάλι, χωρίς να λαδώνω και χωρίς να γυρίζω και το άλλο μάγουλο όταν με χτυπάνε. Δικαίωμά της το ότι δεν μπορούσε να παλέψει, δεν θα κατηγορήσει όμως εμένα που προσπαθώ να παλέψω με το κεφάλι ψηλά και χωρίς κροκοδείλια δάκρυα περί αδύναμου χαρακτήρα και κατασκευής, ούτε θα της δώσω το δικαίωμα να με ταυτίσει με όσους έφεραν την χώρα στην κατάσταση που είναι.
Το ότι υπερασπίζομαι τα δικαιώματά μου και την χώρα μου, δε σημαίνει ότι το κάνω καταπατώντας τα δικά σου δικαιώματα, ούτε ότι της δίνω άλλοθι για τα κακώς κείμενά της.
#94 by Ιωάννα on 12/11/2012 - 11:39 πμ
Ακούσαμε αμέτρητες φορές πόσο παλεύεις εσύ που έμεινες στην Ελλάδα. Από τη μία θα ήθελα να ξέρω τι ακριβώς κάνεις και παλεύεις, γιατί το να αποκαλείς «ηλίθια» τα άτομα που σε ένα διαδικτυακό thread έχουν διαφορετική άποψη δεν είναι πάλη, σε κατατάσσει απλώς στην κατηγορία των ανθρώπων του άρθρου μου που δεν έχουν καν στοιχειώδη κοσμιότητα.
Δεύτερον, γιατί υποθέτεις ότι εμείς δεν παλεύουμε. Εμείς που δεν έχουμε σπίτι από τη μαμά και το μπαμπά (το ποσοστό ιδιοκτησίας στέγης και ιδιοκατοίκησης όπως θα ξέρεις είναι στην Ελλάδα από τα υψηλότερα στην Ευρώπη), που δεν έχουμε στήριγμα, που ίσως σπουδάζουμε και προκόβουμε σε επιστημονικούς τομείς και ίσως δείχνουμε στους ξένους ότι δεν είναι όλοι οι Έλληνες οι ακαμάτηδες που φαντάζονται. Γιατί εμείς, που φέρνουμε τα ευρώ τα οποία δεν κερδίσαμε ξυνόμενοι σε μια δημόσια υπηρεσία στην Ελλάδα, γιατί εμείς που επενδύουμε ίσως αυτά τα ευρώ για το καλό της χώρας μας, γιατί εμείς δεν παλεύουμε, και τι ακριβώς έχεις εσύ να προσφέρεις παραπάνω, όταν δεν μπορείς ούτε καν την οικονομία της χώρας σου να στηρίξεις. Τέλος πες μας αν η Φιλική Εταιρεία ήταν δειλοί που έφυγαν, μορφώθηκαν και πλούτισαν, και που χωρίς αυτόν τον πλούτο ούτε ένα τουφέκι δεν θα μπορούσε να υπάρχει για να στραφεί εναντίον του κατακτητή, χωρίς τις δημόσιές τους σχέσεις δεν ξέρει κανείς πόσοι Φιλέλληνες θα είχαν ξεσηκωθεί να υποστηρίξουν την επανάσταση.
Πες μας επίσης αν καταλαβαίνεις ότι τα φαινόμενα που περιγράφω είναι μικρές και περιστασιακές εκφάνσεις μιας βαθύτερης παρακμής ή νομίζεις ότι έφυγα γιατί με έβρισε ο περιπτεράς. Αν νομίζεις το δεύτερο τότε πάω πάσο, δεν έχω τίποτα άλλο να εξηγήσω.
Τέλος, εξήγησέ μου γιατί εξακολουθείς να αναφέρεις τα περί τόλμης και δειλίας. Το μόνο που καταλαβαίνω από τα γραφόμενά σου είναι ότι μια δημοκρατική κατά τη γνώμη σου χώρα έχει χώρο μόνο για ένα είδος ανθρώπων, και αυτοί που δεν βρίζουν και δε φωνάζουν – ακριβώς όπως κάνεις εσύ τώρα – πρέπει να ξεκουμπίζονται. Αν το θεωρείς αυτό τότε αποδέχεσαι να είναι η χώρα σου ένα γκέτο φωνακλάδων ποιυ δε σέβονται το συνάνθρωπό τους και τον αντιμετωπίζουν σαν ζώο (συγγνώμη, ανθρώπων με «μεσογειακό ταμπεραμέντο») και αναιρείς την δυνατότητα κάθε είδους διαφορετικότητας.
#95 by Χαρά on 12/11/2012 - 12:29 μμ
Έχεις αρχίσει να γίνεσαι ιδιαίτερα κουραστική με το να μην θέλεις να καταλάβεις, να δεις αυτά που διαβάζεις.
Ηλίθιο δεν αποκάλεσα κανέναν, κάνε τον κόπο να το ξαναδιαβάσεις το συγκεκριμένο σημείο και πως το έχω διατυπώσει.
Η μόνη απάντηση που μπορώ να σου ΞΑΝΑδώσω, είναι, ότι τα πράγματα ΔΕΝ είναι άσπρα ή μαύρα.
Δεν είναι οι καλοί που δεν άντεξαν κι έφυγαν και όλοι όσοι έχουν μείνει πίσω είναι οι κακοί, κλέφτες, λαμόγια, τεμπέληδες, φωνακλάδες, άχρηστοι, άξεστοι, κλπ κλπ
ΕΣΥ αυτό θέλεις να περάσεις, δεν αφήνεις πουθενά περιθώριο, έχεις τσουβαλιάσει όλους όσους είναι στην Ελλάδα και συνεχίζεις να ζεις στο παραλήρημα σου.
-Εσύ προκόβεις εκεί, εμείς εδώ, που είναι η διαφορά μας?
-Εγώ έχω σπίτι από την μαμά και τον μπαμπά που δουλέψανε όσο λίγοι για να το καταφέρουν και το κατάφεραν με τον ιδρώτα τους, εδώ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Θα πρέπει να απολογηθώ, επειδή «εσύ» για τους όποιους λόγους δεν έχεις? Τι σχέση έχει λοιπόν στην κουβέντα μας, το ποσοστό ιδιοκτησίας στην Ελλάδα και αλλού?
-Εγώ βγάζω τα λεφτά μου εδώ και τα επενδύω εδώ, εσύ τα βγάζεις εκεί και λες ότι ίσως τα επενδύσεις για το καλό της χώρας «σου», εδώ, έχω την αμφιβολία μου βέβαια, γιατί εσύ μέχρι τώρα μας έχεις πει ότι δεν θέλεις να ξαναπατήσεις εδώ, άρα γιατί να επενδύεις σ’ ένα μέρος που δεν σ’ ενδιαφέρει να ξαναζήσεις?
-Εσύ παρουσίασες πρωτεύον το παράδειγμα του περιπτερά, ας έγραφες για κάτι άλλο. Όλα τα υπόλοιπα τα εκμαιεύσαμε, με το ζόρι και μάλλον αποτελούν απόψεις άλλων, τις οποίες υιοθέτησες για να στηρίξεις το κείμενό σου, εκτός κι αν έχεις θέμα έκφρασης.
-Τέλος, να μου εξηγήσεις ΕΣΥ που είδες να βρίζω και να φωνάζω? Επειδή λέω την γνώμη μου, χωρίς ηττοπάθεια και μεμψιμοιρία και η οποία διαφέρει από την δική σου, σημαίνει ότι βρίζω και φωνάζω?
Εσύ παραδέχτηκες ότι δεν είχες την δύναμη να παλέψεις εδώ και γι αυτό έφυγες. Εγώ που έχω την δύναμη να παλέψω μένοντας εδώ, χωρίς να κλέβω, δουλεύοντας μέχρι και το τελευταίο ευρώ που μπαίνει στην τσέπη μου, που δεν λαδώνω και που προσπαθώ με αξιοπρέπεια να τα βγάλω πέρα, θ’ απολογηθώ σ’ εσένα που διάλεξες τον δρόμο της φυγής, κατηγορώντας και σπιλώνοντας ότι άφησες πίσω σου?
Εσύ, θεωρείς ότι όσοι είμαστε εδώ επιβιώνουμε, βρίζοντας, φωνάζοντας, λαμογώντας, εσύ μας έχεις βάλει όλους στο ίδιο τσουβάλι, άρα ΕΣΥ κάτι πρέπει να επαναπροσδιορίσεις και όχι ότι δεν είναι κατ’ εικόνα και ομοίωσή σου, να θεωρείς ότι είναι όμοιο με το χειρότερο.
Μπορεί να είναι διαφορετικό και να επιβιώνει ακόμη και ανάμεσα στις χειρότερες συνθήκες χωρίς να τις αφομοιώνει κι εσύ που είσαι άμεμπτη, διαφορετική κλπ κλπ κλπ να προτίμησες ν’ ακολουθήσεις τον δρόμο που διάλεξες χωρίς να σε αποβάλει κανείς, εσύ το αποφάσισες.
#96 by Σοφία on 12/11/2012 - 11:54 πμ
Χαρά τα επιχειρήματά σου είναι απλουστευτικά και κουραστικά. Το μόνο που κάνεις είναι να αποδίδεις χαρακτηρισμούς (και να μην δέχεσαι μάλιστα ότι το κάνεις), να είσαι εχθρική απέναντι σε όσους δεν συμμερίζονται τις απόψεις σου και να βγάζεις μία πικρία που δεν μπορείς να φύγεις από την Ελλάδα. Και, σε κάθε περίπτωση, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μας πεις πώς ακριβώς παλεύεις εσύ για την Ελλάδα!
#97 by Χαρά on 12/11/2012 - 12:37 μμ
Τα επιχειρήματά μου τα βρίσκεις κουραστικά? Που να δεις πόσο έχω κουραστεί εγώ, που προσπαθώ ν’ αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας, όπως θέλει να με πείσει η Ιωάννα, διότι για εκείνη, όσοι έχουν μείνει στην Ελλάδα, είναι οι χειρότεροι όλων, μην επαναλαμβάνω αναλυτικά, το έκανα παραπάνω.
Αποδίδω εγώ χαρακτηρισμούς και όχι η Ιωάννα που όλους όσους παραμένουμε στην Ελλάδα, μας θεωρεί φωνακλάδες, αγενείς, κλέφτες, λαμόγια, κλπ
Είμαι εχθρική με όσους διαστρεβλώνουν τις απόψεις μου και με θεωρούν κατά τεκμήριο λαμόγιο ……….
Πικρία?
Εεε όχι δα!!!!!
Και να σ’ ενημερώσω ότι ποτέ μα ποτέ δεν θέλησα να φύγω από την Ελλάδα, αν ήθελα και θα μπορούσα και μπορώ να το κάνω με εξαιρετικές προοπτικές.
Για ενημέρωσέ με εσύ για τους αγώνες σου, πριν ζητήσεις τις δικές μου περγαμηνές.
#98 by Seleukos on 12/11/2012 - 2:48 μμ
Διαβάζοντας πάλι το αρχικό κείμενο της Ιωάννας, δεν κατηγορεί όλους όσους έχουν μείνει στην Ελλάδα ότι είναι ζώα, ή κάτι παρόμοιο. Κατηγορεί τη δεσπόζουσα νοοτροπία με την οποία είτε κανείς συμβιβάζεται είτε αναγκάζεται να παλέψει υπό άνισους όρους. Οπότε το ερώτημα είναι, γιατί να πρέπει κανείς να κάνει μία τέτοια πάλη, για την οποία δεν έχουν όλοι και τις ίδιες ψυχολογικές ή σωματικές δυνατότητες, όταν το ζητούμενο είναι συχνά κάτι το αυτονόητο στις περισσότερες άλλες ανεπτυγμένες χώρες? Η κατάσταση δεν έχει να κάνει με υλικά αγαθά – δεν είμαστε χώρα του τρίτου κόσμου, ώστε να λυπάται κανείς που γεννήθηκε εκεί αντί για μία πλούσια χώρα. Έχει να κάνει με τη κουλτούρα, μικροεκφάνσεις της οποίας συχνά περνάνε απαρατήρητες στους περισσότερούς μας και καταλλήγουν να θεωρούνται σαν κάτι το φυσιολογικό και ανάξιο μεγάλης προτεραιότητας στη σκέψη μας.
Όπως το ότι είναι περιπετειώδες, για να χρησιμοποιήσω την ηπιότερη έκφραση, για κάποιον σε αναπηρικό καροτσάκι να μετακινηθεί στα πεζοδρόμιά μας. Ή το ότι τα πανεπιστήμιά μας κλείνουν από καταλήψεις κάθε λίγο και λιγάκι επειδή αυτό είναι «αγώνας», και έπειτα στις εξετάσεις ένα μεγάλο ποσοστό φοιτητών αντιγράφουν χωρίς φόβο ή ντροπή. Πόσο μεγάλο ποσοστό? Εξαρτάται από το μάθημα και τους καθηγητές. Σε κάποια, λίγα, το φαινόμενο είναι ενδημικό λόγω των παράλογων απαιτήσεων των καθηγητών στα θέματά τους. Στα περισσότερα, όπου οι καθηγητές είναι φυσιολογικοί, εξακολουθεί να είναι υψηλής συχνότητας γιατί κανείς δεν τιμωρείται για αυτό. Ένας, έντιμος και αξιόλογος, καθηγητής στο πανεπιστήμιό μου έπιασε μία μέρα έναν να αντιγράφει και όταν του ζήτησε τη κόλλα του αυτός τη πήρε και την έφαγε. Ευθρασώς. Επίπτωση: καμία. Οπουδήποτε αλλού στον πολιτισμένο κόσμο ένας τέτοιος φοιτητής θα έπαιρνε αποβολή. Διορθώνοντας εργασίες και εγώ έχω αντιμετωπίσει καταστάσεις τρέλας που δύσκολα συμπυκνώνονται σε μία μικρή απάντηση. Οι κομματικές παρατάξεις, είτε στον φοιτητόκοσμο είτε σε πολλούς από τους καθηγητές που αποζητούν υψηλότερα διοικητικά πόστα, έχουν διαβρώσει τα ακαδημαϊκά ήθη. Όσοι φοιτητές δεν ασχολούνται καθόλου με τις φοιτητικές παρατάξεις τείνουν να ξεμπερδεύουν γρηγορότερα με το πανεπιστήμιο και μετά να πηγαίνουν αλλού για μεταπτυχιακές σπουδές. Όσοι ασχολούνται πολύ, τείνουν να περνάνε περισσότερο καιρό στον «αγώνα», ίσως ιδεαλιστικά στην αρχή αλλά καταλλήγοντας με τη νοοτροπία ότι η αλλαγή στη χώρα μας είναι θέμα «διαταγής». Εμείς θα διατάξουμε τη κυβέρνηση να γίνουν όλα καλά, και αυτή θα διατάξει αυτούς που θα πρέπει να διαταχθούν για να γίνει αυτό. Κάποια στιγμή θα διατάξουμε και την Αμερική να πάψει να βομβαρδίζει άλλες χώρες και θα διατάξουμε και το Ισραήλ να δώσει πίσω τη χώρα του στους Παλεστίνιους.
Εστίασα στο πανεπιστήμιο γιατί από εκεί έχω μεγαλύτερη εμπειρία, από τα πολλά μου χρόνια σαν μεταπτυχιακός (και κάποτε προπτυχιακός) και γιατί από εκεί βγαίνουν τόσο οι δάσκαλοι των παιδιών μας όσο και οι επιστήμονες που χρειάζεται η κοινωνία μας. Προσωπικά έχω μείνει στην Ελλάδα γιατί κάθε φορά που σκεφτόμουν να φύγω άνοιγε μία ενδιαφέρουσα προοπτική εδώ που με έκανε να μείνω. Ίσως όχι το ίδιο ενδιαφέρουσα, επαγγελματικά, όσο κάποια αντίστοιχη στο εξωτερικό αλλά υπάρχει πάντα μία αδράνεια στο μυαλό που το κρατάει από το να ξεσπιτώνεται εύκολα. Το να φεύγεις είναι δύσκολο, όσο και να γκρινιάζεις για το εδώ. Αλλά η γκρίνια είναι αποδεκτή όταν έχει ουσία, και η γκρίνια της Ιωάννας από ό,τι φαίνεται χτύπησε ένα νεύρο. Ναι, δεν είμαστε όλοι ανάγωγοι και απατεώνες. Αλλά περισσότεροι από εμάς είναι από ό,τι σε κάποιες άλλες χώρες της Δυτικής/Βόρειας Ευρώπης, και οι υπόλοιποι έχουμε μάθει να θεωρούμε κάποιες συμπεριφορές ως δεδομένες, ίσως κάτι ως προς το οποίο να συγκρινόμαστε στο μυαλό μας και να αισθανόμαστε ανώτεροι, αλλά όχι κάτι το οποίο μπορεί να αλλάξει. Δεν θα μιλήσεις εύκολα σε άναν άγνωστο που πετάει σκουπίδια στο δρόμο και οπωσδήποτε δεν θα τα μαζέψεις ο ίδιος να τα πετάξεις σε έναν κάδο. Κορόιδα είμαστε? Αντιθέτως, μία φορά στη Κορσική μου έπεσε ένα χαρτάκι από τη τσέπη και όταν το αντιλήφθηκα γύρισα πίσω να το βρω. Το βρήκα σε έναν κάδο σκουπιδιών όπου το είχε πετάξει κάποιος αλλος περαστικός.
Είναι ευκολότερο να παραβλέπουμε τα μικρά δεινά για να εστιαζόμαστε στα μεγάλα, και το μεγαλύτερο είναι η κυβέρνηση και οι πράξεις της. Αλλά οι πολιτικοί μας είναι προϊόντα της κοινωνίας μας και το να περιμένουμε να αλλάξουν οι μεν προτού αλλάξει η δε είναι πολύ αισιόδοξο. Οπωσδήποτε δεν θα γίνει με το να περιχαρακωνόμαστε στις παραδόσεις μας αμυντικά, όπως είναι, δυστυχώς, η ανθρώπινη συνήθεια, ούτε με το να κοροϊδεύουμε αυτούς που ασκούν κριτική επειδή είναι πολύ ‘αδύναμοι’ για να αντέξουν σε αυτή τη κοινωνία. Ο κόσμος δεν άλλαξε από τους δειλούς, αλλά δεν άλλαξε ούτε από αυτούς που έμειναν να παλέψουν σε μία μάχη που δεν μπορούσαν να νικήσουν ενώ μπορούσαν να διαφύγουν και να πολεμήσουν μία άλλη μέρα υπό ευνοϊκότερες συνθήκες. Δεν ήταν οι 300 Σπαρτιάτες που νίκησαν τους Πέρσες αλλά οι Αθηναίοι που διέφυγαν στη Σαλαμίνα, αφήνοντας τη πόλη τους έρμαιο στους Πέρσες, χάρη στο ισχυρό ναυτικό που διέσωσαν με αυτή τη πράξη τους (για να βάλουμε άλλο ένα αχρείαστα υπερβολικό ιστορικό παράδειγμα στη συζήτηση).
#99 by Σοφία on 12/11/2012 - 4:08 μμ
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί κοπιάζεις τόσο πολύ να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, όπως λες. Σε κατηγόρησε κανένας; Η Ιωάννα μιλάει για νοοτροπίες και τον γενικότερο τρόπο λειτουργίας του συστήματος στην Ελλάδα. Δεν αποδίδει πουθενά στο σύνολο του Ελληνικού λαού τους χαρακτηρισμούς που αποδίδεις εσύ, στην προσπάθειά σου να αμυνθείς (από ποια επίθεση;).
Δεν καταλαβαίνω επίσης για ποιο λόγο επικαλείσαι διαρκώς τα προσόντα σου. Να τα χαίρεσαι. Δεν έχουν θέση στη συγκεκριμένη συζήτηση, στην οποία συμμετέχεις με τρόπο που δεν σε τιμά.
Εγώ δεν ζήτησα καμία περγαμηνή, σε κάλεσα να τεκμηριώσεις το λόγο σου περί αγώνων με παραδείγματα της δικής σου ζωής. Αντ’ αυτού, εσύ μας μίλησες για «επενδύσεις» που κάνεις στην Ελλάδα και για τους αγώνες των γονέων σου, που κανείς δεν προσπάθησε να μειώσει.
Τέλος, η προσπάθειά σου να μονοπωλήσεις τη σωτηρία της χώρας, λέγοντας πως δεν υπάρχει θέση στο μέλλον της για άτομα που έχουν πικραθεί από αυτή και/ή την έχουν εγκαταλείψει, είναι τουλάχιστον μικροπρεπής.
#100 by Χαρά on 12/11/2012 - 4:26 μμ
Απάντησα ακριβώς σε όσα με ρώτησες και μόνο.
Η Ιωάννα, είπε ότι έφυγε και όλους όσους είναι πίσω τους έχει βάλει στο ίδιο τσουβάλι, μιλάει για το σύνολο και πουθενά δεν ισχυρίστηκε το αντίθετο.
Προσόντα μου? Που ακριβώς? Παρέθεσα μόνο ότι χρειαζότανε, βάσει των όσων ΕΣΥ ρώτησες.
Δεν μονοπωλώ καμία σωτηρία, ούτε της χώρας, ούτε κανενός άλλου.
Θέση έχει, όποιος νοιώθει ότι ανήκει εδώ και δεν θα του δώσω εγώ διαβατήριο.
Κόπτεσαι για την δική μου συμπεριφορά, τη στιγμή που παραφράζεις οτιδήποτε γράφω και το φέρνεις στα δικά σου μέτρα, χρεώνοντάς μου έννοιες, που ποτέ δεν υπονόησα.
Μικροπρεπής εγώ? Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο, έτσι κι αλλιώς αν πω το αντίθετο θα βγάλω άκρη? Έχετε την μοναδική ικανότητα να τα διαστρεβλώνεται όλα, ψάχνοντας προφανώς άλλοθι για τις δικές σας ενοχές ή ελλείψεις.
#101 by mpaklavas on 12/11/2012 - 9:44 πμ
Νομίζω ότι ο Αρκάς το είπε όσο πιο εύγλωττα γινόταν :Είναι μεγάλη τύχη να γεννηθείς Έλληνας και είναι μεγάλη τύχη να πεθάνεις Έλληνας!…Το ενδιάμεσο όμως είναι μεγάλη ατυχία!
#102 by ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ on 12/11/2012 - 4:40 μμ
προς μισσ εσπρεσο 73
σου αποκδικνιο οτι οντος ιμε ανορθογραφι για να συνεχισις να χερεσε. εστιασες μονο εκι που θες και για καποιο λογο «λυσσας» για την απαντισι μου.
επιδι ειμαι οπος πολι καλα καταλαβεσ απο ολα οσα ιπα ενος ανοτανου επιπεδου και ολους τους αλλους τους αγνοο, σου ξανα-κανο τη χαρη και δε σου απαντο…δεν εχο σκοπο να μπο στο τριπακι του να αποδεικσο κατι, εξαλλου η χαρα (η οποια με καλιψε ΑΠΟΛΙΤΑ) παρολο το κατεβατο επιχιριματον δεχθικε παλι απαντισι κλπ κλπ κλπ… για το μονο που μετανιονο ιναι οτι εχασα πολιτιμο χρονο απο τι ζοι μου για να ασχολιθω με ενα αρθρο που διαβασα μεσα στο ιντερνετ και ναι, με τσιγκλισε…απο κι και περα, δεν εχο να πο κατι αλλο, αν αυτα καταλαβεσ για οσα ιπα δικαιομα σου και επιδι εσι εχεισ (προφανως?) το δικαιομα να βγαζεις σημπερασματα για τιν ικονομικι καταστασι καπιου, ναι ειμαι ΚΑΙ πανπλουσια που μπορω να ακουω τα βοτσαλα και να χερομε τι θαλασα. οσο για υπογια, υπαρχουν παγκοσμια για ανθρωπουσ που δεν εχουν να ζισουν, δε σιμαινει οτι το αμεσος επομενο επιπεδο ινε ρετιρε…α και επιδι τυχενι (λογο τις πλουσιοτιτας μου βεβεος-βεβεος) να χο γυρισι πολλες χορες, δε χριαζομαι τιν εγκυκλοπεδια σου, στη χαριζω να βλεπεις τα μερι που θα πας οταν κανις διακοπες…ελπιζω αυτη τη φορα να «πιασεις» το εκεντρικα κριο χιουμορ μου…
#103 by manoliskl on 12/11/2012 - 8:19 μμ
Ιωάννα, σε νιώθω απόλυτα…
Κάθε φορά που περνάω από τη στάση λεωφορείου Κατεχάκη, ακριβώς μπροστά στο Υπουργείο Δημόσιας τάξης και βλέπω πώς αυτή η χώρα μεταχειρίζεται τους φοιτητές του Πολυτεχνείου ειλικρινά αηδιάζω. Και αυτά που ανέφερες λίγα παραδείγματα της ελληνικής πραγματικότητας.
Όσο για τους σχολιασμούς των άλλων, οι περισσότεροι από αυτούς απλά δεν έχουν ταξιδέψει στο εξωτερικό, δεν έχουν μέτρο σύγκρισης και έτσι βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα επειδή δε θέλουν να αισθανθούν μειονεκτικά.
Συνέχισε να είναι το ίδιο αυθόρμητη και αληθινή και να ξέρεις ότι είναι πολλοί αυτοί που σε καταλαβαίνουν και συμπάσχουν.
#104 by Γιωργος on 13/11/2012 - 1:15 πμ
Kαλα οι Γερμανοι σιγουρα ειναι νομοταγης πολιτες, εργατικοι, τυπικοι, σοβαροι κτλ. Να ειναι καλα η προ β παγκοσμιου πολεμου ναζιστικη Γερμανια που τους εβαλε σε αυτη την νοοτροπια και εφτιαξε τις βασεις για ενα ισχυρο κρατος.
#105 by Seleukos on 13/11/2012 - 2:00 πμ
Οι βάσεις για ισχυρό κράτος στη Γερμανία μπήκαν από τη Πρωσσία στα μέσα του 19ου αιώνα, με κύριο αρχιτέκτονα τον καγκελάριο Βίσμαρκ. Είναι ίσως ένα ατύχημα της ιστορίας το ότι η συνένωση της Γερμανίας έγινε από τους μιλιταριστές Πρώσσους αντί για τους πιό κοσμοπολίτικους δυτικογερμανούς – η τάση των Ευρωπαϊκών δυνάμεων να εμπλακούν σε δύο παγκόσμιους πολέμους ενδεχομένως να ήταν πολύ μικρότερη στη δεύτερη περίπτωση. Αλλά η άνοδος της Πρωσσίας έχει τις ρίζες της στον 18ο αιώνα, τα δε γερμανικά κράτη αφού έζησαν την απόλυτη φρίκη του Τριακονταετούς Πολέμου τον 17ο αιώνα (για τον οποίο ούτε κουβέντα δεν γίνεται στα βιβλία ιστορίας μας, παρά τη τεράστια επίπτωσή του στην Ευρωπαϊκή ιστορία) και τον Διαφωτισμό σε συνδυασμό με τη Γαλλική κατάκτηση στις αρχές του 19ου αιώνα είχαν πολύ διαφορετική κοινωνική ιστορία από ό,τι εμείς ή πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι παραπλανητικά απλοϊκό το να ανάγονται όλα στη μικρή περίοδο που κυβερνούσε ο Χίτλερ – είναι σαν να υποστηρίζει κανείς ότι όλη η σύγχρονη Ελληνική κουλτούρα βασίζεται στις πράξεις της κυβέρνησης Μεταξά.
#106 by john on 13/11/2012 - 9:30 πμ
Δεν θα επικεντρωθώ στην Ιωάννα που έγραψε ότι έγραψε, αλλά στον αντίλογο που προσέφεραν οι δύο Ελληνίδες ΓΚΑΡΦΙΛΤΩ και ΣΟΦΙΑ, και μερικοί άλλοι σε μικρότερο εύρος.
Είναι πολύ χρήσιμο που εμφανίζεστε και σχολιάζετε σε αυτό το blog, διότι νομίζω ότι ο λόγος σας είναι ότι ακριβώς έλειπε από το άρθρο της ΙΩΑΝΝΑΣ.
Η Ιωάννα λοιπόν παρέθεσε όσα εκείνη έβρισκε αρνητικά στην νοοτροπία του νεοέλληνα και μας αντιπαρέθεσε όσα εκείνη βρήκε καλά στην νοοτροπία των Γερμανών.
Εσείς λοιπόν με περισσή ευκολία:
α) απορρίψατε όλα τα αναγραφόμενα χωρίς να παραθέσετε καμία αντίρρηση με επιχειρήματα στις αναφορές της Ιωάννας:
β) αποδώσατε όλα τα κακά σε εξωγενείς (των παρατηρήσεων) παράγοντες όπως για παράδειγμα στα εξής:
– Η Ιωάννα είναι πριγκιπέσα, “ευαίσθητη”, δειλή και ρίψασπις
– Η Ιωάννα έχει ανθελληνικά συναισθήματα
– Για όλα φταίνε οι Γερμανοί που δεν μας κατέβαλλαν τις πολεμικές αποζημιώσεις.
– Στην έμφυτη τάση της Ιωάννας για δράμα (“Βασιλάκη Καίλα”) και την υπερβολή.
Έχω γυρίσει πάνω από 80 χώρες τα τελευταία 7 χρόνια, και οι Έλληνες είναι στον πάτο της λίστας της ευγένειας. Οι δημόσιες υπηρεσίες μας αν και από τις πιο ακριβοπληρωμένες του κόσμου, είναι από τις πιο κακές. Η ανταγωνιστικότητα της χώρας μας είναι ΚΑΤΩ από την εμπόλεμη Συρία. Οι εταιρείες φεύγουν σωρηδόν και ο κόσμος δεν βρίσκει πλέον δουλειά ούτε για δείγμα. Ακόμα και αν αύριο μας χαρίζονταν όλα τα χρέη, σε 10 χρόνια θα χρωστάγαμε τα ίδια και περισσότερα. ΟΛΑ τα παραπάνω αποδεικνύονται από έρευνες.
Για τα παραπάνω ποιος φταίει λοιπόν?
Προφανώς όχι ογκόλιθοι σαν εσάς. Εσείς είστε περήφανες για το έργο των Ελλήνων τα τελευταία χρόνια. Για την πελατειακή τους ψήφο. Είστε περήφανες για την όμορφη θάλασσα και τις χάρες της πατρίδας, και εύχεστε στην Ιωάννα που (μαζί με άλλους χιλιάδες) αναγκάστηκε να μεταναστεύσει να πήξει στην συννεφιά της ξενιτιάς.
Είστε λοιπόν απόλυτα τυπική σύμπηξη της Ελληνικής νοοτροπίας.
Απόλυτα κατηγορηματικές για όλα, χωρίς ούτε ένα επιχείρημα επί της ουσίας, χωρίς ούτε μία απάντηση επί της ουσίας, με τεράστια έπαρση για τις προσωπικές σας ικανότητες, και για το πόσο “παλεύετε” ενάντια στο σύστημα.
Φταίνε οι Γερμανοί, οι Εβραίοι, τα Νεφελίμ, οι Αμερικάνοι, οι μετανάστες, οι εξωγήινοι, η συνωμοσία των Σοφών της ερήμου Τακα Μα Κλαν. Φταίνε οι Σιωνιστές, οι διεθνείς τραπεζίτες που δεν δέχονται να μας δανείσουν χρήματα.
Μα ποτέ δεν φταίει ο λαός μας, η νοοτροπία του, η ψήφος του… ΠΟΤΕ…. Για την ακρίβεια εμείς έχουμε (μια παγκόσμια πατέντα) αποδεχθεί ότι:
– ποτέ δεν φταίει ο λαός
– ποτέ δεν υπάρχουν αδιέξοδα στην πολιτική (γιατί ο λαός τα λύνει με την ψήφο του)
Έτσι δηλαδή εμείς πάντα απουσιάζουμε από την εξίσωση της απόδοσης ευθυνών για τα κακώς κείμενα. Οπότε δεν είναι περίεργο που κατά τον ίδιο τρόπο απουσιάζουμε και από την εξίσωση της σωτηρίας της Πατρίδος μας!
Και έτσι -εμείς οι περίφανοι Έλληνες- καταλήγουμε ότι θα μας σώσει ο Σιώρας και τα δισεκατομμύρια της αρχαίας τεχνολογίας, θα μας σώσουν οι Ρώσσοι, οι Κινέζοι, ο Τσάβες, τα πετρέλαια του Αιγαίου, τα πολύτιμα μέταλλα της Μακεδονίας. (Τελικά μόνο εμείς ΔΕΝ θα μας σώσουμε από ότι φαίνεται.)
Στο μεσοδιάστημα εμείς εκτελούμε τον κάθε αγγελιοφόρο κακών (ναι αυτόν που μας λέει ότι είμαστε αγενής, αναποτελεσματικοί, αντιπαραγωγικοί κλπ) όπως ο Σουλτάνος τον κακομοίρη που του ανακοίνωνε ότι η μάχη χάθηκε και ότι ο εχθρός μας κατατρόπωσε…. και πάντα πριν προλάβει καν ο κακόμοιρος να του περιγράψει τους λόγους της ήττας….
#107 by Σοφία on 13/11/2012 - 3:55 μμ
John φαντάζομαι ότι αναφέρεσαι στις Χαρά και Γκαρφιλντω, διότι εγώ μάλλον συμφωνώ με την Ιωάννα, όπως ξεκάθαρα φαίνεται στις απαντήσεις μου!!
#108 by john on 13/11/2012 - 11:37 μμ
Σωστά… (αλλά όχι μόνο σε αυτές) εσένα σε πήρε η μπάλα εκ παραδρομής…..
#109 by miss espresso on 13/11/2012 - 10:28 πμ
Αυτή θα είναι η τελική μου απάντηση σε αυτό το post από τη στιγμή που δεν βρισκόμαστε σε δικό μου blog στο οποίο μπορώ να γράφω ατελείωτα.
Λοιπόν, χθες ήμουν άρρωστη και δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω τις απαντήσεις της Χαράς και της ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ, παρά όλες μαζεμένες. Πρέπει να πω ότι δεν με βοήθησαν να ξεπεράσω μία απίστευτη ημικρανία που με ταλαιπωρούσε, το αντίθετο μάλιστα.
Επειδή όμως ουδέν κακό αμιγές καλού, χαίρομαι που τα διάβασα μαζεμένα. Διότι μπορεί να μην δώθηκαν οι απαντήσεις που ζήτησα για να καταλάβω καλύτερα τον ψυχισμό σας, ωστόσο άθελά σας μου δώσατε να καταλάβω τί συμβαίνει με σας και γιατί είστε τόσο επιθετικές.
Χαρά μου, ξεκινώ από σένα. Αρχικά πρόσεξα πόσο πόσο αντιφάσκει η παρατήρησή σου ότι όσοι φεύγουν «το βάζουν στα πόδια», όταν ο ίδιος ο πατέρας σου υπήρξε μετανάστης! Όμως εκεί τελικά βρίσκεται ο λόγος της επιθετικότητάς σου. Πιστεύω ότι είσαι ένας πονεμένος άνθρωπος κι έχω για αρχή μου να μην χτυπώ τους πιο αδύναμους. Είδα γενικά ότι δεν πρόσεξες τα όσα έγραψα και ερμήνευσες τα λεγόμενά μου σύμφωνα με τα βιώματά σου που σε πληγώνουν ακόμα προφανώς πάρα πολύ.
Συγκεκριμένα: προφανώς έχεις μία αρνητική εικόνα του το εστί Έλληνας μετανάστης. Είναι φανερό ότι η εμπειρία σου σου έδωσε μία αρνητική εικόνα της μετανάστευσης. Γι’αυτό κι επιμένεις τώρα τόσο πολύ στο ότι το παλεύεις εδώ, δεν το βάζεις στα πόδια κτλ.. Φαίνεται ότι υπήρξα πιο τυχερή. Οι μετανάστες γονείς μου μου έδωσαν την εικόνα Ελλήνων που αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή. Έμαθα ότι ο Έλληνας μετανάστης δεν φεύγει από δειλία αλλά από θέληση να ζήσει ο ίδιος και να ενισχύσει την οικογένεια που μένει πίσω. Έμαθα ότι ο Έλληνας μετανάστης στηρίζει την πατρίδα 3.000 χιλιόμετρα μακριά με όποιο μέσο μπορεί να διαθέσει. Έμαθα ότι ο Έλληνας μετανάστης δακρύζει και μόνο στη σκέψη της πατρίδας του αλλά αυτό δεν τον κάνει να είναι αχάριστος στην δεύτερη πατρίδα που τον φιλοξενεί και τον στηρίζει. Κι επίσης έμαθα ότι δεν έχουμε την αποκλειστικότητα της ανθρωπιάς σαν έθνος. Τί να πώ, μάλλον ήμουν και τυχερή γιατί τα τρία παιδιά τους ήμασταν πάντα μαζί τους και δεν τους στερηθήκαμε ούτε μέρα. Η ουσία είναι ότι η εικόνα που έχω εγώ για τον Έλληνα που φεύγει δεν είναι δειλού ανθρώπου αλλά κάποιου που αρνείται να συμβιβάσει την προσωπική του αξιοπρέπεια. Οι γονείς μου σίγουρα δεν ήταν δειλοί άνθρωποι όταν ήταν φακελωμένοι στην Ελληνική Πρεσβεία και δεν μπορούσαν να πάρουν τα διαβατήριά τους, μόνο και μόνο επειδή διαδήλωναν υπέρ της Ελλάδας το ΄70. Ούτε ήταν δειλοί όταν έρχονταν στην πατρίδα τους για να δουν τους γέρους γονείς τους και τους ακολουθούσε αμάξι της ασφάλειας από τα σύνορα και κάτω. Να σου πώ κάτι, θα ήταν σίγουρα δειλοί αν είχαν κάτσει πίσω όλα αυτά τα χρόνια χωρίς προοπτική να φτιάξουν οικογένεια και λέγοντας «ναι κύριε» στον κάθε λακέ που έλυνε κι έδενε εκείνα τα χρόνια.
Αν δεν βλέπεις ότι η ελληνική κοινωνία έχει διαφθαρεί λυπάμαι. Αλλά έτσι είναι δυστυχώς. Και ναι, για αρκετές δεκαετίες, όποιος ήθελε να ζει ήρεμα και έντιμα βρισκόταν στο περιθώριο. Ακόμα έτσι είναι. Χαίρομαι που δεν έχεις ανάγκη να φύγεις από την Ελλάδα ακόμα από επιλογή, κι ακόμα που βγάζεις λεφτά και τα επενδύεις στην Ελλάδα. Κρίμα που δεν μπορείς να καταλάβεις ότι δεν έχει όλος ο κόσμος αυτή την πολυτέλεια. Κρίμα που δεν καταλαβαίνεις ότι ο μισός πληθυσμός πλέον δεν έχει εισόδημα. Κρίμα που δεν καταλαβαίνεις πόσο πολύτιμο είναι το συνάλλαγμα που φέρνουν οι Έλληνες μετανάστες στη χώρα. Κρίμα επίσης που δεν έχεις το ενδιαφέρον να αποκτήσεις την εμπειρία της ζωής σε άλλα μέρη (όπως άλλωστε οι αρχαίοι πρόγονοί μας). Κρίμα γιατί χάνεις την ευκαιρία να μάθεις κάτι παραπάνω.
Επίσης έχεις γράψει δύο φορές για το λευκό περιβραχιόνιο στις διαδηλώσεις και δεν καταλαβαίνω τί εννοείς. Δεν έχω σχέσεις με οργανωμένες διαδηλώσεις. Ξέρω όμως ότι στη σημερινή Ελλάδα ο μέσος εργαζόμενος που έχει ακόμα δουλειά δεν μπορεί να διαδηλώσει για δύο λόγους. Πρώτον το πιο πιθανό είναι να δουλεύει 9-9 (τουλάχιστον στο λιανεμπόριο) και να μην του μένει χρόνος για να πάει στη διαδήλωση. Και δεύτερον υπάρχει η απειλή της απόλυσης αν λάβει μέρος στις διαδηλώσεις. Εκτός αν ο υπάλληλος είναι οργανωμένος οπότε πάμε σε άλλη κατηγορία εργαζομένου που προστατεύεται de facto.
Με τους λογιστές άστο καλή μου. Ναι, υπάρχουν σωστοί λογιστές. Αλλά σε γενικές γραμμές το επάγγελμα έχει άσχημη φήμη κι όχι χωρίς λόγο. Επαναλαμβάνω ότι κάθε μικρομεσαίος επιχειρηματίας γνωρίζει.
Κλείνοντας Χαρά: Τα σχόλιά σου όπως σου είπα και πιο πάνω μου δείχνουν άνθρωπο που δεν μπορεί να αξιολογήσει αντικειμένικά τα όσα έγραψε η Ιωάννα επειδή επηρεάζεσαι από αρνητικά προσωπικά βιώματα. Βγάζεις τόσο πόνο τελικά που δεν μπορώ να σου ευχυθώ παρά καλή τύχη. Ελπίζω με την κατάλληλη καθοδήγηση να βρεις την ηρεμία που σου λείπει τόσο πολύ και να ανακαλύψεις πιο κατάλληλους τρόπους να εκφράσεις τον προσωπικό σου θυμό.
ΓΚΑΡΦΙΛΝΤΩ: Δεν ξέρω αν κόπιασες τόσο πολύ να γράψεις την απάντηση στο #84, όσο κόπιασα εγώ να τη διαβάσω. Ομολογώ ότι βρήκα τη συγκεκριμένη απάντηση λιγότερο ανορθόγραφη επειδή θεώρησα ότι είναι ένα προχωρημένο στυλ έκφρασης. Ας πούμε κάτι σαν μοντέρνα τέχνη. Ε, όπως μπορεί να εκφραστεί ο καθένας υποθέτω… Υποθέτω ότι πρέπει να νιώσω κολακευμένη που επινόησες κάτι διαφορετικό μόνο για μένα!
#110 by Χαρά on 13/11/2012 - 12:30 μμ
Αγαπητή Miss Espresso, κατ’ αρχήν σ’ ευχαριστώ που αφιέρωσες τόσο χρόνο ώστε να κάνεις το ψυχολογικό μου προφίλ, το ότι είναι όλο λάθος και έχεις αποτύχει παταγωδώς ως ψυχολόγος είναι δευτερεύον.
Και κατά δεύτερον να είσαι καλά, με διασκέδασες ιδιαίτερα μαζί με την απόλαυση του πρωινού καφέ.
Να πω ότι είναι η τελευταία φορά που απαντώ, γιατί δεν έχει και νόημα από ένα σημείο και μετά.
-Δεν ανέφερα πουθενά, πως ΟΣΟΙ φεύγουν το βάζουν στα πόδια, απάντησα για την Ιωάννα και μόνο, διότι αυτή την έννοια έδωσε με τα γραφόμενά της.
-Το παράδειγμα του πατέρα μου, το ανέφερα ως παράδειγμα και μόνο, διότι με κατηγορήσατε, ότι δεν ξέρω τι σημαίνει μετανάστης.
Ενημερωτικά και μόνο, δεν κρύβει καθόλου πόνο η όλη ιστορία και δεν έχω απωθημένα ή πόνο ο οποίος να υποβόσκει και ο λόγος που ο πατέρας μου μπόρεσε να με δει όταν είχα γίνει ήδη έξι μηνών, ήταν ακριβώς για πολιτικούς λόγους, κάτι το οποίο με κάνει εξαιρετικά υπερήφανη.
-Αν έκανες τον κόπο να διαβάσεις χωρίς προκατάληψη τα όσα έχω γράψει, θα έβλεπες ότι έχω πολλάκις αναφέρει, ότι την χώρα μου δεν την χαρίζω σε ένα μάτσο πουλημένους πολιτικούς, χορτάτους συνδικαλιστές, διεφθαρμένους δημοσίους υπαλλήλους, κλπ Βλέπω λοιπόν μια χαρά τι γίνεται γύρο μου.
Άρα λοιπόν, αρκείσαι στο να διαβάζεις τις απαντήσεις μου με εμπάθεια και χωρίς ίχνος διάθεσης για πραγματική ανταλλαγή απόψεων. Ναι, είμαι έντονη και θα εξακολουθήσω να είμαι, με όποιον με θεωρεί ίδια με όλους και με βάζει σε ένα τσουβάλι, χωρίς διάκριση.
Η ένστασή μου λοιπόν, είναι ότι δεν δέχομαι πως είμαστε όλοι έτσι, όσοι είμαστε εδώ, διότι η Ιωάννα μας τσουβάλιασε όλους, δεν ανέφερε πουθενά εξαιρέσεις, όσες φορές και αν θίξαμε το θέμα. Το αν θα βγει τώρα και θα πει, «μα το εννοούσα», δεν μου λέει απολύτως τίποτα.
-Το ότι δεν θέλω να φύγω από την Ελλάδα, δε σημαίνει ότι δεν ταξιδεύω και δεν μπορώ να έχω άποψη, να ζήσω αλλού δεν θέλω.
Άρα πάλι, διαστρεβλώνεις τα λεγόμενά μου.
-Προφανώς κάτι σου έχει κάνει κάποιος λογιστής και τους αντιπαθείς τόσο πολύ. Ξαναλέω, υπάρχουν διεφθαρμένοι λογιστές, όπως και υδραυλικοί, δικηγόροι, παπάδες ή ότι άλλο.
Επειδή ξαναλές για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, φυσικά υπήρχαν και θα υπάρχουν, μετά δυσκολιών και τίμιοι. Η πλειοψηφία τους όμως, δεν κόβει ούτε αποδείξεις, δεν θέλει να πληρώνει φόρους και μόλις τους πεις ότι αυτό είναι έτσι, σου λένε, ωραία και πως μπορεί να γίνει αλλιώς. Οπότε άσε, μη μου αγιοποιείς τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και για να σε προλάβω, ΟΧΙ ΟΛΟΙ.
-Επίσης και λόγω της δουλειάς μου, είμαι σε θέση να ξέρω καλύτερα από τον καθένα το πόσο έχει συρρικνωθεί το εισόδημα του Έλληνα, το πόσο δυσκολεύεται να βρει δουλειά και να επιβιώσει.
Γι’ αυτό θυμώνω, για όλους αυτούς τους ανθρώπους που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα και η αγαπητή Ιωάννα τους έχει βάλει όλους σε έναν κοινό παρανομαστή, βαφτίζοντάς του λαμόγια.
-Να σου λύσω και την απορία σου περί λευκού περιβραχιόνιου. Στην Ιαπωνία, όποιος θέλει να απεργήσει, δε νοείται να το κάνει φεύγοντας από την δουλειά του, φοράει λοιπόν ένα λευκό περιβραχιόνιο και μ’ αυτόν τον τρόπο δείχνει ότι μετέχει στην απεργία και διαμαρτύρεται.
-Αχ ναι, τα δικά μου σχόλια δείχνουν ότι δεν μπορώ να αξιολογήσω αντικειμενικά την Ιωάννα, ενώ η Ιωάννα, που έχει …… αξιολογήσει έναν ολόκληρο λαό ως λαμόγιο, είναι αντικειμενικότατη.
Έχεις κληθεί αυτόκλητη υπερασπίστρια της Ιωάννας είτε γιατί έχεις ταυτιστεί μαζί της, επειδή ζεις κι εσύ στο εξωτερικό, είτε γιατί είναι γνωστή σου, όποιος και αν είναι ο λόγος δεν με αφορά. Θα έπρεπε όμως αφού σου αρέσει τόσο πολύ το δίκαιο, να μπορείς να είσαι αντικειμενική και να μην ερμηνεύεις κατά το δοκούν.
Εδώ έκανες ολόκληρο ψυχολογικό προφίλ, χωρίς καν να διαβάσεις σωστά αυτά που έγραφα, αλλά αντίθετα ερμήνευες βάσει, προφανώς των όσων θα ήθελες να πιστεύεις ότι ισχύουν.
Έτσι κι αλλιώς δεν έχει σημασία πια, το κουράσαμε τόσο πολύ το θέμα, όπως είπε η Γκαρφίλντο που κοντεύει να χαθεί και η ουσία του.
Οι μεν και οι δε!
Εγώ, σταματάω εδώ. Έτσι κι αλλιώς και μέχρι εδώ έβγαλα άκρη? Άρα γιατί να ελπίζω ότι θα βγάλω παρακάτω?
#111 by Ανθή on 15/11/2012 - 12:36 πμ
Να ρωτήσω κάτι;; Γιατί αναλώνεστε όλοι σας ώωωρες να γράφετε και να λογομαχείτε, να κρατιέστε ο ένας από την κουβέντα του άλλου με τόση εμμονή; Γιατί αναλύετε με τόσο πάθος τις λέξεις και χάνετε την ουσία; Η αλήθεια είναι ότι τυχαία μπήκα στη σελίδα και ομολογώ ότι η περιέργειά μου με οδήγησε να διαβάσω σχεδόν όλους τους διαλόγους σας… Μου πήρε κανένα δίωρο… Γιατί να γίνεται αυτό; Ας ξεκολλήσουμε λοιπόν από την οθόνη, ας δούμε ο ένας τον άλλο κατάματα, ας βγούμε έξω από το καβούκι μας και τη μιζέριά μας, ο καθένας κάνει τις επιλογές τους και τις εκφράζει, δεν τις επιβάλλει. ΄Ολοι μας έχουμε δουλέψει τίμια και σκληρά, αλλά και όλοι μας έχουμε «χαλαρώσει» σε στιγμές της ζωής μας και φερθήκαμε σαν «νεοέλληνες». Ας μη μας φάει ξανά η διχόνοια και ας χρησιμοποιήσουμε δημιουργικά το δαιμόνιό μας που μας κάνει και προκόβουμε, είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό. Αυτό μόνο ήθελα να πώ, τίποτα άλλο.
#112 by miss espresso on 15/11/2012 - 1:49 πμ
Ανθή έχεις δίκιο στο σχόλιό σου, μόνο που θα διαφωνήσω στο ότι όλοι μας φερθήκαμε σαν «νεοέλληνες». Γιατί προβάλλεται αυτή η άποψη σαν δεδομένη;
Τώρα όσο για την απορία σου, τη θεωρώ δικαιολογημένη από μία άποψη. Αλλά πρόσεξε ότι την έθεσες χωρίς να θίξεις κάποιον. Νομίζω ότι υπήρξε τόση επιμονή στις απαντήσεις, τουλάχιστον από μέρους μου, επειδή το θέμα της μετανάστευσης είναι απίστευτα ευαίσθητο. Προσπαθώ να βρω τα σωστά λόγια αλλά και πάλι είναι δύσκολο να περιγράψω πόσο απίστευτα βαθιά αγαπάει και πόσο πολύ στηρίζει ο Έλληνας μετανάστης την Ελλάδα, χωρίς οι κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν το παραμικρό. Το να αμφισβητεί κάποιος αυτή την αγάπη είναι ένα ανήθικο χτύπημα. Αναρωτιέσαι γιατί τόση επιμονή στις απαντήσεις αλλά η εναλλακτική ποιά θα ήταν; Να διαβάζαμε όλοι σχόλια που μόνο νταηλίκι θυμίζουν και να σιωπούσαμε; Πάντα θα μένουμε χωρίς να αντιδρούμε στα σχόλια και τις πράξεις όσων νομίζουν ότι μπορούν να επιβάλλουν τις απόψεις τους μόνο και μόνο επειδή φωνάζουν πιο δυνατά; Δεν θα δείχνουμε την αλληλεγγύη σε όποιον αδικείται;
Έχεις τόσο δίκιο στο ότι πρέπει να μη μας φάει η διχόνοια, αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει πρώτα να καθαρίσει η φύρα από το σιτάρι. Αυτό δεν θα γίνει με το να δαιμονοποιούμε οτιδήποτε ξένο και να θεοποιούμε οτιδήποτε ελληνικό.
#113 by ΧΑΡΑ on 15/11/2012 - 10:59 πμ
Αγαπητή Ανθή, χαράς στο κουράγιο σου, να κάτσεις να διαβάσεις όλα αυτά, τα οποία στα περισσότερα σημεία επαναλάμβαναν τα ίδια και τα ίδια, προσπαθούμε να αποδείξουμε τα αυτονόητα, οι περισσότεροι «ήρθαν» ως αυτόκλητοι δικηγόροι και μάλιστα χωρίς να έχουν την αντικειμενικότητα να διαβάζουν τι γράφουμε, αλλά απαντάνε σε όσα εκείνοι είχαν ως απωθημένα, διαστρεβλώνοντας απόψεις, γνώμες και γραφόμενα.
Εγώ τουλάχιστον δεν έβαλα κανέναν σε ένα τσουβάλι και να πω, «όλοι οι μετανάστες», όπως έκανε η Ιωάννα, που τσουβάλιασε όλους τους Έλληνες.
Λες κι έθιξε κανείς τους μετανάστες γενικά. Εδώ ταυτίστηκαν ακόμη και με την Φιλική Εταιρία, άρα όπως καταλαβαίνεις μόνο για γέλια είναι όλη η ιστορία και γι’ αυτό σταμάτησα ν’ ασχολούμαι περαιτέρω, ακριβώς επειδή δεν βγαίνει άκρη με ανθρώπους που δεν έχουν διάθεση να δουν οτιδήποτε άλλο πλην του καθρέφτη τους.
Εσύ, έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα όσα σοφά έγραψες, αλλά όπως είδες, εδώ από την αρχή του άρθρου όλοι οι παραμένοντες στην Ελλάδα είμαστε λαμόγια, ενώ όλοι οι μετανάστες, είναι καλοί, αγωνιούν και παλεύουν για την Ελλάδα (με ποιο τρόπο δεν έχω καταλάβει ακόμη, αλλά μάλλον δεν έχει σημασία) και ξανά προς την δόξα τραβά το αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο της διχόνοιας και φυσικά άκρη δεν θα βγει, άρα χαμογέλα, κάνε το καλύτερο που μπορείς και συνέχισε την ζωή σου, χωρίς υπεραπλουστεύσεις και εμπάθειες.
Να είσαι καλά 🙂